donderdag 23 juli 2015

Wolsterweekend (vervolg)

het was dus al een heel avontuur om er te geraken
en toen moest het weekend nog beginnen
voor zuske en ik was de stress
trouwens nog niet gedaan
we hadden ons namelijk
nog iets op onzen hals gehaald
 
de drie jonkies
(voor ons zijn twintigers echt nog piepjong)
die heel het weekend organiseren
vroegen op facebook
of er iemand creatief genoeg was
om voor vrijdagavond een spel ineen te steken
 
ja
die jonkies komen nog recht uit de chiro
die zijn "een programma" gewoon
voor mij is gewoon bij elkaar zitten
"gezellig samenzijn"  gelijk we zeggen
al lang goed
wat babbelen
en een pintje of een wijntje drinken
 
maar de jonkies vroegen dus
om een spel
 
ik antwoordde
dat ik wel heel creatief was
maar dat er volgens mij niemand
op ne workshop haken/breien zat te wachten
verder kwam er blijkbaar niet veel reactie
want een tijdje later kwam er opnieuw een oproep
en toen maakte ik de grote fout
van  te reageren
ik stuurde:
anders kunnen we
een tornooike viking-kubb organiseren
daar is geen werk aan
zuske reageerde daar weer op
 
 
en toen kwam de reactie van de jonkies
ok
de gezusters marquebreucq
steken het vrijdagspel in elkaar
 
lap lap lap
dat was niet de bedoeling
we hadden het aan ons been
 
zuske had zelfs meer plannen
geen kubb-tornooi
we kenden eigenlijk zelf de regels niet goed
zij zag het groots:
een cluedo-spel
maar dan "life"
elke groep krijgt een lijstje
met daders/plaatsen/moordwapens
en dan moeten ze op zoek naar tips
in heel het huisje
in alle kamers en gangen
en al wat ze tegenkomen
mogen ze schrappen van het lijstje
tot er uiteindelijk
maar 1 dader/plaats/moordwapen overblijft
en dat is dan de oplossing

er hing bijvoorbeeld
aan de spiegel in de badkamer
ne rode soutiens
dan konden ze de BH schrappen als moordwapen
of aan de klink van de wc
hing een bijtjes knuffel
dan konden ze Maya de Bij ook schrappen als dader
 
ik hoorde het al in Keulen donderen
echt waar
IK HAD HIER GEEN TIJD VOOR
(ik moet nog altijd eens vertellen hoe dat dus kwam)
dus moest zuske het eigenlijk zelf in elkaar steken
maar ze had al heel veel ideetjes
en in haar hoofd kreeg het echt vorm
(in dat van mij nog niet)
 
IK HAD HIER OOK GEEN ZIN VOOR
stel u ne groep voor
van een klein 30 vrouwen
die dus allemaal zo avontuurlijk ter plaatste zijn geraakt
samen een hapje hebben gegeten
rond een tafel zitten met een pintje bier
of een glaasje wijn
al tetterend
 
en dan moet ge die
"EEN SPEL "
laten spelen
dan moeten die het gebabbel stoppen
dan moeten die naar den uitleg luisteren
dan moeten die dienen uitleg willen snappen
dan moeten die willen opstaan van hun stoel
dan ....
 
allé
ik zag het niet goed zitten
 
maar omdat zuske
echt zo haar best had gedaan
werkte ik toch maar mee
 
en ik moet zeggen
zuske HAD haar best gedaan
ze had heel het spel in elkaar gestoken
en het enige dat ik nog moest doen
was wat spulletjes bij elkaar zoeken
en ter plekke den uitleg te doen
en de groepen verdelen
tja
dan moet ik mijn juffen manieren
maar boven halen
stilte vragen
aandacht vragen
en dan zo kort/luid/duidelijk mogelijk
het spel uitleggen
 
nu had zuske dat echt wel goed gedaan
ze had allemaal voorwerpen
en raadsels bij elkaar gezocht
die wij dan in de kamers en daarbuiten
gingen verstoppen
die moesten de ploegen dan aanvinken
en wat overbleef
was de oplossing
er waren ook een paar opdrachtjes bij
om een tip te krijgen
bijvoorbeeld
een bekertje fruitjenever leegdrinken
en op de bodem stond een tip
of een liedje zingen
met alleen het woord macaroni
en dan moeten de anderen het liedje proberen te herkennen
 
