zondag 31 augustus 2014

allerlaatste vakantiedag

oei oei
morgen is het weer gedaan
ja ik weet het
andere mensen hebben geen twee maanden
maar daarmee misschien dat het wat meer pijn doet
ge geraakt da zo gewoon hè
vakantie...
de laatste weken
probeer ik er dan ook voor 200% van te genieten
in mijn geval betekent dat:
alle plannen uitvoeren
die ge van plan waart uit te voeren
ik heb dus echt niet stilgezeten
ik maakte twee foto-boeken
eentje van onze vakantie in Spanje
en eentje van onze wandelvakantie met pasen
daar kwam dan ook een heel reisverslag bij
er stonden nog twee boeken op het programma:
het boek van twee jaar geleden (foei foei)
en een boek voor Lisse haar 18de verjaardag
maar toen gebeurde er een kleine ramp
onze pc moest voor nazicht binnen
en moest uiteindelijk vervangen worden
(er was in april een cd in "ontploft"
en blijkbaar zaten er toch stukjes in het moederbord)
we zaten dus een weekje zonder pc
maar daar kan ik mee leven
moeilijk
maar het gaat
toen kwam de nieuwe pc
ik sloot alle kabeltjes aan
ja ja
IK
ZELF
HELEMAAL ALLEEN
alles lukte
tot ik aan fotoboek drie wilde beginnen
ALLE
FOTO S
WEG
WEG
WEG
echt
ik weet ondertussen al heel goed
hoe ge op een computer moet zoeken
en ze waren WEG
ik kreeg deze keer
niet alle kleuren van de regenboog
ik trok gewoon bleek weg
en dat pakte echt op mijnen asem
ik stuurde een mailke naar MDH
dat het opgelost moest worden
want dat ik mij anders een oog ging uitbleiten
(de laatste back-up is dus al een hele tijd geleden)
en verder bleef ik kalm
 
GELUKKIG
bleek bij thuiskomst
dat er van MDH ook een aantal mappen verdwenen waren
geen foto's
maar andere belangrijke zaken
GELUKKIG
want toen zette hij er wel vaart achter
de computerman beweerde nog efkes dat hij alles had overgezet
GELUKKIG
was MDH ook overtuigd van NIET
( die foto's zou hij nog niet zo erg gevonden hebben
maar zijn mapjes wel )
blijven aandringen
en oef
ondertussen is alles opgelost
en heb ik alles terug
toch efkes puffen zenne
en ondertussen al back-uppeke gemaakt
 
maar toen was ik uit foto-boek-modus...
dus die twee moeten echt binnenkort nog afgewerkt worden
 
ik maakte ook andere dingen
nog eens poppen
nog niet met hele outfits
zoals onliemie dacht
maar ik maakte wel
al 6 paar
nieuwe armen en benen
die liggen dan te wachten
op een lijf en een hoofdje
als ik onder 't schooljaar dan den drang voel
om een pop te maken
zijn ze rap klaar
 
ik haakte verder aan de
zonnige-spanje-deken
ze gaat dan veranderen
in een natte-weerde-deken
allé, tegen dat ze eindelijk klaar is
is het misschien een
besneeuwde-belgie-deken geworden
wie weet
 
ik maakte ook iets af!!
ik besliste om er een baby-deken van te maken
dat is wat kleiner
de eerste baby die geboren wordt
krijgt het

ik wou ook de wollekes
van de markt in Spanje gebruiken
en ging er een ripple granny mee maken
ik haakte een twintig cm
en het trok op niets
ik trok alles af
en begon aan een gewone granny
maar ze was veel te breed
en ik zou niet genoeg wol hebben dan
en de markt in Spanje is nu wel wat ver
om bij te halen
alhoewel
elke reden zou goed zijn
om nog eens naar die zalige plek terug te gaan
ik trok dus gisteren alles nog ne keer af
en maakte minder breed
derde keer goede keer zeker?
in elk geval
het is met een haakpen 5
dat gaat wel heel goed vooruit
ik breide ook een col
gewoon omdat ik goesting had om te breien
en gisteren zag ik nog een toffe deken
daar ben ik dan ook maar direct aan begonnen
haha
onliemie had toch gelijk
ik maakte feitelijk wel heel veel
die drie weken
misschien daarmee dat er geen schrijf-inspiratie meer was
 
en dan het belangrijkste niet vergeten:
ik bereidde mij heel goed voor op morgen
en de eerste weken
ik kijk er echt naar uit !
naar de eerste schooldag
dat duurt maar tot 2 september hoor
dan ga ik al aftellen naar de volgende vakantie
nee nee
zo erg is het niet
maar dat relaxte van vakantie
dat mis ik toch snel
 
voilà
het is dan toch gelukt om wat te vertellen
groetjes
vee
 


zaterdag 30 augustus 2014

O jee

ik weet niet wat er is
maar ik heb precies last
van bloggers-block....

