donderdag 28 mei 2015

weekendje met de vrienden van lebbeke

ik zit een beetje achter met vertellen
want het is hier superdruk
omdat Bibi
van het ene weekendje
naar het andere fladdert
en dat is tijdens die weekends wel plezant
maar in de week al het werk inhalen
is iets minder
 
het tweede weekend van mei
gingen we weg met de vrienden van Lebbeke
vier koppels
we hebben daar meer vrienden zenne
maar dat zijn de beste en de oudste vrienden
 
we gingen naar de Ardennen
naar Mettet
(ik kan er niet aan doen
maar ik vraag mij dan heel den tijd af
zou er ook een ZonderXXX bestaan
foei foei foei)
dat is de streek van Maredsous
eigenlijk nog niet echt de Ardennen
maar voor ne Vlaming is het zo:
als ze er Frans spreken
als er wat heuvels en bomen zijn
dan zijn wij in de Dardennen
 
het was het verlengde weekend van OHH
en dus vertrokken we al van woensdag
de eersten die aankwamen
stuurden een SMS:
mooie buurt
huis is wat afgeleefd
maar met mooi weer geen probleem
 
de jaarlijkse grap dus
waar ik toch weer intrapte...
ik vertrok met het gedacht
om in een "oud en versleten kot"
terecht te komen
maar wat een verschil was dat
het mooiste huis waar ik ooit in gelogeerd heb
superdeluxe
 
ik moest nog wat afkicken
van het gestikte wijven weekend
en ik had toch mijn naaimachien bij
en een haakwerk
stikken
dat is wel wat aso
(maar ik heb het gedaan hoor
een paar keer een uurtje op mijn kamer)
maar haken
dat kan ik doen terwijl ik in den hoop zit
dan kan ik meebabbelen ook
die van lebbeke
kijken ook al niet meer raar op
als ik een werkje bovenhaal
die weten al dat ik een ge(s)tikte ben...
toch voel ik mij soms wat aso
dingen zoals:
kubben
kaarten
ping pong
voetballen
het is echt aan mij niet besteed
ofwel snap ik het niet
ofwel kan ik het niet
(echt geen ooghandcoördinatie)
maar wandelen!!!
dat doe ik wel graag
 
deze keer wel maar drie wandelingen gemaakt
wij hebben een "wandelleider"
de eerste dag gingen we een wandeling maken
van een km of 6
een dik uurtje dus
de pubers wilden nog mee
maar de wandeling bleef maar duren
en we hadden geen koeken of drinken mee
hier en daar wat geknor dus
maar niet erg hoor
het was zo'n mooi weer
en de streek was prachtig
en net op tijd waren we ineens aan ons huis
had onze leider verkeerd geschat?
volgens mij niet
maar had hij van in het begin gezegd
dat het 9 km zou zijn
was de jeugd niet meegegaan volgens mij
 
de tweede dag
gingen we naar de abdij van Maredsous stappen
om daar iets lekkers te eten
mijn gedacht was eigenlijk:
we rijden naar Maredsous
we doen daar een wandeling
we eten en drinken iets
we rijden terug
 
de wandelleider had een ander gedacht
we stappen naar daar!
hij had een wandelkaart
en het zou maar een km of 6 zijn
ja ja wandelleider!!!
dat kennen we!!!!
nee nee echt niet
heel overtuigd
en onze wandelleider is nen doodeerlijke mens
dus we vertrouwden hem alweer
maar voor alle zekerheid
staken we nu toch wat koeken
en wat flessen water weg
 
trouwens over die flessen water
nog een vadsig weetje
volgens de wandelleider
is het klutske onder in zo'n fles
die van mond tot mond doorgaat
awel is dat klutske
voor 90% speeksel
en wanneer zegt hij dat?
juist als ik het klutske had opgedronken
 
wij dus weg
eerst was ons Lisse
haar auto nog gaan zetten aan de abdij
want zij ging van daaruit
terug naar Weerde vertrekken
studie-verplichtingen hè
 
we waren al een klein uurtje vertrokken
alles verliep goed
we zaten al over den helft
(dachten we toen nog...)
toen ineens ons Lisse een gil liet:
OOOOOO
NEEEEEEE
ik heb de sleutel van den auto
in het huisje laten liggen
...
 
kieken
kieken
kieken
 
ze kon dus kiezen:
ofwel wandelde ze tot daar
wandelde ze ook nog terug
en was ze te laat terug in Weerde
 
ofwel wandelde ze nu terug
samen met pa
gingen die met pa en zijn auto naar de abdij
en zagen we elkaar daar
 
ze koos voor de tweede optie
wij allemaal zo van:
ocharme
nu we al zover over den helft zitten
 
ha
ha
ha
wat hadden we het mis
 
want onze wandelleider
had zijn 6 km redelijk goed berekend
maar er geen rekening mee gehouden
dat je op zo'n wandelkaart
niet kan zien
of een weg openbaar of privé is
ja ja
de aangeduide wandelingen
daar kan je gerust op zijn
maar als je zelf een wandeling gaat uitstippelen
kan je dus voorhebben
dat er ineens staat:
PRIVATE WEG
ge kunt dat dan riskeren
maar dan kom je mountainbikers tegen
die dat ook geriskeerd hadden
die teruggekeerd zijn
en zeggend
dat er daar nen boer staat
met gekruiste armen
heel kordaat van:
GE KOMT ER NIET OVER
 
soit
het komt erop neer
dat we omweg en omweg stapten
dat we langs en door velden stapten
over en onder prikkeldraad
door de braamstruiken
(we zagen wel twee reebokjes!!!!!)
dat we ermee dreigden
dat onze wandelleider
NOOIT NOG EEN KAART MOCHT VASTPAKKEN
 
toen we eindelijk
eindelijk
eindelijk
weer in bewoonde wereld kwamen
een prachtig dorpje trouwens:
fallaën
recht uit Midsummer Murders
bleek dat de abdij
nog 4 km verder was...
 
