maandag 30 maart 2015

There's a rat in the compostvat...

wij hebben
vanachter in onzen hof
een compostvat
 
allé
ik zeg vanachter in den hof
maar omdat onzen hof
eigenlijk vierkantig is
is "vanachter"
eigenlijk niet zo ver weg
 
in elk geval
naast het kippenhop
staat het compostvat
elke avond
vertrekt er een kommeke
met eten voor de kippen
en een kommeke
met groenafval voor het vat
 
allé
dat kommeke vertrekt
spijtig genoeg
niet vanzelf
 
dat is een taak voor de kinders
 
af en toe
ga ik ook eens naar het vat
en prik ik daar wat met een stok in
want "dat is goed"
 
ik vind zo'n compostvat eigenlijk
iets magisch
 
dat blijft altijd voor 3/4 gevuld
ik haal daar af en toe
eens een emmerke uit
langs vanonder
en dat zwier ik dan tussen de struiken
(want wij hebben geen moestuin)
en elke dag gaat daar een volle kom in:
patatteschillen
prei
wortelen
bladeren van bloemkool
appelschillen
noem maar op
en toch geraakt dat nooit "vol"
 
maar nu hebben we iets voor zeg
ik had
een tijdje geleden al opgemerkt
dat de compost
nu wel heel snel
compost werd
 
bovenop lagen geen
schellen en resten meer
maar bruine grond
 
ik had nog iets anders opgemerkt
pas op!
ik ben eigenlijk heel opmerkzaam
ik leg alleen geen linken
of ik wil ze niet zien
 
ik merkte ook op
dat er niet zoals vroeger
warmte uitkwam
als we dat opendeden
 
en er krioelden ook geen
massa van die rode wormen in
 
en er vlogen ook geen walmen
vliegskes meer uit
 
en er lagen precies ook
een soort dode slakken in
(kakskes heb ik nu door)
 
ik merkte dat allemaal wel op
maar legde geen verbanden
(ja
ik zei toch al vaak
dat ik geen goei verpleegster
zou zijn
ik kan nog geen verband leggen)
 
zelfs toen er
naast de trampoline
wel een heel groot muizenkadaver werd gevonden
viel mijn frank niet
 
tot de wakkere dochter
die bijna elke dag
de "kommekes-taak " heeft
zei:
moeke
er is iets raars met het vat
dat is precies omgewoeld
dat eten verdwijnt al na een dag
en ik zie precies een hol erin
 
toen viel hem..........
 
en moest hij niet gevallen zijn
dan kwam de ultieme tip
 de volgende ochtend:
op onze gazon
een vers rattenlijf
 
GODZIJDANK VOOR KATTEN
 
eikes
zo groot
met zo ne lange staart
 
ik 's avonds direct naar de winkel
voor rattengif
 
dat was weer een schoon cirque
met de riek naar het vat
van ver met de riek
dat deksel omhoogwippen
dan met de riek in de aanslag
klaar om te steken
moesten ze mij aanvallen
die zakjes erin gooien
en dan het deksel weer dicht
 
brrrr
zo ben ik nu al een paar dagen bezig
die zakskes blijven liggen
het groenafval feitelijk ook
dus ik hoop een beetje stiekem
dat het maar één rat was
zou dat kunnen
 
de dochter
die nu efkes van haar taak verheven is
(ja ik kan die toch niet riskeren
om besmet te raken met de pest
wie weet wat die ratten van tegenwoordig
voor ziektes overbrengen)
die dochter
doet er dan een schep bovenop
en hoopt luidop
dat het maar geen
RATTENKONING
zou zijn
(weet ge wel
zo een kluwen rat)
 
wordt hopelijk niet vervolgd....
 
groetjes
vee
 
 


dinsdag 24 maart 2015

Wandelen aan de zee

ik was dit weekend nog eens aan ons zee
ik ben daar toch echt graag
ik zocht en vond een betaalbaar studioke
en ik vertrok vrijdag direct na school
echt direct hè
thuiskomen
valies en reiszakje
 
naaimachien ging niet mee
want ik vertrok met de trein
MDH kwam zaterdag pas
 
ik was ook direct weer thuis
we kwamen aan bij het station
en de trein reed juist weg
 
dus nog efkes terug naar huis
(het is op nog geen km)
iets meer op het gemak
de mails checken
Facebook nog eens checken
de spaghettisaus voor de thuisblijvers al klaarzetten
 
en dan opnieuw naar het station
deze keer op tijd!
 