zaterdag 23 augustus 2014

Granada

de tweede week
gingen we een bezoek brengen aan Granada
we waren daar al eens geweest
6 jaar geleden
toen hadden we het Alhambra bezocht
één van de wereldwonderen
maar deze keer
wilden we de stad zelf bezoeken
en ben ik blij dat we dat gedaan hebben
we vertrokken al heel vroeg
het vinden van een parkeergarage viel niet mee
zo zonder gps
overal was dat verbod voor gewoon verkeer
en de parking die we dan toch vonden
brrrrr
precies catacomben
altijd maar dieper onder de grond
eigenlijk wil ik dan zeggen:
"choeke,
zet mij hierboven anders al af"
maar dat is zo egocentrisch hè
als het dan instort
ben ik alleen veilig...
dus ik daal mee de diepte in
en zorg gewoon dat ik zo snel mogelijk
weer boven ben
(brr ik heb echt compassie met mijnwerkers
en ik begrijp niet dat er mensen zijn
die voor hun plezier spelelologie doen )
de garage was uiteindelijk
nog ferm dicht in het centrum
en we kwamen op het pleintje
aan de kathedraal
daar gingen we ontbijten
ooooo
zo plezant vind ik dat
ne koffie, een fruitsappeke, ne croissant
zo op een terraske
zalig
 
we beslisten om een ticket te nemen
voor de hop-on-hop-off bus
oké
dat is niet goedkoop
maar als ge maar één dag in een stad bent
hebt ge geen tijd om maar rond te dwalen
want voor hetzelfde geld
hebt ge dan niets tof gezien
met zo'n bus
hebt ge al direct een goed idee van de stad
daar zaten we dan
boven natuurlijk
als de bus reed
heel fris
maar als ze stilstond...
puffen
 
we zagen veel
maar nergens wilden we echt uitstappen...
behalve aan het einde van de rit
waar je naar een klooster kon wandelen
dat echt wel iets speciaals was
de wandeling ernaartoe was puffen
het was ondertussen ook al middag
en toen we aan het klooster kwamen:
pech
het was nog een kwartiertje open
maar dan begon de siësta
(kunt ge u dat voorstellen:
iets toeristisch
dat een paar uur sluit onder de middag
echt raar mensen soms)
verniet naar dat klooster gewandeld dus
allé, we konden wel gratis
 naar de (proper!) wc
en we zagen den buitenkant toch
dan maar weer terug met de bus
om op het plein weer iets te gaan eten
op zo'n terras
waar ze nevel spuiten
gewoon om wat te verfrissen
we aten lekker
voor alweer weinig geld
en beslisten dan om nog wat te voet te verkennen
eerst waren er wat kleine straatjes
die echt aan Arabische marktjes deden denken
zo tof!
zo kleurrijk allemaal ook
gelukkig dat we met de vlieger op vakantie waren
en de plaats in de valiezen beperkt was....


daarna wandelden we verder
naar een buurt waar echt geen verkeer werd toegelaten
 en voor zo'n buurtjes ga ik naar een stad!
eerst wandelden we langs de rivier De Darro
alhoewel...
rivier....
wij met ons natte Belgenland
zouden dat amper een beek noemen
dat baantje langs de Darro
deed mij heel erg aan Parijs denken
(alhoewel de Seine dus 1000 keer groter is
en het daar 2000 keer drukker is)
en dan komt ge stillekesaan
in een buurtje waar ge nog amper volk ziet
dat vind ik zo zalig in een stad!
vijf minuten geleden
zit ge nog in een toeristisch gedeelte
met veel volk
verkeer
drukte
en dan ineens
loopt ge precies in een verlaten dorpje
terwijl het toch een stad is
van een paar 100 000 inwoners
en het was er mooi!!!
maar warm!!!!
dus het laatste deel hebben we niet meer bezocht
dat is een soort zigeunerswijk
maar dat was nog een stukje verder
en we konden niet meer van de hitte
wij sloegen links af
langs nog smallere straatjes
naar El Albayzin
ik weet niet zeker of we er geraakt zijn ...
maar de buurt eromheen was toch ook weer zo tof
rustig
mooi