pa en lisse
waren ondertussen al lang in Maredsous
 
dus achter het gat van de wandelleider
belden we die twee op
om ons te komen halen
 
4 dapperen
waaronder ikzelf
stapten toch alles
tja
tenslotte was het wel mooi weer
en de allermooiste streek ooit
 
en we werden beloond met
heel lekker eten in de abdij
de kaaskroketten zijn een aanrader
 
en we zijn niet meer te voet teruggekeerd
zelfs de wandelleider
stapte zonder veel protest
in de auto's om terug te rijden
 
de derde wandeling
was voor de mannen
en de jongens
er was daar een circuit in de buurt
wandelafstand...
en ze gingen eens kijken
maar het regende
en de meisjes bleven in het huisje
ik was stofjes aan het knippen
en ze gingen mee helpen
stof kiezen
 
de mannen stapten
enkele kilometers door de regen
kwamen aan het circuit
moesten 50 euro betalen
om te mogen kijken
vonden dat veel te veel
en belden ons op
om hen te komen halen
 
op onze laatste dag
stond er nog een wandeling op het programma
deze keer een aangeduide wandeling
we konden dus gerust zijn
dat we geen privaatwegen zouden tegenkomen
de jeugd riskeerde het toch niet
en mocht in het huisje blijven
wij dus die wandeling gaan doen
wat dacht je nu
potverdorie
ineens wijkt de wandelleider af van het gemarkeerde pad
awel???
ja de wandeling die wij volgen
die is wel 19 km
dat willen jullie toch niet doen
 
we snijden een stukje af
 
we snijden een stukje af
zucht
 
betekende dat we in een bos
bijna langs  door de beek zijn gestapt
gelukkig
vonden we toen ineens iets
dat toch min of meer een pad was
daarna zijn we nog over de spoorweg
moeten klauteren
(wat voor deze risico-vermijdende dame
iets vreselijk gevaarlijk is)
maar het was leuk hoor
alleen
dat "blinde vertrouwen" in onze wandelleider
ik ga daar nog eens goed over nadenken
 
voor de rest was het toch weer
een heel relaxed weekend
dat is een koffieke drinken
een aperitiefke drinken
heel veel snoepen
en heel veel eten
en lachen natuurlijk!!!
ook heel veel lachen
 
groetjes
vee
 
 
 
 
 
 
 


vrijdag 22 mei 2015

over hoe ik bijna bij een datingsite(of erger) terecht kwam

vandaag had ik weer ne stoot voor...
gisteren had ik namelijk een mailtje gehad
om Nepal te steunen
via sms
ik heb mijn best al gedaan
en ik doe verder mijn best
want ik ben nog hopen brillenzakjes aan het maken
om op de rommelmarkt van school te verkopen
samen met
een babydeken
poppen
een tasje
ik verkocht zelfs al
de zonnige-spanje-deken
waarvan ik besliste dat ze klaar was
ze was 1 m op 1 m 30
maar ik was het echt beu
en ze blijft mooi hoor
ik maakte
tegen mijn principes
een popje op bestelling
ja...
als het van moetes is
dan lukt het soms niet
maar op dit indiaantje
was ik erg fier
en het meisje was er dolgelukkig mee
plan is ook
om rond deze deken
nog een rand te haken
en dan kan die ook nog verkocht worden
lukte het niet op die rommelmarkt
dan lukt het wel via Facebook
maar allé
ik vond toch
dat een sms sturen
ook nog kon
ik heb zo een automatische herlaadbeurt
op mijn gsm
maar ik sms eigenlijk bijna alleen
en dus geraakt dat geld
bijna nooit op
(tenzij ik aan zee de tram ermee betaal)
ik stuurde dus gisterenavond
heel gul
;-)
twee smssen
met Nepal
naar 4666
twee keer een euro dus
in Nepal zou dat een dagloon zijn
slik
 
toen ik deze morgen
op school de koffie aan het maken was
dacht ik ineens:
vee
gij gierige pin
er stond meer dan 20 euro op mijn kaart
en ik had daar ochottekes
2 euro van weggeschonken
schandelijk!!!
dus ik pakte mijn gsm
en ik stuurde opnieuw
nepal
naar 3666
en om het goed te maken
nog ene
 
ik kreeg twee sms'en
maar ik was vollenbak
met de collega's aan het tetteren
en ik wist
dat dat zo een bedankje was
dus ik las ze pas
tijdens de speeltijd
 
oei
hier was iets mis...
ipv een bedankje
van
het consortium 1212 bedankt u voor uw steun
of zoiets
kreeg ik een sms
in het frans engels nederlands
met de vraag:
welke dienst ik gewild had
 
eerst dacht ik nog
dat ze bedoelden
nepal of een ander goed doel
 
alhoewel ik er niet helemaal gerust op was
 
toen kreeg ik opnieuw een sms
met de vraag
of ik een lijst met vrijgezellen wilde ontvangen
 
toen wist ik dat ik ergens een fout had gemaakt
inderdaad
de aandachtige lezer
heeft opgemerkt
dat ik eerst een sms stuurde naar 4666
en de volgende dag naar 3666
 
dat geheugen van mij hè....
 
even checken op de gsm-rekening
oei
er waren wel veel euro's af
per sms die ik ontving
gingen er enkele af
 
toen schoot ik toch bijna efkes in paniek
wat moest ik doen
die konden mij op enen dag
gewoon gsm-arm maken...
 
ik sprak erover met een collega
niet de allerjongste collega's
die zouden mij uitlachen
ook niet de oudste
die weten ook niet wat ze dan moeten doen
ik vertelde het ook niet in de groep
ja zeg
hoe stom kunt ge zijn
...
die jongere collega
zei:
oei
oei
OEI
dat ziet er niet goed uit !!!
 