die reis op zich was al plezant
ik voelde mij precies
ook ne kotstudent
met mijn valiezeke
ik denk niet dat de andere mensen
dachten dat ik er ene was
maar ik voelde mij toch zo
 
natuurlijk was ik er gene
al die studenten
die zitten
ofwel op hun laptop
te tokkelen
ofwel op hun smartdink
 
ik zat daar met een boek
 
 
ik had nog efkes getwijfeld
om een ticket eerste klas te nemen
heel veel duurder was dat niet
ik heb al korting met Grote Gezinnen
ja
deze tijd noemen ze een gezin met drie kinderen
groot
dat is ook ooit anders geweest
 
maar ik vond een ticket eerste klas
zo een beetje decadent
 
ik had het misschien beter gedaan
want van Brussel tot Gent
stond dat daar stampvol
 
allemaal jongen dan mij
en niet zwanger
dus ik voelde mij niet verplicht
om mijn plaats af te staan
 
aangekomen in Oostende
ging ik eerst naar den Delhaize aldaar
om mijn avondeten te kopen
ja ik ben zot van die voorverpakte maaltijden
de verse hè
niet de diepvries

ik probeerde nog eventjes
om braaf mijn valiezeke
in zo 'n opbergbakske te proppen
maar dat was te klein
dus met mijn valiezeke
door den Delhaize
schrik dat ze aan de kassa zouden vragen:
madam
mogen we in uw kabas kijken
niet dat er iets instak dat kwaad kon
maar het was nogal ne rommel
 
 
en dan naar Westende
de eerste avond was zo ontspannen als maar kan
ik vind dat zo spijtig
waarom kan ik dat nu niet thuis???
ik at mijn bakje
puree met volauvent
en niks geen groenten
maar lekker jong!!!!
ik haakte wat
ik keek een aflevering van
Midsummer Murders
(dat is het enige dat thuis niet lukt
ze haten dat hier
misschien ook omdat ze elke aflevering
al ne keer of 28 gezien hebben)
 
 
zo stom dat ik daar thuis precies nooit tijd voor heb
daar hoor ik altijd wel een droogkas piepen
(ja MDH ik hoor die wel
ik doe alsof ik ze niet hoor
in de hoop dat iemand anders ze gaat afzetten)
of ik zie wasmanden staan
volle
 
is er trouwens iemand die weet
hoe ge aan dochters uitlegt
dat het niet nodig is
om kleding na 5 uren draagtijd
in de was te doen
en aan zonen
dat het echt wel nodig is
om kleding
na 5 dagen draagtijd
in de was te doen??
 
OOOO
nu gaan ze weer kijven op mij!!!
 
of ik ga toch maar iets bakken
of stofzuigen
of hout halen
of...
 
ik vind dat echt moeilijk
om op een gewone dag
voor 8 uur 's avonds
lekker te luieren
en te doen wat ge leuk vindt....
 
maar aan de zee lukt mij dat wel
misschien is het het effect van de zee
van het uitzicht
van de kleuren
van de wind
(wind dat er was
ik denk dat ik 3/4 van mijn haren kwijt ben
eruitgewaaid door de wind)
van de zoetigheid
van de goei lucht
in elk geval
ik kan aan de zee
gerust alleen maar doen
wat ik zelf leuk vind
zonder schuldgevoel
 
zaterdag maakte ik mij
een sjatteke koffie
ik haakte wat in de zetel
voor de televisie
ik lachte mij een kriek
met een oude uitzending
van De Familie Backeljauw
en daarna trok ik mijn wandelrok aan
mijn wandelschoenen
een goei vest
en ik ging ergens ontbijten
om daarna aan een stevige wandeling te beginnen
plan was om de
Schuddebeurzewandeling te stappen
het weer was ok
de zon scheen
ik liep maar 3 keer verkeerd
op de één of andere manier
staan die plakskes
niet op mijn ooghoogte
of altijd aan de kant van 't straat waar ik niet loop
of waren ze verstopt door wegenwerken
 
ik had het gelukkig snel door
en de zon scheen nog altijd
en ik zag toffe straatjes
en toffe huisjes
en toen
toen kwam ineens de twijfel op
 
ik had toch koffie gemaakt
en ik maak altijd oploskoffie
en omdat er geen waterkoker was
had ik het water gekookt
in een pannetje
op het vuur
 
en had ik dat vuur
nu wel afgezet...
 