wij liepen daar echt helemaal alleen
de andere mensen waren gewoon slimmer
die bleven in de schaduw op het heetste van den dag
en dan ineens kwamen we in een Arabisch wijkje
vol winkeltjes en theehuisjes
zo plezant

ondertussen was den namiddag al ver gevorderd
en beslisten we terug te keren
we passeerden nog langs een winkelstraat waar we gauw
nog wat koopjes deden:
ik had al een tijdje een nieuwe portefeuille nodig
den oude had ik 5 jaar geleden in Rome gekocht
maar die was echt
tot op den draad versleten
hij schilferde helemaal af
ik moest beschaamd zijn
als ik hem boven haalde
ik had er op de markt in Nerja wel gezien
voor nen deftige prijs: 15 euro
maar ik had mijn geld liever uitgegeven aan wollekes...
nu zag ik nog veel mooiere liggen
maar er lag gene prijs bij
dus wandelde ik gewoon verder
maar ons nette vond ne parfumwinkel
waar ze zeker binnen moest
dus omdat we toch maar op de stoep stonden te wachten
(ik haat parfumwinkels
ik krijg daar koppijn van)
ging ik toch efkes terug
ik zag de prijs
vroeg het nog eens in het Engels
ook voor de zekerheid nog eens in het Spaans
kon het echt niet geloven
want voor 13 euro
had ik deze twee
zie
dat maakt ne superdag
helemaal geweldig!

Granada heeft mij bekoord!
ik heb beslist dat ik daar zeker nog eens terugga
wanneer en met wie
nog geen idee
(jawel: wanneer: als het niet zo wam is)
want ik wil daar nog veel langer rondlopen
en snuisteren in die winkeltjes
en terraskes doen
en lekker eten
en tot in die zigeunerwijk geraken

groetjes
vee
 


zondag 17 augustus 2014

Haken op vakantie

het leukste van vakantie
is het gevoel van onbeperkt te kunnen handwerken en lezen
thuis lukt dat minder
dan zie ik altijd werk liggen
op vakantie niet
dan zie ik geen vuil op de vloer liggen
dan moet die badkamer niet blinken
dan kook ik niet
geen enkel probleem mee, dan
ik werk niet in den hof daar
ik luier
dat moet
anders is het geen vakantie
dan is het "leven ergens anders"
en dit jaar heb ik er echt van genoten
ik ben ne vroege vogel
rond een uur of zeven ben ik wakker
soms nog vroeger
ajaaa
als ge heel den dag niets doet
dan bent ge eigenlijk niet moe
dan stond ik stillekes op
en zette ik mij buiten aan de tafel
met een sjatteke koffie
en dit uitzicht:
ge kon bij wijze van spreken
vijf bergen verder kijken
tot aan de zee zelfs

 heel raar eigenlijk
het is daar pas klaar van een uur of zeven
dus ik moest wel zo lang in mijn bed blijven liggen
en dan maar haken
en kijken hoe de wereld wakker werd
ook raar
veel kalmer
en trager dan wat ik gewoon ben
af en toe zag ik een auto rijden
maar ik had het gevoel 
dat ze daar pas tegen een uur of negen ontwaken
(ik kan mis zijn natuurlijk)
zelf zou ik denken
ik sta heel vroeg op
ik werk dan hard, terwijl het nog redelijk fris is
en dan lange siësta


allé, zo zat ik daar dan te haken
normaal ga ik 's morgens naar nen bakker
maar hier moest dat echt met de auto
en ik dierf echt niet op die steile baantjes
dus was ik lui van 's morgens vroeg
ik kon dan ook goed doorhaken