ik vroeg
hoe ga ik dat kunnen oplossen
 
heel moeilijk
was het antwoord
 
ooooo nee hè
ga dat thuis maar weer eens uitleggen
pffffff
 
ik had nog een kwartier
voor het einde van de middagpauze
en ik besloot
om te proberen
tegen beter weten in
naar Proximus te bellen
ik wist wat er ging gebeuren
eerst nummerkes kiezen
dan aan de wacht
en als de les terug begint
nog steeds niemand aan de lijn
maar ik riskeerde het toch
en
wonder boven wonder
na 3 minuten had ik iemand aan de lijn
die lachte mij niet uit aan de telefoon
(toch niet dat ik het hoorde
ik weet niet welke tekens hij daar naar zijn collega's zat te maken
zo van: we hebben hier weer een kieken
maar tegen mij was hij heel vriendelijk)
hij vertelde mij
dat ik nog 1 sms moest sturen met
STOP
en dan zou het moeten gedaan zijn
toen ik vroeg
ja maar
en als die nu niet stoppen
wat dan
 
toen heeft hij voor mij opgezocht
welke "firma" het was
ik kreeg een www
en een gewone telefoon
zodat ik indien nodig
contact kon opnemen
 
ik heb de meneer van proximus
een dikke pluim gegeven
ten eerste omdat hij mij zo vriendelijk geholpen had
en ten tweede omdat het den eerste keer was
dat ik zo SNEL geholpen was
 
ik stuurde STOP
en het heeft geholpen denk ik
ik heb in elk geval geen vreemde sms'en meer ontvangen
 
en voor Nepal werk ik nog wat door hè
moest ge
op zaterdag 6 juni
tussen 11 uur en 13 uur
niet weten wat doen
kom dan eens kijken
op de kinderrommelstraat
in de Pastorijstraat in Weerde
en op school zelf kan je een hapje eten
of iets drinken
 
groetjes
vee
 
 


woensdag 20 mei 2015

Over hoe ik bijna in Barcelona moest blijven (nu niet dat dat zo'n straf zou geweest zijn)

ik moet hier dringend
het verslag van Barcelona afwerken
 
we bezochten nog
La Boqueria
dat is een grote overdekte markthal
van voedingswaren
nu vind ik over het algemeen
een markt met fruit en groenten
en vlees en vis
niet zo tof
geef mij maar marktjes
met juweeltjes
met kleedjes
met zo van: alles voor 1 euro
 
maar die Boqueria
wowkes
ik raad u aan
om de drie dagen voordien
te vasten
zodat ge heel veel honger hebt
en overal kunt proeven
en uw buik kunt vullen
maar ook gewoon uw ogen
moet ge daar de kost geven
die verkopers
die maken echte kunstwerken
van hun koopwaar
er lagen daar ook dingen
waar wij het bestaan niet van wisten
waar wij ook de herkomst niet van wisten
en waar we de vertaling niet van kenden
achteraf bleken het magen te zijn
(oké die zagen er niet echt lekker uit)
ik zag vissen
zo klein als mijn pinknageltje
en zo groot als een kangoeroebal
er was zoveel!
echt den hemel op aarde
voor mensen die graag eten
 
we botsten op vrienden uit Weerde
die wonen hier achter het hoekje
maar in Barcelona
toch een heel andere wijk
hoe groot is nu toch de kans
dat ge die dan tegenkomt????
groot weten wij ondertussen
want dat is niet onze eerste
"vriendenbotsing-op-citytrip"
daarmee gingen we 's avonds nog ergens gezellig eten
 
we zagen de Sagrada Familia
langs de binnenkant
dat is ook op voorhand tickets bestellen
een tijdstip bepalen
en dan nog aanschuiven om binnen te gaan
maar....
ZO HARD DE MOEITE
ik had gedacht
dat het langs de binnenkant
ook zou zijn zoals de buitenkant
overdadig
ik verwachtte de stijl van Gaudi
zoals het parc guell
maar ik stapte precies in nen andere wereld
mijn mond
(en die van den MDH ook)
viel open
en is nogal lang blijven open staan
DIE KLEUREN !!!
en ik bedoel dan geen mozaieken
maar de kleuren
van het licht
dat door de glasramen kwam
hij was echt een genie
zo mooi!
en toch echt "een kerk"
en ik snap dat niet
ik zag langs buiten
precies geen ramen
maar binnen is daar licht
zoveel
en zo mooi
ja
BEWONDERING
we hebben er een dik uur rondgelopen
ook een beetje op zoek
naar "station 11"
we hadden namelijk zo'n audio-gids
en er waren een 15-tal standen
het duurde ook al een kwartier
eer we stand 1 vonden
en stand 11 hebben we gewoon niet gevonden
 
 
verder ontdekten we nog twee
supertoffe
supermoderne
supertrendy
restaurantjes
het ene was een hamburgerbarretje
waar je zelf je hamburgers kon samenstellen
ja ja
ik weet dat dat hier ook al wel zal bestaan
maar ik kende het nog niet op deze manier
je kreeg bij het binnenkomen
een lijstje
en op dat lijstje moest je aanduiden wat je wilde
dus je kon helemaal zelf
je hamburger vullen
en hij was lekker
en er was er ook zo eentje met pasta
ook al zo tof
en zo lekker
en eigenlijk niet te vergeten
goedkoop
Ferre werd nog ziek
ik kreeg nog een ontsteking op een tand
(mijn zwakke plek)
lisse haar "beet" was gelukkig beter
die was toegekomen in Barcelona
met een beet op haar been
die nogal groot werd
naar een apotheker voor een zalfje
maar eigenlijk werd dat ook niet beter
integendeel
dat werd groot
rood
dik
gloeiend
dus na een paar dagen terug naar den apotheker
(die kende mij nog
van de bleinen)
en die stuurde ons naar een dokter
of zelfs naar de spoed
maar dat zagen we niet zo goed zitten
dat stond niet echt op de planning
dus toen gaf de apotheker toch een pilletje mee
dat gelukkig hielp
 
en toen was het donderdag
en toen regende het
en toen moesten we ook terug
we hadden een taxi besteld
(dat gaat ook goed met het openbaar vervoer
maar de Ferre had echt teveel koorts)
MDH ging nog de afval wegdoen
(in Barcelona staan er op de hoek van de straat
overal containers voor afval)
en haalde nog een grapje uit
hij belde aan de deur
en zei met een zwaar accent
"Ze Taxi foor Ze Family Crombie"
ik al terug aan het zeveren
tot ik doorhad
dat het echt de taxi was...
 
