donderdag 27 november 2014

Over hoe we met vertraging toch op het haakavondje geraakten

op donderdag kunnen we bij Kristel gaan handwerken
dus vandaag stond ik om tien over zes
langs de kant van de weg
te wachten op mijn lift
we zijn met 3 vrouwen uit onze buurt
en we rijden om beurten
vandaag ging Veerle rijden
en ik en Katrien reden mee
we vertrokken goed op tijd
we willen namelijk niet te laat zijn
want dat is daar al een flink groepje geworden
en stiekem hebben we schrik
dat er geen stoelen genoeg gaan zijn
er is trouwens een mevrouw
ik ken haar naam nog niet
die heeft voor de zekerheid
een vouwstoel mee
in de koffer van haar auto
zo'n succes is dat handwerken al geworden
het was redelijk druk op de weg
in de auto druk getetter
en toen...
"sloeg het noodlot toe"
aan een kruispunt
mét rode lichten
waar wij moesten afslagen
horen we de auto voor ons vertrekken
met piepende banden
niet normaal
en de rook kwam eraf
van de banden...
we zeggen nog tegen elkaar:
"dat komt niet goed"
als die auto
vlak voor ons dus
stilvalt
net achter de lichten
en wij stonden erachter
we wachten efkes
we denken:
diene zal wel snel verder rijden
maar de vier pinkers sprongen op
en daar stonden we
vast!
we konden niet meer achteruit
en ook niet meer vooruit
want langs de ene kant
was er een vluchtheuvel
waar ge beter niet overrijdt

over vluchtheuvels proberen rijden
is niet goed voor uw banden
(moest ik nog anoniem zijn
dan kon ik dat verhaal bloggen
maar spijtig genoeg gaat dat niet meer
als ge het wilt weten
zult ge het mij persoonlijk moeten vragen)

langs de andere kant was een fietspad
achter ons stond ook al een auto te wachten
en voor ons
in het midden van de straat
stond daar die auto
we zien dat het een madammeke is
achter het stuur
die stapt uit
en doet teken dat ze niet verder kan
wij zeggen tegen elkaar:
"we gaan die aan de kant duwen"
Katrien en ik springen uit de auto
excuseer
Katrien springt uit de auto
en ik zit vast met een kinderslot....
ik geraak niet uit de auto
ik moet dus wachten
tot Katrien mij komt verlossen
allé
 wij gingen diene auto ne keer verzetten
DAT hadden we gedacht
Katrien en ik zetten ons alletwee achter de auto
wij beginnen vollen bak te duwen
maar het enige dat van zijn plaats kwam
was de spoiler die een beetje KRAK zei...
wij gauw onder de spoiler gaan duwen
maar echt waar
wij kregen diene auto geen millemeter van zijn plaats
nee
die mevrouw had haar handrem niet op
maar zo leek het

ondertussen staan er daar aan het rode licht
al veel auto's
met veel interesse te kijken naar ons
maar ge moet niet denken
dat er ene man uit zijn auto komt!!!!

ok
plan om de auto aan de kant te duwen mislukt
zegt dat madammeke zo:
"ja, ik kom juist van de garage
die is hier een 100 m vandaan
ik ga terug
wilde gijle efkes een minuutje bij mijne auto wachten"

en weg was die!

daar stonden Katrien en ik
aan die kapotte wagen
(Veerle zat nog steeds achter het stuur
in haar eigen wagen
die stond daar redelijk gevaarlijk
want met haar koffer zo nog op dat kruispunt)

allé
wij gingen dan maar "efkes"
op die auto passen...

ondertussen stond er op de drukke baan
(Leuvense Steenweg in Muizen)
langs den ene kant een file
bijna tot aan de Romboutstoren
en aan den andere kant
bijna tot aan Planckendael

en NATUURLIJK
dachten al die mensen
dat dat ONZE auto was
nog nooit zoveel boze blikken gekregen
van MANNEN trouwens
die beter waren uitgestapt
misschien hadden we de auto kunnen opheffen

tja
met die file
dat werd echt een probleem
dus ik besliste om de auto's
langs dat fietspad te sturen
wij hadden daar ook langs kunnen rijden
maar ja...
wij moesten babysitten op ne kapotte auto
in mijn jaszak zat mijn fluo-armband
en ik begon
als nen echte agent
het verkeer te regelen
(oké een klein beetje overdreven
ik ging op de raampjes kloppen
om teken te doen dat de mensen
langs het fietspad konden wegrijden
ze konden daar nipt tussen
het was er precies voor gemaakt)

en NEEEEE
ik ben er heel hard tegen
dat auto's over fietspaden rijden
maar in dit geval was het echt de enige optie
en MOEST er een fietser aangekomen zijn
dan had ik alle auto's
professioneel tegengehouden
wees gerust

amai
als ge zo op een raampje gaat kloppen
dan krijgt ge nogal reacties zenne
er zijn er die echt schrikken
precies of ik ga ze overvallen
er zijn er die precies schrik hebben
dat ik iets wil verkopen
er zijn er (vooral vrouwen)
die niet deftig weten
hoe ze hun raampje moeten opendoen
en echt
de meeste mensen bekeken ons zo van:
HET IS ALLEMAAL ULLE SCHULD
amai
en we waren gewoon ongewild aan het helpen begot

ondertussen was dat minuutje al uitgelopen
tot ongeveer een kwartier
en feitelijk zagen we dat madammeke al lang niet meer
toen kregen we een beetje schrik
stel dat dat een gepikte auto is
of die is het gewoon afgetrapt
DAN ZITTEN WIJ DAAR MET DIENE AUTO
en toen eindelijk
stapte er nog ne man uit
die wou komen helpen
we vertellen de situatie