ik haakte ook overdag
als de zon te warm was
dat plekje was in de schaduw
ik liet de wollekes ook gewoon liggen 's nachts
zalig dat ge gerust kunt zijn dat het niet regent
de deken is halfweg
ik ben al nieuwe voorraad moeten gaan halen
ik noem ze mijn
"zonnige-spanje-deken"
en voor de rest doe ik daar dus niet veel
op vakantie
af en toe gaan we wel iets bezoeken
of naar een marktje
of eens naar het dorpje
en ik heb dit jaar dus zelfs wat gewandeld
maar over het algemeen
vul ik mijn dagen
met haken
lezen (ik las meer dan 2000 pagina's)
nog wat haken
wat dobberen in het zwembad
genieten van het uitzicht
het enige "werk"
bestaat erin dat ik wat brood
en kaas op tafel zet
word ik dat dan niet moe?
ja zenne
meestal is er wel een moment
een breekpunt
dan krijg ik een "ambetant gevoel"
dat het luieren nu wel genoeg is geweest
dat er weer "gewerkt" moet worden
maar meestal duurt dat gevoel
niet lang
een kwartiertje ofzo
en daat is ook echt een breekpunt
want vanaf dan
ben ik zelfs niet meer om 7 uur wakker
dan ben ik een echt luiermens geworden


groetjes
vee

vrijdag 15 augustus 2014

Malaga

op onze eerste woensdag
gingen we Malaga bezoeken
tja...we konden niet alle dagen
aan ons zwembad liggen luieren
(eigenlijk konden we dat wel hoor,
maar allé, dan hebt ge achteraf spijt
dat ge niets gezien hebt)
ik had op voorhand wat opzoekwerk gedaan
er was een fietstaxi
maar dat vond ik tochwat aan de luie kant
uiteindelijk hebben we die veel zien rijden
en dat leek wel heel plezant zenne
maar wij kozen voor een fietstocht
zelf fietsen
met een nederlandstalige gids
we hadden dat in rome ook al gedaan
en dat is echt een aanrader
op de fiets hebt ge ook zo geen last van de warmte hè
nu was het zelfs alleen met ons 5
dus we moesten met niemand rekening houden
er was eventjes wat stress
omdat we de afspraak-plek niet goed vonden
er was geen gps in de auto
en we moesten ons met de kaart behelpen
maar dat plein lag vlak aan een brede rivier
op de kaart echt een brede blauwe lijn
daar moesten we naar links
tja
maar die rivier lag in het echt al jaren droog....
dus we hebben hem gemist
en we zaten al bijna in Marbella
toen we doorhadden dat we te ver waren
ik overdrijf zenne
we waren nog op tijd
dat lukt
als ge snel genoeg rijdt....
(en volgens lisse geflitst wordt)
allé
we hadden als gids een lief nederlands meisje
dat ons op een uurtje of 3
alle toffe plekjes van malaga liet zien
en er wat bij vertelde
we zagen de ruïnes van een heel oud fort: indrukwekkend
de haven : chique!!!
de stierengevechtarena: dierenmishandeling

een park vol papegaaien: tropisch
de winkelstraat: hypermodern
de kathedraal: doet ons denken aan den toren van Mechelen,
ook geen geld om hem af te werken
de kleine oude straatjes vol schattige winkeltjes

het picassopleintje: gezellig

kerken: overdadig 
de overdekte markthal: sfeer en lekkere proevertjes
en nog wel wat meer
echt een aanrader
alhoewel ze daar dus geen fietsen gewoon zijn precies
bijna geen fietspaden
en ze begapen u wel een beetje
maar zo hadden we een goed beeld van de stad
en toen we om 1 uur afrekenden (goedkoop)
wisten we waar we nog naartoe wilden
eten gingen we doen bij El Pimpi
dat is een heel bekend (en dus ook toeristisch) restaurantje
waar alle bekende mensen wel komen
nu...
geen aanrader
de meisjes kregen eigenlijk een bord bitterballen
lekkere bitterballen!!! dat wel
maar meer was er niet aan
ook geen frieten of brood bij
MDH en ferre hun bord was ook niet om van de daken te schreeuwen
alleen ik had wel iets dat de moeite was
gefrituurde mozarellakroketjes op een zalige tomatensalsa
daar hoeven we niet persé meer terug te gaan
wat wel grappig was:
het was op de middag, dus wel warm
en ik zeg tegen de rest aan tafel
in het Vlaams uiteraard:
"pfff ze zouden hier beter waaiers op de tafels leggen"
den ober brengt ons drinken
en efkes later: 3 waaiers van El Pimpi
had hij dat nu verstaan?
had ik het met veel gebaren uitgelegd?
krijgen alle vrouwen dat sowieso?
geen idee, maar allé het was wel leuk

de kinderen wilden dan graag nog wat gaan shoppen
en wij eigenlijk gewoon rustig ergens iets gaan drinken
dus wandelen wij nog wat rond
komen op een klein pleintje
gaan op een terrasje zitten
waar het eten er trouwens veel lekkerder
en goedkoper uitzag...