wij naar de luchthaven
we zochten ons daar snel een plekske
waar de ferre wat kon liggen
dat kind was echt kapot van de koorts
(ge ziet het op de foto)
MDH ging wat werken op zijn laptop
moeke veerle haalde een haakwerkje boven
(ge geraakt dus met een haaknaald door de security)
en de meisjes
gingen wat shoppen
we moesten lang wachten
de vlieger had vertraging
we aten iets op de luchthaven
iets dat er lekker uitzag
maar heel vies smaakte
en toen was het eindelijk tijd
om naar onze gate te gaan
ik roep nog naar iedereen:
heeft iedereen zijn pas en zijn ticket
in koor:
"ja moeke"
ik tast zelf ook in mijn achterzak
en ...
mijn hart slaat ne slag over
ik tast nog eens
ik tast eens in de andere zak
ik tast in mijn zakken vooraan
ik tast in mijn sjakos
en dat is een Desugual-sjakos
daar zijn veeeeeeeel zakjes in om in te tasten
maar ik moest het toegeven...
ik vond mijn eigen ticket niet meer
zo dat geprint papier hè
waar alles opstaat
welke stoel ge  hebt enzo
ik was al wel door de security
maar nog niet op de vlieger
wat nu....
ferre moest bij de zakken blijven
en wij op zoek
naar iemand
die zou weten wat ge dan moet doen
om te beginnen
vindt ge daar niemand
alleen mensen die in die winkeltjes werken
maar die waren heel vriendelijk
maar konden ons niet helpen
tot aan de security
die zochten daar voor mij
vonden het ook niet
en wisten ook niet wat ik dan moest doen
we dachten wel
dat het misschien geen probleem zou zijn
bij een gewone firma
maar we vlogen bij Ryanair
dat is allemaal op de laatste nipper
wie weet was dat toch moeilijk
de meisjes gingen nog verder zoeken naar hulp
MDH ook
en ik ging efkes bij ferre langs
voor een stand van zaken
en daar ineens
kreeg ik nog een sprankeltje hoop
ik had heel lang bij hem gezeten
op die stoeltjes
en vlak voor ons
was een winkeltje
met toffe kleding
en ik was heel efkes
echt heel efkes
dat winkeltje toch binnengestapt
wie weet
wie weet
 
ik ging er dus nog eens binnen
en
ONGELOOFLIJK MAAR WAAR
op de grond
onder een rek met jurkjes
zag ik een opgevouwen papier liggen
juist!!!!
uit mijn achterzak
mijn ticket
 
oef oef oef
ik vind Barcelona een prachtige stad
maar ik wou toch liever naar huis
 
natuurlijk werd er nog heel hard met mij gelachen
en gaan ze dat nog heel lang doen
 
maar wij konden allemaal mee op de vlieger
terug naar ons Weerde
 
groetjes
Vee
 
 


woensdag 13 mei 2015

Stikwijven, wie zijn ze, wat drijft ze (vervolg)

en dan de volgende 6 nog hè
ook die verdienen hun
momentje roem op mijn blog
 
zo zijn er de Sarah's
de eerste Sarah
volgde ik al
voor ik haar ontmoette
ik vond de naam van haar blog
fantastisch goed klinken
een huis in de straat
en ze is helemaal
zoals je zou denken als je haar blog leest
ik ben de oudste van de groep
en zij is de jongste
maar wij zijn twee handen op één buik
ik voel mij bij haar niet "oud"
en ik hoop dat zij zich bij mij geen snotaap voelt
als mensen spreken van een "oude ziel"
awel, dan denk ik dat ze mensen zoals Sarah bedoelen
Sarah straalt voor mij geluk uit
gewoon geluk
geluk met de kleine dingen
haar twee kinderen zijn zo'n toffe mannen
ze vertelt er ook altijd grappige dingen over
ze is een enorme harde werker
ze studeerde vorig jaar nog iets bij
en ze heeft toch ook een druk huishouden denk ik
ze maakt ook veel toffe dingen
eventjes tussendoor een pop
met uitzet
en keigoed gelukt!
en dan het schattigste meisjesshortje ooit
maar ze draait haar hand ook niet om
voor een bloesje of een jurkje of een vestje
Sarah is niet de luidruchtigste van onze bende
maar je wordt rustig van bij haar te zijn
en dat is ook belangrijk
 
er is ook nog een andere Sarah
 
naast deze Sarah zat ik vorig jaar ook
en dat kweekt toch een band
zo naast elkaar naaien
in mijn ogen
heeft Sarah het strafste karakter van onze groep
als ze aan iets begint
dan doet ze dat perfect
als ze beslist om te vermageren
dan zet ze daarin door
niet te geloven
als ze iets naait
dan is ze pas content met perfectie
ik bedoel perfectie die ik met mijn blote oog niet kan zien
ze haalt dan ook zonder zagen
(allé beetje zagen misschien)
vier keer na elkaar hetzelfde los
om opnieuw te beginnen
ze kent elke techniek
en ze beheerst die volgens mij ook
behalve stikken
kan ze ook andere dingen
haar blog ziet er qua lay-out altijd fantastisch uit
ze maakt zelf tutorials
die zo in een boek kunnen
ze doet zelfs nog kalligrafie
nu zijn zo'n perfecte mensen
soms wat saai of vervelend
maar dat is bij Sarah niet het geval
die lacht en zevert graag en veel
ze kan ook heel goed met zichzelf lachen
en ze heeft ook een groot hart
ze was van plan
om voor elk stikwijf
een tasje te maken
en ze had alles al geknipt en verstevigd
in de allerschoonste stofjes
maar toen had ze niet genoeg tijd meer
(ik kan het geloven
als het zo perfect moet)
en ik kreeg alle lapjes
voor Nepal
ik moet ze alleen nog stikken
(weet wel niet of ik dat ga durven...
ik ga haar werk verpesten
met mijn slordige afwerking)
maar ze durft ook stout te doen!!!!
moet ge eens weten wat ze in het strijkkamertje zei?
gelukkig had ik die band gekweekt
en gelukkig had ze mij eerst verwend met haar tasjes
want ze zei....
ok
ik geef wel toe
ik stond daar altijd te strijken
en de anderen moesten altijd wachten
maar ja...
ik kon niet veel meer doen dan knippen
want ik had mijn labels niet
wel...
ze zei dus...
"wie doet er mee Vee wegpesten"
 