klinkt dan zo:
ma ca
ro ni
maaaaaaaaa
caaaaaaaaaaaa
rooooni
 
(heb je het herkend? zeven anjers zeven rozen)
had zij allemaal voorzien
maar de kers op de taart
was het volgende extraatje
om het nog wat spannender te maken
werd er in elke ploeg
één "verdachte" aangeduid
die "verdachte" kreeg een "flosh"
een strook stof
die in de achterzak werd gestoken
zodat het een beetje als een staartje wapperde
 
nu konden ze ook proberen
om de "flosh" van de andere ploeg
af te pakken
dan moest heel die ploeg eerst
een opdracht uitvoeren
(een adje)
en dan mochten ze pas verder spelen
 
ze moesten dus proberen
de flosh van de andere ploegen af te pakken
en hun eigen verdachte moesten ze verdedigen
 
man man man
was ik blij dat ik mee organiseerde
en niet mee moest spelen
 
die 25 vrouwen
die veranderen gewoon in
monsters
tijgers
leeuwinnen
heksen
bitches
valse tikken
 
er werd gevochten op leven en dood
er werd gebeten en gekrabd
geduwd om met hun ploegje het eerste ergens binnen te geraken
deuren werden gebarricadeerd
tips werden gesaboteerd
"verdachten" lagen op de grond
te stampen naar iedereen
die in hun buurt wilde komen
ergens was ineens een gat in een gyproc muur
(we weten nog steeds niet
of dat er al was of door ons kwam)
 
 
ik wist echt niet wat er gebeurde
kon mijn ogen niet geloven
mijn oren ook niet
want er werd ook flink gevloekt en gescholden
 
er werden strategiën bepaald
mensen slopen langs muren voorbij
(om hun flosh te beschermen)
 
wapens werden nog nèt niet gebruikt
 
allé
het spel was dus
EEN GROOT SUCCES
 
want achteraf werd ook heel hard mee gelachen
 
zuske heeft dat goed gedaan!
maar volgende keer
mogen het toch weer anderen zijn
ofwel moeten we een goei verzekering afsluiten
 
verder verliep het weekend
even super als het begonnen was
 
vroeger waren de activiteiten
nogal avontuurlijk:
speleologie
rappellen
mountainbiken
 
maar de"oudjes" haakten hoe langer hoe meer af
maar dit jaar hebben ze het echt naar onze zin gemaakt
 
we gingen fietsen
door de prachtige voerstreek
 
we gingen boerengolven
net actief genoeg
voor ons
 
we barbecueden samen
en aten per ongeluk
het eten van andere mensen ook op
dat kwam zo:
op de boerderij waar wij logeerden
waren nog enkele andere groepen
je kon daar bbq bestellen
en den boer had tegen ons gezegd
dat in de "kegelzaal"
alles klaar stond
inderdaad
er stonden kommen sla
tomaat, komkommer, pasta,
wortelkes,.....klaar
maar op één of andere manier
werd er ook van het eten
van een andere groep
(de zoon van de boer)
meegenomen
ja
ge vertrekt met 30 vrouwen
naar die omgebouwde stal
iedereen draagt iets
en de eersten die weten waar ze het moeten pakken
maar de laatsten niet meer

dus 's avonds
redelijk laat
telefoon van den boer
of wij het eten
van zijn zoon hadden genomen
diene had een feestje voor zijn vrienden
en hij vond zijn eten niet....
ja dus....
wij dus....
den boer was redelijk colèrig
maar we konden de zoon wel sussen
we hadden genoeg over
en we gaven hem nog wat overschot
van chips en olijfjes mee
en hij was tevreden

of zou hij niet gedurfd hebben
bij 30 vrouwen....
 
en de kers op de taart
was deze keer letterlijk te nemen
we deden een workshop
"limburse-vlaaien-bakken"
 
(tip voor degenen die dat  ook ooit zouden doen:
die met kersen zijn lekker
die met appels zijn niet te vreten
maar dat gaf niet
want het plezier hadden we toch)
 
echt een programma
op ons lijf gebakken
 
die organisatie heeft dat goed gedaan
en als ze nog willen
mogen ze dat van ons
nog lang blijven doen
 
groetjes
vee
 
 
 
 
 
 
 
 
 


donderdag 16 juli 2015

Wolsterweekend



ik zit hier hopeloos achter
hoe dat komt,
dat moet ik ook nog eens vertellen
maar nu is het vakantie
en ge zou denken:
nu heb ik tijd genoeg
maar het is te goed weer hè mannekes
en als het goed weer is
dan wil ik daar zoveel mogelijk van profiteren
dan doe ik de noodzakelijke taken
zoals kuisen,
strijken
opruimen
(stopt dat ooit.....)
en de minder noodzakelijke
maar wel leuke taken
zoals:
naaien!!!!
 