tja
en éne keer dat in mijn koppeke zit
gaat het er niet meer uit....

wat zou er gebeuren met zo een panneke water
als dat is uitgekookt

zou dat rap branden?

er lag toch gene handdoek naast...
 
ik probeerde zenne
om dat uit mijne kop te krijgen
meezingen met de muziek
aan iets anders denken
tegen mijn eigen zeggen:
niet flauw doen!!!
 
maar dan ineens hoorde ik een sirene
toen stond mijn hart stil
tja
de pret was eraf
ik was bijna in de helft van mijn wandeling
en besloot om terug te gaan
niet gewoon op mijn stappen terug
dat is echt saai
maar via een andere weg
gewoon direct naar het appartement
toen ik op het strand kwam
zag ik in de verte
de rij appartementen
OMG
daar zag er eentje zo zwart als roet
ik was mijn verhaal al aan het repeteren
wat ik aan de politie zou vertellen
en aan de eigenaars
naar mijn waarborg zou ik kunnen fluiten
en ik stapte nog wat rapper
precies of dat ging nog helpen
 
natuurlijk
niets aan de hand hè
dat zwart appartement
dat was omdat er stellingen voorstonden
dat kookvuur
dat stond gewoon af
niks brand
gelukkig
 
het was ondertussen toch beginnen regenen
ijskoude regen zelfs
dus ik was ook wat blij dat ik terug was
een kommeke warme soep gemaakt
(opgewarmd !!
ik kook daar echt niet)
nog wat verder gehaakt
wat gelezen in mijnen boek
en toen was het tijd om naar Nieuwpoort te stappen
want ik had wel een missie!!!
ik ging het nieuwe boek
van het Knutselbos halen
 
ik vertrok met de tram
maar onderweg klaarde het ineens helemaal uit
dus ik stapte voor Nieuwpoort-Bad uit
en ging te voet verder stappen
ook schoon daar!!!
eerst langs de vaargeul
en dan langs de straatjes
aan de buitenkant
echt ik voelde mij
SUPERGELUKKIG
wat ne gelukzak dat ik toch was
om zo'n goed weer te hebben
om in zo'n mooi land te wonen
om af en toe zo een weekendje te kunnen betalen
om op weg te zijn naar dat nieuwe boek
om zo'n toffe wandelingen te vinden
ik liep echt te glunderen
 
en toen kreeg ik het
nu ga ik iets vertellen
dat gijle niet gewoon bent
waar veel mensen misschien
 van gaan verschieten
die gaan zeggen
of denken
maar allé Vee!!!!
maar af en toe dan gebeurt het
nu had ik het moeten zien aankomen
eerst had ik een man op zijn fiets zien rijden
met een cigaretteke in zijn mond
en achter op zijn bagagerek
een kabaske
 
de adem stokte efkes in mijn keel
want dat was nu precies ons vake
ons vake reed overal naartoe
op zijn fiets
met zijn kabas werkgerief
vanachter
ons vake ging altijd overal klussen
maar
dat kon natuurlijk niet
ons vake is al veel jaren geleden gestorven
veel te jong
nog niet eens aan zijn pensioen
 
dat is dan efkes slikken
want eerst denkt ge:
daar rijdt ons vake
en dan direct weet ge weer
nee...
dat kan niet Vee
 
wat later was het de muziek in mijn oren
Ma Baker van Boney M
dat was één van de platen die wij thuis hadden
en die muziek hoorden wij dus vaak
dan een liedje van Lenny Coer
en nog wat van "lang geleden"
 