ja ik vertel dat nu
want jullie gaan anders denken
dat we met een bende nonnekes  op weg zijn
 
nummer elf is annick
annick heeft geen blog
en zit niet op Facebook
 
ik kende haar dus niet zo goed
en ik ga eerlijk zeggen
het vorige weekend had ik een beetje schrik van annick
ze kan nogal....
direct zijn....
ze zegt het hoe ze het denkt
en ja
dat schrikt soms wel wat af
maar nu zat ze vlak achter mij
en eigenlijk heb ik goed gelachen met haar
 
ja
sommige mensen moet ge wat meer tijd geven
in elk geval
wat die presteert achter haar machien
is bijna tovenarij
zij maakt alleen perfecte dingen
tekent zelfs patronen
knap
ze is nu zwanger
en ze is ervan overtuigd
dat ze keiveel tijd gaat hebben
als de kleine er is
ik heb haar dus niet gezegd
bij het afscheid:
doet dat goed!
maar wel:
niet te hard verschieten hè
 
zo spijtig dat die geen blog heeft eigenlijk
ik denk dat we daar heel hard zouden kunnen lachen
 
nummer 12 is Jo
 
met jo klikte het ook direct
op haar blog stond ze met een nogal stuurse foto
maar in het echt ziet die er heel lief uit
ik begrijp ook niet dat ze in het leger werkt
dat past in mijn ogen echt niet
die is echt veel te lief en te zacht daarvoor
ik heb haar nu ook durven vragen
of chapeau
(haar blog is : http://jochapeau.blogspot.be/ )
haar echte achternaam is
ja ik twijfelde
ze is ook hoedenmaakster
dus ik dacht wel dat dat een pseudoniem was
maar ge weet nooit
en stel dan dat we ermee zouden lachen
maar nee...
het is niet haar echte naam
alhoewel veel mensen haar al aanspreken met die naam
bij haar voel ik mij ook altijd op mijn gemak
op naaigebied is ze ook een krak
(dat zijn daar allemaal krakken)
die mag tester zijn voor nieuwe patronen
of nieuwe stoffen
die maakt hemden voor haar man
met haar ogen dicht
volgens mij
ik denk dat jo zich bij mij
ook op haar gemak voelt
want bij het nemen van de groepsfoto
kneep ze eens goed in mijn billen
 
twee keer na elkaar zelfs!!!!!
 
nu is het de beurt aan lieve
lieve heeft het winkeltje mee
alhoewel
doe die tje er maar af
om te beginnen is die winkel dus top
ook de online versie
echt een aanrader!
maar ook lieve is top
persoonlijk vind ik haar nu niet direct de meest commerciele persoon
ik bedoel daarmee het volgende
ik heb bij lieve nooit het gevoel
dat ze persé wil verkopen
nee
ze sleurt een hele winkel mee
laadt dat uit en in
gewoon om ons een plezier te doen
ze zal ook nooit pushen om iets te kopen
of ons overhalen
of iets aanprijzen
nee...
ze laat ons helemaal gerust
integendeel
ze geeft ons nog een korting erbovenop
zo'n winkelmensen heb ik graag
het type dat u op uw gemakske laat kijken
en pas helpt als ge er zelf om vraagt
bij lieve is ook nooit iets te veel
volgens mij mogen we haar uit haar bed halen
voor 15 cm roze paspel
als ik aan lieve denk
dan zie ik een lief stikwijf
met een brede glimlach op haar gezicht !
 
en dan de laatste
dat is ons Laura

 
dat is een hele fijne "pruts" zou ik bijna zeggen
maar als ik denk aan de uitdrukking
een vrouw met
"ballen aan haar lijf"
dan past dat bij laura
hoe fijn en klein die ook is
die geeft mij het gevoel
dat ze alles aankan
(ze weet dat zelf niet hoor)
ze houdt zich meestal wat op de achtergrond
een beetje bescheiden zelfs
achteraf zie je op haar blog
wat ze allemaal gemaakt heeft
maar ter plaatse zal ze nooit opscheppen
en dat is juist haar charme
en ze zal ook nooit over iets zagen of klagen
ze ziet overal het positieve in
met de auto van Limburg komen?
o dat geeft niet
ik maak er wel een leuke rit van!
zo is Laura
en ze keek mij aan
met haar bambi-ogen
en vroeg of ik voor haar zoontje
een voetbal-pop wilde maken
Laura
ik ga dat doen!
gewoon omdat gij zo een schat van een schat van een stikwijf bent
 
 
dan zijn er nog de 3 afvallers...
ik zou over hen ook graag een stukje schrijven
maar ik ken hen nog niet genoeg
dat weekend van vorig jaar
dat was alleen kennismaken
ik beloof hen
dat hun stukje zeker nog komt
als ik hen ook wat beter ken
 
tja
en dan ben ik er zelf nog
van toertjes mocht ik mezelf niet vergeten
wat kan ik over mezelf zeggen
ik voel mij daar supergoed in
in die groep
ik voel mij een beetje
"grootmoeder wilg"
niet dat ik mij daar oud voel
integendeel
maar ik voel mij wel wijs
en ge kunt niet geloven
wat een plezant gevoel dat is
ik krijg ook zoveel complimentjes
zo heb ik blijkbaar wel een schoon gat
(jo kon er ook al niet afblijven)
ben ik grappig
(zijn ze hier thuis niet akkoord mee)
kan ik goed vertellen
(toch schriftelijk)
heb ik een voorbeeld-gezin
(min of meer)
heb ik een gul hart
(moeke Teresa)
 
awel
ik ga het allemaal geloven
;-)
 
groetjes
vee
 
 
 
