zaterdag 22 februari 2014

West HighlandWay 2007, deel 10



Halverwege wachten Ingrid en Goedele  bij een brugje op Vee om daar te picknicken. Het is echt een prachtig plekje. We hopen even dat we zalm kunnen gaan vissen in het riviertje. Alle wandelaars steken ons echter voorbij, dus vrezen we dat die ook denken dat het gaat regenen en blijven we daar toch maar niet te lang. Wel lang genoeg om een foto te laten nemen door wandelaars. 

Een van hen voelt zich zelfs zo stoer dat hij erbij komt staan.Het is mister Apple-pie !

 We stappen weer verder omlaag en zien in de verte het dorpje al liggen. Het duurt nog best een hele tijd eer we er aankomen. 

Onderweg toch nog enkele stops gehouden en overal komen we mensen tegen. Goedele heeft ook ontdekt dat de mensen die Hi (lees heel zangerig haai) zeggen uit de highlands komen, en die hello (lees helloooow) zeggen uit de lowlands. Vanaf nu zeggen wij “lands” als ze tegen ons hi of hellow zeggen….Wel heel stilletjes hoor. Na een tijd beslissen we ook dat ze maar Vlaams moeten leren en zeggen we gewoon: daaaag. We ontmoeten ook voor de eerste keer de moederkes. Enkele dames die met hun dochters op stap zijn. Die dochters zijn ze altijd kwijt, maar ze zijn er wel gerust in, als ze geld of eten nodig hebben, vinden ze ze meestal terug. 
Onze bunkhouse is zo ongeveer het eerste gebouw dat we tegenkomen. Dat bespaart weer zoekwerk. Het is een keitof en gezellig gebouwke.

 We hebben een kamer van 4 met veel houtwerk. De badkamer is deze keer “ensuite” wat toch leuker is. 

We kunnen daar ook koken als we willen, maar de man vertelt ons waar we ontbijt kunnen gaan eten, en dat gaan we dan toch maar doen. Het is nog vroeg in de namiddag en we besluiten het stadje te gaan verkennen. Eerst komen we de ice-factory tegen. Dat is , midden in de highlands, een heuse klimzaal. Goedele voelt zich direct thuis. Er is ook een zaal waar je kan ijsklimmen, maar daar is niemand bezig en dat is dus nogal saai. Goedele zoekt de boulderzaal maar kan ze niet vinden. Nochtans, ze zou er moeten zijn!!!! In de hal zien we nog een waarschuwing dat klimmen kan leiden tot uitrekken van de armen, en daar is Goedele dus het bewijs van, zoals je op de foto kan zien.

 We gaan verder en vinden de Tailrace-Inn waar we een lekkere aperitief (ja ja alweer whisky en witte wijn en baileys) gaan drinken. We bestellen er ook ons ontbijt voor de volgende ochtend. Op het terrasje is het toch nogal fris dus we gaan terug naar de bunkhouse. Vee doet nog een wandelingetje (als het plat blijft kan het niet lang genoeg duren) maar het loch Leven zelf vindt ze toch niet. In de bunkhouse rusten we wat op ons bed en nemen een douche. Daarna gaan we eten in de Inn. Daar zien we weer dezelfde wandelaars.Vee kiest na het eten weer voor ne whisky, zalig toch dat er hier altijd zoveel keuze is! Ingrid ziet het Schotse vocht minder goed zitten en zij en Goedele gaan voor Russisch: Smirnoff Ice. Na het eten spelen we een kaartspel dat Goedele had meegebracht. Wel plezant maar ingewikkeld. Vee en Ingrid verliezen grandioos (oké, vooral Vee dan).
Dan weer naar ons bed zodat we morgen aan onze laatste stapdag kunnen beginnen (spijtig) ’s Nachts regent het ook. Oei.


9 opmerkingen:

  1. Heel aantrekkelijk die wandeling met al die mooie foto's! Ik zou zo mijn stapschoenen aantrekken! Enne.... nu snap ik dat ook van dat afleren van het roken! ;)
    Ah en dan eindelijk toch de regen waar iedereen over spreekt! Gelukkig wel 's nachts... of toch niet? Benieuwd naar het volgend verhaal! In de zon of in de regen? Succes met de chocomousse morgen!
    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. wij hebben zoveel chance gehad! het was alleen diene nacht!!!
      zit hier met vreselijke tandpijn...zie er echt scheel van....brufen forte helpt niet, en de zwaardere middelen durf ik niet pakken, want daar wordt ge duf van....wachten tot de antibiotica zijn werk doet....maar veel genieten is er dus niet aan, verdorie en ik ging nog eens achter het stikmachien vliegen

      Verwijderen
    2. Oeioei da's niet prettig... net in 't weekend wanneer je bij geen tandarts terecht kunt! Antibiotica? Een zware ontsteking dan? En met tandpijn chocomousse maken is helemaal geen pretje!
      Weet je... een goei geut whisky dat werkt verdovend! Nee ik lach je niet uit! Vroeger deden de mensen dat altijd (in Limburg)... maar wel met jenever. Sterkte!

      Verwijderen
    3. Ik ben gelukkig naar mijn tandarts kunnen gaan.....maar het is te accuut, eerst moet de ontsteking weg......die wiskhy helpt, maar maar eventjes.....heb dat gisteren al gedaan.....maar moet straks nog taxi spelen voor dochter, was al lang afgesproken, dus ik durf geen wiskhy en ook geen valtran......het is precies al iets beter....of ik ben het gewoon aan het worden...

      Verwijderen
  2. Reacties
    1. nergens zo mooi als daar! en ik vind het op veel plaatsen mooi zenne ;-)

      Verwijderen
  3. Amaai, tijdens het wandelen nog tijd om uitstapjes te doen! Hoe zit het eigenlijk met de voetjes ondertussen? Keischoon hé daar, niet te doen!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja dat waren nu niet echt uitstapjes, hoor, dat was gewoon het dorpje verkennen: lees: 4 straten groot, de voeten vielen geweldig mee! we hadden wel zone stick van compeed, en niemand van ons heeft blaren gehad!

      Verwijderen
  4. Oei ... en hopelijk gaat het al wat beter met de tandpijn ...

    BeantwoordenVerwijderen