toen was er ineens een  tof huis
zo een echt kustvilla'ke
het was een beetje vervallen
en niet goed onderhouden
bouwjaar 1955
1955
nog niet echt oud
het was gebouwd toen ons vake al leefde
en nu stond het er nog
ja ik kan niet uitleggen
wat er met dat jaartal juist is
maar het deed mij verdriet
dat oude huis
 
den druppel was het volgende liedje
in mijn oren
"als de dag van toen"
dat vind ik nu eens het meest nostalgische liedje dat er is
en toen kwamen ze
de tranen
 
het ene moment dolgelukkig
het andere moment
aan het snotteren
snuffen
slikken
met mijn gezicht aan het trekken
om die tranen tegen te houden
ne keer met nen tip van mijne zakdoek
in mijn ogen wrijven
ik kon er niet aan doen
 
ik vond het zo erg
dat ons vake
niet mee kon genieten
van al die eenvoudige dingen
 
ons vake zou ook content geweest zijn
met een wandelingetje aan de zee
op zijn gemakske
met het kijken naar de huizen
(en er niet persé één van moeten hebben)
met het Belgische zonneke
(dat is hetzelfde als dat van Spanje)
met een babbelke met de gebuur
met een cigaretteke
met een Palmke
 
zo spijtig
dat hij daar niet meer van kan genieten
hij had er hard genoeg voor gewerkt
in zijn leven
 
moest ge dus
in de buitenwijken van Nieuwpoort
een vrouw hebben zien lopen
met wat betraande ogen
 
dat was ik
een heel gelukkig mens
meestal
maar ook af en toe met een verdriet
 
groetjes
vee
 
 
 


woensdag 11 maart 2015

Padden-overzet-actie

laatst kreeg onze klas
een uitnodiging
om deel te nemen aan de padden-overzet-actie
meer nog
ze (Groene Corridor ism Natuurpunt)
staken een hele voormiddag in elkaar
wij moesten niet veel meer doen
in de klas wat voorbereiden
slogans op affiches zetten
en zien dat we er te voet geraakten
en wil dat nu lukken
dat dat bij wijze van spreken
vlak achter de school was
allé een goei 2 km dan
 
wij zeggen dan heel graag:
JAAAAA 
wij doen mee!
 
want!!!
dat was zelfs helemaal gratis en voor niks
 
 
en eigenlijk heb ik al heel mijn leven
iets met padden
nee
ik vind dat geen "lieve beestjes"
nee
ik denk niet
dat die in een prins gaan veranderen
ik vind dat zelfs lelijke beesten
lompe beesten
met die vieze wratten
en die lelijke bruine kleur
en die kin die zo kwabbert
en zo traag
en zo precies
"wanna-be-kikkers"
 
maar toch
ze doen geen vlieg kwaad
allé feitelijk wel
want ze eten ze op
ze maken geen lawaai
dat gekwaak zijn kikkers volgens mij
en ik hou wel van zo'n rustige dieren
die ge niet kunt opjagen
 
in de straat waar wij vroeger woonden
toen ik nog "thuis"woonde
(dat is ook zoiets raars
"thuis"
dat blijft toch mijn ouderlijk huis
waar ik vroeger woonde dus)
daar was een "oversteekplaats" voor padden
allé
geen officiële
maar die padden en kikkers
kwamen allemaal uit "de wijk"
en staken daar over
naar "de put"
 
en die werden daar dus redelijk vaak
platgereden
ik stopte elke morgen
stapte daar af
en ging alle padden "redden"
door ze op te pakken
en aan den overkant te zetten
dat waren er altijd toch enkelen
ik weet niet goed waarom ik dat deed
misschien om mij een beetje
"heldin"
te voelen?
de mensen zullen misschien wel gedacht hebben
"amai wat een zotte"
maar ik was toen al 18
en ik trok mij het gedacht van de mensen
niet meer zo erg aan
in elk geval
nog altijd zal ik in de lente
padden overzetten als ik ze tegenkom
 
ondertussen zijn er op veel plaatsen
acties en speciale gootjes en vanalles
en nu mochten we dus meedoen met zo een actie
 
op voorhand hadden we enkele lesjes gegeven over padden
voorbereiding
werkblaadjes
links naar filmpjes
alles gekregen van Groene Corridor!
we hadden 3 slogans bedacht:
 
rij die pad
niet plat
 
rij de padden niet dood
rij nog liever in de goot
 
neem de padden in je hand
en zet ze aan de overkant
 
en op dinsdag
stonden wij 's morgens in de vroegte
klaar
met ons katchou botten
en ons affiches
 
we hadden geluk
want het had 's nachts niet gevroren
en het was zalig zacht weer
dus waren de amfibieën heel actief
(bij koude blijven ze lekker in hun holletje zitten
het was zelfs schitterend weer
we wandelden
langs een wegeltje
dat ik niet eens kende!!!!
 