dan probeer ik die taken dus
's morgens vroeg te doen
binnen
als het nog te fris is
om buiten te zijn
 
voor de rest van den dag
kan ik dan buiten
was ophangen
komisses doen
in den tuin werken
(stopt dat ooit???)
haken
lezen
 
tja
en op de computer werken
dat valt er dan wat vantussen
 
maar nu ben ik de kleine berging aan het
"grote kuisen"
(pff dat betekent dus inderdaad
dat er ook nog een grote berging is)
en ik vind dat zo saai
dus heb ik het kookwekkerke gezet
en ik doe:
een kwartier poetsen
een kwartier bloggen
twee vliegen in één klap zo
 
ik zit dus nu
aan het laatste weekend van mei
 
toen was het Wolsterweekend
de Wolsters
dat zijn de
Weerdse
Oud
Leidsters
 
van de chiro dus
ter info:
de chiro heeft niets te maken met fietsen
(dat is de giro)
de chiro is een Vlaamse jeugdbeweging
de GROOTSTE Vlaamse zelfs!
een beetje zoals Scouts
maar UITERAARD veel toffer
(eeuwige strijd tussen chiro en scouts
het gaat er toch niet uit)
 
de oudleidsers
(de chiro-gepensioneerden dus)
gaan één keer per jaar op weekend
dat is dus met meisjes
die van ons leidster  waren
(niet veel
eentje maar
wij zijn bij de oudsten)
waar we samen mee in leiding stonden
waar we zelf leiding aan hebben gegeven
en dan zijn er ook
die leiding waren van mijn eigen dochters
 
allé
gewoon maar om te vertellen
dat de leeftijden
nogal uiteenlopen
 
we vertrokken dus op vrijdag
direct achter ons werk
voor één keer
konden de mannen thuis
allemaal hun plan maar trekken
 
vroeger was het al een heel avontuur
om met de GPS ter plekke te geraken
we hebben zo ooit eens
midden in een Ardens bos gereden
op een boswegelke vol diepe plassen
met een wagenzieke wolster naast mij
en TOCH zei de GPS dat we goed waren
dat was dat jaar
dat we in een dorpje zaten
waar er geen straatnamen waren
alleen huisnummers...
leg DAT maar eens uit aan de GPS
 
de wolsters die het weekend organiseren
vonden dat echter nog niet avontuurlijk genoeg
ze maakten er een "spel" van om er te geraken
we kregen op voorhand geen adres
maar wel de opdracht
dat we een gps nodig hadden
en een smartphone
 
hier begon het al
ge-email naar elkaar
ne GPS was geen probleem
maar wie van ons had ne smartphone??
ik zeker niet
ik heb nog nen Baksteen
ik kan zelfs geen foto's nemen
iemand mailde:
ik DENK dat ik ne smartphone heb
maar ik ga het thuis eens vragen
 
is het duidelijk
dat wij dus met nen auto bomma's reden
die van moderne technologie niks afweten????
 
gelukkig was er nog een 5de passagier
die WEL beter op de hoogte was
 
we moesten op een facebookgroep
laten weten dat we vertrokken waren
met een "selfie" erbij
en dan gingen ze de coördinaten doorgeven
van de eerste halte 
 
zuske was chauffeur van dienst
ze pikte iedereen op
toen reden we naar het nabije dorp
waar we onze nummer 5 gingen opladen
zij was ook degene
die WEL op de hoogte was
van de moderne tijd
en in het bezit van de smartphone
 
we propten alles in de auto
we probeerden
dat lukte niet direct
we haalden alles uit de koffer
opnieuw laden
de hoedenplank eruit
de hoedenplank bij nummer 5 in de garage achtergelaten
hè hè
we zaten eindelijk klaar voor onze selfie
nummer 5 had gezorgd voor CAVA en plastic glazen
dus het was nen hele stoere foto
nee nee
nog niet echt aan den drank
maar toch met de flessen
wij zijn echt brave trezekes zenne
we gingen de CAVA trouwens houden
voor als we er ooit zouden geraken...
ooit....
 