ineens passeren er drie kinderen met hun ouders
dat is heel raar
bij het eerste kind kijkt ge op
bij het tweede kind beginnen uw hersencellen te werken
en bij het derde kind valt uw frank
en zegt ge goedendag tegen de ouders
dag meneer en mevrouw XXXXXX
"aaaaa we dachten al dat we juf Veerle zagen zitten"
ja , kinderen van onze school
de middelste zit volgend jaar bij mij in de klas
hoe klein is de wereld hè
dat ge elkaar dan tegenkomt in zo'n grote stad!
wij hebben dat nog al meegemaakt:
in Rome op één van de drukste pleinen 
kameraden tegengekomen
en twee dagen later
ook in Rome, maar op een andere plek
andere kameraden!!!
eens in de file van het Zuiden van Frankrijk
nog echt in het Zuiden zelf
zo al een uur in de file
rijden ineens ons buren naast ons...
hoeveel toeval kan er zijn???
veel
want tegen die mensen even goedendag enzovoort
maar dan lieten we elkaar gerust
twee dagen later
zijn MDH en ik in Competa aan het rondwandelen
komen we die man weer tegen!

allé
genoeg over dat toeval
rond een uur of drie waren we bijna gesmolten
en riepen we ons kinderen per sms
zodat we terugkonden naar het huisje
(en ons zwembad)
bleek ons nette haar fototoestel kwijt( gestolen?)
we hebben geprobeerd te bellen/mailen
naar El Pimpi en de winkels waar ze geweest zijn
toch gemakkelijk hè 
Wifi
dat was elke keer wel een klucht
eerst vroegen we of ze Engels spraken
tuuuuuuurlijk
tot we begonnen vragen naar dat kodakske
die begrepen er niets van
allé, ik dan in mijn beste Spaans/Engels/Vlaams
dat we een kodaske verloren hadden
een rood
in een bruin zakske
ze begrepen mij (denk ik)
maar nergens hadden ze het gevonden
dat was wel wat spijtig
voor dat kodakske
maar ook voor de foto's die zij al had genomen
ik had er bijna nog geen getrokken
omdat haar toestelleke toch beter was
tja
pech kan gebeuren
we hebben er de congé niet voor laten verbrodden
ik hoop nog een beetje dat de vinder
de foto's misschien op facebook zet
hou het allemaal wat in het oog hè

in elk geval
malaga heeft ons echt bekoord
de moeite van een bezoek
of zelfs meer dan één

groetjes
vee


dinsdag 12 augustus 2014

acebuchal

in het huisje waar we logeerden
lag een hele bundel
met wandelingen, 
tips voor uitstappen,
beschrijvingen van strandjes
en ook:
besprekingen van ik denk meer dan 100 restaurantjes
een echte schat
zeker voor MDH
die echt graag gaat eten
(en wij vinden dat niet erg)
nu stond er bij:
Bar El Acebuchal:
hier moet je één keer in je leven geweest zijn
en nog nen hoop gestoef
dus MDH wilde daar zeker eens naartoe
maar
maar 
grote MAAR
dat barreke lag in het natuurpark
en er stond bij de beschrijving
dat het langs zanderige wegen was
en zelfs door een riviertje
dat meestal wel droog stond
maar waar je soms toch natte voeten kon krijgen

andere mensen hadden ons ook verteld
dat het inderdaad de moeite was
en heel lekker
maar dat het dus echt slechte weg ernaartoe was

en ik piste al zo vaak in mijn broek van de schrik
dus ik wilde niet...
en er waren meer dan genoeg andere restaurantjes
we zouden geen honger hebben
maar allé
het bleef in zijne kop zitten
en ik wou het hem echt wel gunnen
maar ik dierf  dus echt niet
ik had 6 jaar geleden in dat natuurpark gewandeld
ik wist wat voor wegen dat zijn:
GEEN WEGEN OM MET EEN GEWOON AUTOOKE OP TE RIJDEN
(naar mijn normen)
maar ik vond de oplossing:
ik ging ernaartoe wandelen
te voet dus
van ons huisje was dat een kilometer of 10
en er was echt een uitgestippelde wandeling ernaartoe
eigenlijk was dat dezelfde weg
die we met de auto ook moesten doen
ik ging dan kijken of het zou lukken
en dan zou MDH met de rest van de familie met de auto komen
moest het echt niet te doen zijn
met de auto
dan ging ik ze verwittigen
dan moest MDH helemaal van den andere kant komen
dat zou dan dubbel zo lang duren
(ge kon dat dorpje maar langs twee wegen bereiken)