maar we hadden ook een beetje pech
want eentje van de klas vertelde:
ik weet waar we dat gaan doen
want ik heb daar vanmorgen
een mevrouw met een emmer bezig gezien
 
de mensen van de actie keken heel geschrokken
en inderdaad
de vorige dag
was de parallelklas geweest
en die hadden wel 50 dieren  overgezet
kikkers
padden
zelfs een salamander
 
nu was er blijkbaar
een overijverige vrijwilliger
die ochtend al het werk komen doen
nochtans was er goed verwittigd
en gevraagd om geen emmers leeg te maken
op de dag dat er schoolkinderen kwamen
tja
 
wij hadden dus amper 7 dieren
maar dat dempte de pret niet hoor!
elk kind heeft toch een pad in de hand mogen nemen
als er maar 7 zijn
was het de moeite om troetelnaampjes te bedenken
er werden net geen traantjes gelaten
toen we ze in hun poel weer vrijlieten
't was tof
't was zalig
ik had ze dat nooit kunnen leren
vanuit de klas
en als je ons wil zien
misschien verschijnen we binnenkort wel
 
groetjes
vee
 


zondag 8 maart 2015

proefjes

deze week kregen we bezoek in de klas
van een mama
de mama wilde graag
samen met de kinderen
wat "proefjes" komen doen
 
nu zijn proefjes altijd reuzetof
voor de kinderen
 
voor de juf
niet altijd
 
ten eerste moet ge
kweeniehoeveel gerief meesleuren
haardrogers
waterkokers
rekkertjes
ijs
maatbekers
lepels
keukenzout
voedingskleurstof
gist
....
een halve keukenkast
verhuist dan mee naar de klas
 
sommig gerief
dat hebben wij op een lagere school niet allemaal:
prisma's
bunzenbrander
proefbuisjes
vacuümpompen
...
dat is dan helemaal een gedoe
om daaraan te geraken
 
niet alle proefjes lukken
heel heel heel
frustrerend
als er niets gebeurt
of als het grandioos mislukt
 
en dan vind ik ook
dat een proefje
niet alleen een "spelleke"
of een "trukske" is
ik vind dat je als leerkracht
tenminste zelf moet weten
hoe het verklaard kan worden
en dat je het liefst
ook nog kunt uitleggen aan de kinderen
 
ik weet nu wel veel
(stoef stoef stoef)
maar van belange niet genoeg....
 
zo is er bijvoorbeeld een proefje
waarmee verklaard wordt
hoe een vliegtuig
door de luchtdruk  kan opstijgen
en elk jaar opnieuw
moet ik daar weer goed over nadenken:
hoe zit het ook alweer....
 
en dan is er nog het feit
dat je met kinderen bezig bent
die "doen soms maar wat op"
die beschouwen dat echt soms als
speelgoed
waar je maar wat mee doet
of als het niet direct lukt
of niet spectaculair lukt
pfff
dan geven ze op
 
maar nu was er dus een mama
die alles in goede banen kwam leiden
 
de mama is zelf leerkracht natuurkunde
in de middelbare school
en weet er dus heel veel van
in elk geval meer dan ons!
 
de mama ging zelf alle spullen meebrengen
amai wat een luxe
wij moesten nog voor enkele dingen zorgen
en zij bracht wel 5 gevulde curverboxen mee
met al het materiaal
 
de mama begon met te vertellen
"dat er altijd één proefje moet mislukken
anders ben je geen goede professor"
dat ik daar zelf nooit aan gedacht had....
 
de mama had een prachtige bundel gemaakt
met alle opdrachten heel duidelijk opgeschreven
omdat het een "nieuw gezicht"was
luisterden ze beter
en volgden ze de stappen echt goed op
 
en het werd een prachtige voormiddag
in ons twee vierde leerjaren
stonden tafels
met materiaal voor de proefjes
de juffen werden gebombardeerd
tot "meesteres van de waterkoker"
en de mama liep van de ene klas
naar de andere klas
om overal vraagjes te beantwoorden
te helpen
iets wat aan te passen
 
ge had het moeten zien
de "betrokkenheid"
de "motivatie"
de "inzet"
van de kinderen was enorm!
 