 
 
 
 


Wie zijn de Stikwijven nu eigenlijk ?

en wat deden we daar heel het weekend?
stikken hè
heel veel stikken
en al de rest?
dat kan je lezen op de blogs van de stikwijven zelf
maar wat jullie nu misschien wel willen weten
die stikwijven
wie zijn dat nu eigenlijk

awel
ik ga ze eens beschrijven
wat zeg ik?
ik ga ze BESTOEFEN
ja
alleen maar positief
(ik ken ze niet lang genoeg om hun negatieve punten te kennen)

dus misschien
zijn er daar ook echte heksen tussen
of zagen en zeuren
of valse tikken
of roddeltrezen
maar.......
ik heb zo nog niemand leren kennen
ik verdenk zelfs niemand hiervan
ik ga ze beschrijven
hoe ik ze zie
(in willekeurige volgorde...)

zo is er daar Sofie

ken je het liedje van Sofie de krokodil?
die Sofie !
spijtig voor mij
maar ze ratelt nogal in het Westvlaams...
ik versta haar niet altijd
(dat weet ze niet denk ik
ik geef dat niet graag toe
ik doe mijn best
maar het lukt mij niet altijd)
Sofie is een hele zotte
(maar dat is verplicht in onze groep )
die graag lacht
en ook met zichzelf kan lachen
ze kan heel heel goed stikken
ze maakt prachtige kleedjes voor haar dochter
en stelt mij dan moeilijke vragen
zoals:
waar zou ik dit platstuk moeten plaatsen?
waarop ik dan met open mond sta
geen idee waarover ze het heeft.....
(omdat is dus de naai-analfabeet ben feitelijk)
ze heeft ook het plezier ontdekt
van te naaien
in een appartementje
aan zee
en is mij daar heel dankbaar voor

dan is er Lindsey
ook getikt
zoals op de foto duidelijk is

een leerkracht  lichamelijke opvoeding
turnjuf gelijk wij zeggen
maar echt
zo ziet ze er niet uit
nu niet dat turnjuffen er op een speciale manier uitzien
maar vaak hebben die toch
zo heel sportieve kleding aan
(nu ga ik van Kris onder mijn vijs krijgen !!!!)
awel
Lindsey
dat is een ongelooflijk steilvolle madam
die maakt daar zelf prachtige jurkjes
die draagt daar elegante hakjes bij
die ziet eruit om door een ringetje te halen
ze maakt ook prachtige
maar echt prachtige dingen
het is ook een hele lieve en rustige
toen ik zaterdagavond rustig wat zat te haken
in het zetelke
kwam ze bij mij wat babbelen
ondertussen een binde zoom in haar zwart kleedje aan het naaien
echt supergezellig
en een gulle is het ook
toen ze hoorde van mijn Nepal-project
bracht ze spontaan een zak restjes mee

het volgende wijf is Regina
ik begrijp niet
ze kon zo meegedaan hebben
met de verkiezing van
"lekkerste mama van vlaanderen"
want inderdaad
dit wijf
is pas moeder geworden
van nummer drie
waarvoor ze ons trakteerde
met advocaat en limoncello
(ja ze lust ze wel hahahaha)
maar ge zoudt het haar niet geven
die drie kinderen
ze heeft daar weer een lijntje !!!!!!
regina
ook van regina
kreeg ik restjes
ze had ze in een doos gepropt
en die helemaal met ducktape moeten toekleven
zo vol zat ze
ze propte er nog een
zogezegd mislukte tante hilde pop bij
die ik mocht hebben
wij lachten ermee dat het een
"chuckie-pop" was
en daarom lieten we de doos
veilig heel het weekend dicht
spijtig
want de pop was helemaal niet chuckie-eng
en de restjes die erin zaten
GEWELDIG
precies sinterklaas
prachtige lapjes
nog niet in geknipt
volledig mijn smaak
regina weet het zelf niet
maar ik vind dat ze op mij lijkt
niet qua uiterlijk
maar wel
"van doen"
zo was ik ook
15 jaar geleden
en dus ook qua stoffensmaak

nummer 4 is Katrien
met katrien
dat is toch iets apart
we wonen in hetzelfde dorp
we zien elkaar regelmatig
want we gaan samen haken
katrien is één van de weinige mensen
met wie het van de eerste seconde klikte
ik kijk normaal echt eerst wat de kat uit de boom
maar bij haar wist ik direct:
dit is een mens naar mijn hart
ik ken haar nog maar een klein twee jaren
maar precies al heel mijn leven
die staat spontaan aan mijn deur
om iets te brengen
we zagen tegen elkaar ne keer over ons werk
terwijl we goed weten
dat dat tussen ons blijft
katrien
dat is wel een beetje een stille
die babbelt niet heel den tijd
maar poef
ineens heeft die dan wel een massa spullen gemaakt
patronen tekenen
knippen
inclusief
katrien is het rustige moedertype
bij wie iedereen zich op zijn gemak voelt


dit aapje had zij gemaakt

ook mee was Deborah
met haar is het eigenlijk allemaal begonnen
omdat ik de eerste van haar volgers was
(of was het nu de eerste reactie)
had ik een speciaal plaatske in haar bloghart
en nodigde ze mij uit
vorig jaar
omdat ik haar blog zo tof vond
ging ik op de uitnodiging in
en zie nu ne keer
wat dit mij opgeleverd heeft!!!