 
de selfie op de facebookgroep geplaatst
en toen wachten
maar wij wilden wel niet wachten hè
wij wilden vertrekken
wij hadden ons niet voor niets zo gehaast
 
toen kwamen eindelijk de coördinaten
we hadden al uitgedokterd hoe we dat in de gps moesten doen
maar wat deed de gps?
tilt slaan
die wilde die coördinaten niet aannemen
daar was iets mis met noorderbreedte of graden of iets
allé
drie keer proberen
geen avance
dan maar bellen
om te zeggen dat dat niet lukte
 
kregen we van de organisatrices
de raad
om het via de smartphone te doen
 
ok
we proberen opnieuw
gelukkig HAD er dus iemand ne Smartphone
maar ook daar
hetzelfde......
 
weer bellen
de organisatrices
(de jeugdigste WOLSTERS dus)
nog steeds geduldig
dat we het via google moesten doen
 
ondertussen was nummer 5
terug bij haar naar binnen
om op de IPad te proberen
(met hulp van haar vriend)
 
de organisatrice vraagt nog:
ge hebt toch internet?
 
en ik antwoord:
ja , ja,
maar ze is dat binnen aan het zoeken
(ik bedoelde: ze is het op den IPad gaan zoeken)
de organisatrices natuurlijk
plat van het lachen
die dachten dat we het internet gaan zoeken waren
 
ondertussen was er dus al een half uur gepasseerd
wij kregen het een beetje op ons seskes
GEEF ONS TOCH GEWOON EEN ADRES
 
wij kregen ook het vermoeden
dat ze eigenlijk de "ouw" aan het wegpesten waren
 
wij hadden al zoiets van:
zet ons maar terug thuis af!!!
 
toen eindelijk nummer 5 opgelucht buiten kwam gelopen
ze hadden het gevonden
 
een ingewikkeld verhaal
ergens een spatie vergeten of zoiets
 
in elk geval
we konden vertrekken
en we wisten nu ook hoe we het
op de smartphone moesten doen
want dit was nog maar ons eerste doel
 
allé
we laten weten aan de organisatie
dat het gelukt is
dat we vertrokken waren
en we reden de ring op, daarna richting Luik
 
we hadden de organisatie ook efkes liggen
toen ik smste:
oei, file in Kontich
(dat was dus helemaal de omgekeerde richting)
hihi
en ze waren er toch efkes ingetrapt
 
allé
we kregen nog 2 andere coördinaten
we vonden deze keer galant onze weg
zusje is echt een goede chauffeur
we trokken onze CAVA af
en dronken een glaasje
zusje niet.....
ze kan niet rijden met één hand hè
maar toen moest het moeilijkste nog komen
bij het laatste punt
kregen we de opdracht
om te letten op
blauwe
groene
rode linten
ik weet niet meer wat ze juist betekenden
maar ik dacht:
blauw: naar links
groen: rechtdoor
rood: naar rechts
 
toen reden we natuurlijk niet meer op de autostrade
we reden in de Voerstreek
(prachtige streek trouwens)
 
dat was pas een klucht
eerst zaten we al ergens bijna vast
in het allerkleinste steegje
nog zo eentje met kasseien
waar we verkeerd waren ingereden
en waar we moesten draaien
zuske ik echt een goede chauffeur
 
daarna moesten we dus
uitkijken naar die linten
we wisten eerst niet
hoe groot die waren
waaraan die hingen
hoeveel er zouden hangen
 
we verdeelden linkerkant en rechterkant
en dan maar turen en opletten
moeilijk dat dat is
en dan ineens als iemand één zag hangen:
INGRID INGRID
NAAR
(blauw hoe was dat weer, a ja bLauw is Links)
NAAR LINKS INGRID
NAAR LINKS !!!
 
en dan moest die maar zorgen
dat we zonder ongelukken
afdraaiden naar links
 
het was ook van
NAAR RECHTS
NAAR RECHTS
aaaa nee.....
dat was geen lintje
....
 
levensgevaarlijk eigenlijk
maar wel lachen
we dierven bijna niet met onze ogen knipperen
zoveel schrik
om een lint te missen
zeker op de baan
waar we ongeveer 5 km lang niets zagen hangen
 
allé
we kwamen aan op onze bestemming
zonder brokken
zonder blutsen
zonder scheuren
en al goed in de stemming
 
onze begroetingszin was:
awel?
hebt ge tinternet al gevonden?
 
een goed pintje was onze beloning
en toen kon het weekend beginnen
maar dat is voor een volgende keer
(nu weer voortpoetsen)
 
groetjes
vee