DANK GOD VOOR ZO'N MAMA'S
 
en liep er dan niets mis?
natuurlijk wel
direct bij het eerste proefje
en natuurlijk bij mij in de klas
en natuurlijk
terwijl de mama net in de andere klas bezig was
 
terwijl ik met een groepje
bezig ben met een proefje
waar ze kokend water voor nodig hadden
hoor ik er ene roepen:
"JUF JUF"
nu is dat de "sjarel" van de klas
en roept diene ne gansen dag van "juf juf"
dus ik geef geen aandacht
ja, ze moeten eens leren
dat ze moeten wachten
als de juf met een ander kind bezig is
hij roept nog wat luider:
"JUUUUUUUUF"
ik denk nog wat harder:
ja, jong, wat geduld!
 
tot er iemand uit mijn groepje zegt:
"oei juf, ik zou toch maar eens kijken"
dus ik zet de waterkoker neer
en ik kijk
 
OOOOOOOO
MAAAAAAAAAAAAAI
GOOOOOOOOOOOOD
 
hij staat daar
met in zijn hand
een BRANDEND papier
boven de bank
(geen houten bank,
maar ik denk toch niet
dat het tegen vuur kan)
 
ik
ben
nog
nooit
zo
snel
geweest
 
voor hij het wist
stond ik bij hem
had ik zijn arm vast
naar de vloer
(vloertegels kunnen volgens mij wel tegen vuur)
LAAT LOS !!!!
en ik maar trappen
 
gelukkig
geen ongelukken
geen verbrande vingers
(of erger)
geen brandvlekken op banken
geen brandalarm dat afging
 
maar
hoe kwam dat nu????
ik had dat proefje wel gelezen
en dat was met vuur
en ik had mijn bedenkingen geuit
maar de mama had mij verzekerd:
DAT KAN GEEN KWAAD
 
heel efkes dacht ik:
a jaaaaaa
dat komt ervan
die mama is gewoon om met grote kinderen te werken
ziet ge nu wel
 
de mama kwam ondertussen ook binnen
en ik vertel dat het proefje
dus "mislukt" was
 
zij snapte dat ook niet
samen bekeken we het proefje
het proefje op zich ging zo
je moet een theezakje leegmaken
en dan kan je van dat dunne papiertje
een soort kokertje maken
een buisje
dat moesten ze rechtop op de bank zetten
en dan moesten ze dat bovenaan in brand steken
NORMAAL gezien
begint dat dan te branden
van "boven naar beneden"
maar tegen dat de vlammen onderaan zijn
vliegt dat al brandend
 in de lucht
en komt er dus geen vuur aan de bank
en in de lucht brandt het helemaal op
NORMAAL  gezien
een veilig proefje dus
 
behalve als je
de "sjarel" van de klas bent
hij had nochtans goed gelezen:
neem een theezakje
haal de thee eruit
enzovoort
 
maar wat had hij nu gedaan???
hij had het papieren envelopje genomen
waar het theezakje inzit
daar had hij het theezakje uitgehaald
(dus had hij de thee eruit gehaald...)
dan had hij van het papieren thee-omslagje
een kokertje gemaakt
een heel kleintje dus maar,
maar dat wist hij niet
en dat had hij in brand gestoken
natuurlijk lukte het daar niet mee
het "kokertje" was te kort
en het papier veel te zwaar
 
soit
hij kon er eigenlijk niet aan doen
maar verdorie
mijnen tikker ging nogal....
 
volgende keer zijn het proefjes
over geluid
dan is het gesleur enzovoort
wel voor mij
maar daar is
GEEN ENKEL
proefje bij met vuur....
 
groetjes
vee