eerst nog even getwijfeld
want enkele jaren geleden 
is er in deze streek een Nederlandse dame
verdwaald
en het heeft 18 dagen denk ik
geduurd eer ze die teruggevonden had
maar allé, ik ging op de weg blijven
en MDH wist goed hoe ik ging lopen
dus ik waagde het er toch maar op
's morgens vroeg vertrok ik
en ik heb er geen spijt van gehad
het is daar toch mooi zenne



de weg viel best mee
net breed genoeg om met de auto op te rijden
zand, maar nergens super steil
en inderdaad
de weg ging door een beek
maar die beek was echt ondiep
dat zou
zelfs met ons autooke moeten lukken
voor de voetgangers was er zelfs een "voetgangersbrug"

dat was dus ok
maar ojee
wat verderop was er ne reuze-plas op de weg
over heel de breedte
en diep!
ik gooide er een steen in
en ik zag die niet meer
ik vreesde dat het autooke
daar wel ne keer zou kunnen vastzitten
dus stuurde ik een sms naar MDH :
beek ok
verderop grote en diepe plas
deze weg niet nemen

maar...
in die bergen
geen bereik hè mannekes
heel den tijd proberen
maar niks
ik zag dus allemaal doemscenario's
MDH die daar vastzat
misschien kwaad omdat ik niet verwittigd had
auto in frut
vakantie omzeep

en zo wandelde ik weer verder
heel den tijd op de gsm aan het kijken
of ik ergens bereik had
ondertussen luidop aan het meezingen met de muziek in mijn oren
dat is wel een voordeel van op uwen alleen wandelen

toen ik eindelijk
in het "dorpje" aankwam
(veel dorp was er niet aan hoor
ik schat 10 huizen en 1 straat)
had ik op één plekje efkes bereik
gauw nog de sms gestuurd
hopelijk nog op tijd
dan zit ik op het terras van het barreke

en komt er een autooke aangereden
langs dezelfde weg die ik had gewandeld
dat autooke
niet veel groter dan dat van ons
en die waren dus wel door de plas geraakt
allé hup
weer naar dat plekje waar ik bereik had
terug sms:
ne peugeot 306 is erdoor geraakt
misschien toch proberen
ik ga weer zitten
plan was dus om daar samen te eten
lees ik ergens:
geen creditkaarten...
lap
weer naar dat plekje
sms: geen creditkaarten
cash meebrengen

en elke keer weer terug naar het terras
zonder bereik

maar alle smssen zijn aangekomen
de plas, daar hadden ze mee gelachen
maar het beekje
dat hadden zij veel riskanter gevonden
raar hè
ze hadden cash mee
en toen konden we eten
en mannekes
dat WAS daar lekker!!!
ge kon niet veel kiezen
maar wat er was
was echt de moeite
(op de foto zie je de voorkanten van de menukaarten,
daar zie je een foto van 1980 en daarnaast van 2012
knappe restauratie van een dorp!)
het was echte "keuken van de abuela" (oma)
stoofpotjes van hert, everzwijn, kip, konijn
zwarte pens
versgebakken brood
zo warm dat we het bijna niet konden afscheuren
en die aardappelen
zo lekker
het water komt nu echt terug in mijne mond
ja, het was echt de moeite om naartoe te gaan
spijtig genoeg zaten we zo dik gegeten
dat we geen postre (dessert) meer aankonden
nog efkes het "dorpje"
(een oud bandietendorpje naar het schijn)
bezocht



amai
dat is daar toch zalig rustig
en dan met zijn allen in den auto
het was voor mij toch wat te warm geworden
om terug te stappen
door de plas was inderdaad geen probleem
en aan het beekje
gingen we de doortocht op foto vastleggen

en het water was daar zo lekker fris
dat we allemaal zijn uitgestapt 
om er met ons voeten wat in af te koelen




en toen reden we weer verder
en hadden we nog een halve dag zwembad voor de boeg
echt blij dat ik de wandeling toch gewaagd heb
want het klopte:
één keer in je leven moet je daar geweest zijn
allé, toch als ge daar in de buurt bent

groetjes
vee