Deborah is ....
ja deborah is zoveel !!!
een moeder in hart en nieren
ook voor ons  naaistertjes
is het een beetje een moeder
zijn er vragen
heeft er iemand raad nodig
dan gaan ze eerst naar Deborah
ze kan bijna alles
met de naaimachine
en ze weet op heel veel
de gemakkelijkste oplossing
maar ze zal nooit haar mening opdringen

een creatief talent
op zoveel vlakken
ze maakt dus alles
maar ze kan daar ook prachtige foto's van nemen
ze kan stylen
kleuren combineren
ik ben bij haar nog niet gaan eten
maar volgens mij
gaat dat ook zo mooi  op dat bord liggen
dat ge het lekker vindt !
ook haar blog
is zo knap
dat ze al 2000 volgers heeft
ze steekt blogspellekes in elkaar
allé
een talent
haar enige probleem
is dat ze nogal graag koopt
hahaha
maar wij vinden dat geen probleem
want ze deelt ook even graag uit!
ons probleem
is dat ze niet graag op foto's staat

nog een getikte
maar echt een getikte
is An
op de foto de donkere

als ge nu spreekt van
een zotte doos
awel
dat is an
volgens mij
is an
bij haar geboorte eruit gebotst
en blijven botsen
die huppelt echt door het leven
die is vrolijk
die is optimistisch
die geniet
(zij zorgt er elke keer voor
dat er op tijd en stond geaperitiefd wordt)
die heeft energie !!!!!
misschien zouden we kunnen zeggen
lichtelijk ADHD
die praat ook heel de tijd
tegen iedereen
en als er niemand is
tegen zichzelf
maar ge wordt daar echt goedgezind van
van an
zij gaf mij ook de bijnaam
moeke Teresa
ja
ik ben er fier op!
en ze weet het niet
maar ze heeft mijn ijdelheid zo hard gestreeld!!!!
an is namelijk
kampioen in tassen maken
ze geeft daar ook workshops in
voor zichzelf is ze ook heel streng
en ze maakt echt ferme dingen
nog chicker dan uit de winkel
awel
an vroeg om haar te leren
zo'n zonnebrilhoesje te maken
ik glunder er nog van!

de andere dame op de foto
met de aperitief
is ilse
vorig jaar zat ik naast haar
ja op één of andere manier
zoeken we bij het begin van het weekend
een plekje
en daar blijven we dan voor de rest zitten
toen zat ik dus naast haar
en leerde ik haar goed kennen
ja dat gebeurt nu eenmaal
als ne mens zit te tornen
(= losmaken)
dan komen de tongen los
ilse is ons buitenlands project
ze is namelijk Nederlandse
een echte hollandse dus
maar ze woont al lang in antwerpen
met het gevolg
dat ze met het allerschattigste accent praat
ze spreekt dus over
een jurkske
en een zakske
maar dan wel met de hollandse tongval
ilse is ook een beetje de sexy dame van de groep
ja ilse
ik vind dat dus...
ze is een lieve schat
zot van haar dochtertje
waar ze de mooiste dingen voor maakt
ouders als ilse
zijn voor een school een zaligheid
want ze werkt overal aan mee
en ze geeft geen commentaar
ook ilse bracht een zakje restjes mee
zomaar
voor moeke teresa

dan is er Daisy

het grootste hart van de groep
het liefste van alles
maakt ze anderen blij
waar wij tegen zouden opzien:
het ronselen van sponsors voor de goodiebag
doet zij met zoveel plezier
gewoon om ons gezicht te zien
als we de zakken opendoen
ze had wat pech met de rit ernaartoe
haar gps bracht haar namelijk naar de Wetstraat
waarschijnlijk vond die gps
als  wat meer mensen als Daisy daar zouden werken
dat de wereld wat mooier zou worden
schoon gezegd hè Daisy
allé
en stop nu al maar met snuffen
knipoog ;-)
ook daisy gaf mij een prachtig compliment
ze zei
dat ze hoopte
dat ze later zoals mij zou worden
ik lachte het wat weg
want dat lijkt wel dat ik zo een oma ben
en dat er tussen ons nogal een generatiekloof is
maar achteraf gezien
is dat toch een prachtig compliment
ze kwam graag eens bij mij babbelen
en vertelde dan dat ze hoopte
dat haar gezin later
zoals het mijne zou zijn

toen ik dat thuis vertelde
waren ze wel fier
maar ze zeiden wel
amai, die er is er niet bij zeker
als gij een uitbarsting krijgt
want Daisy
heel belangrijk
hier thuis gebeurt er ook vanalles
waarover ik niet blog
of niets post op Facebook
het is hier echt niet altijd
rozengeur en maneschijn hoor
en wees er maar gerust in
als gij uw klein mannen
even graag blijft zien
dan komt dat dik in orde
(en nu weet ik zeker dat ze een zakdoek nodig heeft hihihihi )
zo
dit zijn de eerste 8
de rest volgt

groetjes
vee













 
 
 
 
 
 


dinsdag 12 mei 2015

Gestikte-wijven-weekend Editie 2

dit weekend
ging ons gestikte wijven weekend door
 
waar ik vorig jaar nog vertrok
met veel twijfel
met ne koffer vol naai- en haakspullen
"want als dat geen toffe zijn
dan zal ik mij wel bezighouden"
met echt iets van:
Vee, stoeme kiek
dat is niets voor u
(ja ik ben echt zo iemand
die met mensen in de kleuterklas
moet gezeten hebben
voor ik mij op mijn gemak voel)
 
nu was het helemaal anders
ik verheugde mij er als een klein kind op
 
het begin was eigenlijk niet zo goed
ik kreeg een
"tien-kleine-negerkes-gevoel"
want plotseling
vielen er 3 af
iemand werd ziek
iemand vond geen opvang
iemand had blijkbaar al een tijdje geleden afgemeld
(maar dat had ik gemist op Facebook)
 
 
er liepen ook andere dingen mis
ik had juist 500 euro opgehaald
voor Nepal
maar ik wil nog...
en dus ga ik op het schoolfeest met een standje staan
opnieuw voor Nepal
dat blijft daar maar beven ocharme
 
en ik was volop aan het hoesjes knippen
waren ineens mijn labelkes van
moeke veerle handgemaakt
op...
nieuwe besteld
maar die waren er nog niet
 
ik ging dus veel kunnen stikken
maar niets afwerken
(ja, zonder labelke
zijn ze maar half zo mooi vind ik)
zo een beetje spijtig
ik wilde daar graag een beetje stoefen
die andere stikwijven
die kunnen namelijk echt heel goed stikken
 
stikken in de betekenis van:
rokjes
jurkjes
portemonneekes
tasjes
echte weekendtassen
reuzegrote weekendtassen
jassen
hemden!!!!!!
(dus echte overhemden voor mannen hè)
plooien
platstukken
(ik dacht dat dat iets met fietsen was
maar dat is valsplat zeker)
nepen
ritsen
paspel
 
het enige dat ik goed kan
zijn poppen
(en dan mag je nog niet kijken
naar het stukje dat met de hand is toegenaaid)
en dus mijn brillenzakjes
en ik wilde indruk maken
door daar een massa zakjes te maken
niet dus....
 
allé
ik vertrok vrijdag na school
propte de koffer van mijn auto halfvol
reed naar Katrientje
die had met de andere helft van de koffer
al niet meer genoeg
en dan moest Sarah
er nog bij....
die pikten we onderweg nog op
we propten al haar spullen er nog bij
en we hadden geluk
er passeerde juist een crèmekarreke
we aten elk een hoorntje
met ferrero-rocher-chocolade-ijs
en gelukkig dat we dat nog in ons maag hadden
want we hebben file gehad !!
niet te doen
we werden er bijna viesgezind van
bijna
in zo'n file gebeuren gelukkig ook grappige dingen
zoals nen auto vol britten
die ineens stoppen
om allemaal te gaan plassen aan de kant
gelukkig met hun rug naar ons...
de gps veranderde ons
tijdstip van aankomst
steeds later en later
 maar eindelijk
eindelijk waren wij er ook
in de Karmel in Brugge
 
we laadden alles uit
dat betekent per persoon:
een klein zakje met kleren en toiletgerief
een stikmachien(of twee)
en veel zakken en dozen
vol garen, stof, patroonpapier,
strijkijzer, verlengdraad, biaislint,
patroonboeken,....
 
oja
en natuurlijk ook nog nen hoop
koeken en chips
we gooiden alles binnen
zagen een enorme werkruimte
een zaaltje om te naaien
een kamertje om te strijken
een zaaltje voor de spullen van Lieve
en dan nog een ruimte met wat zetelkes
maar we zagen geen gestikte wijven....
 
die vonden we uiteindelijk in de eetzaal
(waar anders...)
en vanaf toen...
vanaf toen begon het leukste weekend van het jaar
sorry voor alle mensen waarmee ik ook op weekend ga
jullie zijn ook heel tof
maar we delen niet dezelfde hobby
en dat is dus echt een zaligheid
 
 
ik voel mij daar zo hard op mijn gemak
dat zijn geen kliekskes
iedereen babbelt met iedereen
iedereen zevert met iedereen
(zeveren = grappen)
iedereen helpt iedereen
iedereen leent uit
iedereen deelt uit
dat is constant van:
heeft er iemand een stukske witte paspel?
heeft er nog iemand zwart garen op een spoeltje?
en als niemand het had
dan was er nog ons winkeltje
 
dat was zo een beetje het relax-plekje
als we het geratel even beu waren
gingen we daar wat babbelen
naar stofjes kijken
(o ja, want ik heb maar 1/3 gefotografeerd! )
en elke keer kwam ge daar wel iemand anders tegen
 
de twee organisatrices
hadden ons ook heel hard verwend
met twee
ja u leest het goed
TWEEEEEEEEE
goodie-bags
Lijst sponsors
-          Naaiwinkel Turnhout Mariën – Hendrikx: boekjes inspiration en paarse tas
-          Knip en knippie: 2 knips en 1 knippie met bijlage
-          Guterman: reclame tijdschriften met collectie
-          Soft cactus: lintmeter in sleutelhanger
-          Lolalilie: DIY pakket
-          Den depot: bon 5 euro + stofklemmen in verschillende kleuren + stof
-          Fournituren.nl: kortingsbon 15%
-          Pidy: kookboek ‘Claudia kookt buiten’
-          Lanalotta: rolletje stof
-          Lillestof: 3 rollen tricot (elk 1 meter ongeveer) + rolletje tricot
-          Pieke Wieke: boordstof/tricot + gestikt wijvenweekend pin
-          Stofuiltje: bon 5 euro + tekenkrijt
-          Poppies: koeken
-          La maison victor: nieuwste LMV editie (mei-juni 2015) en extra boekje met naai-ideeën (bijlage), lente editie 2014
-          Hotstof: bon 5% korting, fournituur (verschillend per zakje) en zakje kamsnaps
-          Kersenpitje: stof en fournituren
-          BNP fortis Paribas: draagzak
-          Jules Destrooper: doos Florentines
-          Mon depot: rol stof
-          Stoffenstraat: rol stof
-          Something naais: bon 10% korting en rits
-          Juffertje uil: bon 10% korting en draagzak (wel uitverkoop momenteel)
-          Stofopzolder: Bon 20% korting
-          Littlevixen: bon gratis verzending en fournituur (biais of paspel)
-          Lieselove: stof
-          Larlotte: pakketje met schaar, zoommaatje, kopspelden en doosje voor spoeltjes.
-          Sjiekebiele: bezoekers op zaterdag 9 mei kregen 20% korting
-          Huisje creatief
dank u wel aan Daisy en Sofie
jullie hebben dat schitterend gedaan
we waren heel efkes stil
heel heel efkes toch wel
 
zo
genoeg voor vandaag
morgen vertel ik verder
(of overmorgen)
(of overovermorgen)
 
groetjes
vee