TOCH niet geloven
dat het NIET de handrem is
TOCH die auto opendoen
om dat te checken
(mannen denken echt dat vrouwen
NIETS over nen auto weten)
ik heb daar wat met diene gast
tegen de koffer van dien auto staan wippen
(ja klikt raar hè
maar wat op en neer wippen
was het enige dat die auto nog deed)
TOCH moeten toegeven
dat de voorste rem geblokkeerd zal zijn

en toen...
uit het niets
kwam er een man van de garage
die kreeg de auto toch in gang
zette hem aan de kant
en wij gauw in de auto
zodat we verder konden
naar kristel!!!!
en uit het zicht
van al die beschuldigende blikken
dat madammeke heeft ons niet eens deftig kunnen bedanken
(ik ga ervan uit dat ze dat had willen doen)

soit
we kwamen dik een kwartier te laat bij Kristel
daar waren gelukkig nog juist genoeg stoelen vrij
en Kristel trakteerde zelfs voor haar verjaardag
maar van D'ENTRAASE
(de opwinding)
heb ik niet voor cava gekozen
maar voor een gewoon theetje
en het was weer supergezellig

voilà
zo kwamen we met vertraging
maar weer met een avontuur rijker
toch nog in Bonheiden

groetjes
vee


woensdag 19 november 2014

hoe humor veel kan oplossen...

waar ik in de klas
nogal streng op ben
is "in orde zijn"
dus hun huistaken op tijd afgeven
hun spullen bij zich hebben
zich houden aan afspraken
 
ik vind dat kinderen
dat echt moeten leren
omdat ik dat zelf ook heel belangrijk vind
en ik denk dat de meeste mensen
het moeilijk hebben
als afspraken niet worden nagekomen
of maar half en half
of te laat
 
dus ik durf daar in de klas
wel streng op te zijn
 
zo moeilijk is dat ook niet
als ze hun agenda bekijken
weten ze wat er afgegeven moet worden
 
ge kunt trouwens niet geloven
hoeveel moeders huiswerken niet hebben weggestoken
hoeveel oma's zwemzakken niet wegsteken
hoeveel papa's de bibliotheekboeken niet in de schooltas hebben gestoken
hoeveel opa's boeken weer uit de schooltas hebben gehaald
 
daar moeten ze bij mij niet mee afkomen
ze moeten ZELF zorgen dat ze in orde zijn
daar zijn ze ondertussen groot genoeg voor
(ik geloof dat dus echt niet,
dat er moeders bestaan
die achter't gat
het huiswerk terug uit de map zouden halen...
jaaaaaaaa
 zo verkondigen die kinderen dat hoor)
het is altijd de schuld van een ander
als ze niet in orde zijn
ofwel denken ze:
op ons mama zal de juf wel niet boos durven zijn
hihi
dat klopt nog ook
soms
 
vroeger werd er al eens gekijfd
of moesten ze tijdens de speeltijd
hun taak dan maar maken
 
maar dat heb ik allemaal allang opgegeven
ik doe het nu zo:
wie een hele week in orde is
mag op het einde van de week een stickertje kiezen
zolang deze stickers in gewone winkels
niet te vinden zijn
(en dus door de ouders ook niet)
blijven dit begeerlijke items
waar ze echt wel hun best voor doen
 
ik dreig soms ook
als ze hun zwemzak vergeten
dat ze dan moeten zwemmen
met een zwembroek uit de doos verloren voorwerpen
die in elk zwembad aan de kassa staat
(ik heb dat nog nooit gedaan hoor)
 
en verder zeg ik
als ze een taak vergeten zijn:
ai ai
dat is vandaag dubbel werk
 
maar dit weekend
dit weekend heb ik echt tranen met tuiten gelachen
ik kreeg op zondagnamiddag
dit mailtje
(ter info:
het alfabeestje is het leerboekje van taal
ik had wel  5 minuten
vooraan in de klas gestaan
met dat boekje in de lucht
ondertussen telkens herhalend:
steek je alfabeestje in je  schooltas!!!)
 

juf ik ben mijn alfabeestje vergeten.En ik schaam mij dood sorry.
 
Hoe kan ik mijn probleem oplossen?
 
het kwam van één van de guitigste jongens van de klas
en ik kon mij zo zijn gezicht voorstellen
terwijl hij zich "doodschaamde"
dus in plaats van te "duvelen"
en te "doddelen"
moest ik echt lachen
 
en ik heb hem een mailtje gestuurd om hem wat gerust te stellen
er was geen toets gepland
dus het was geen ramp
maar hij moest het dan maandag wel leren
en inderdaad
maandag had hij dubbel werk dan....
 
komt hij dinsdag bij mij
met een blad met allemaal woordjes van spelling
allemaal woordjes met AU
ik vraag wat dat is
zegt hij:
awel juf,
mijn huistaak van dit weekend
?!?!?!
maar jongen!
dat moest je toch helemaal niet doen...
het was over bijvoeglijke naamwoorden
toen keek hij wat groen
ja juf
ik had het blad al weggegooid
waarop de opdracht stond
en ik heb dit maar gedaan
 
tja....
ge kunt natuurlijk ook wat TE vergeetachtig zijn
 
ah ja!
met al dat vergeten
nu vergeet ik zelf nog bijna te  tonen
wat ik nog maakte:
 
een toiletzakje
nog maar eens geprobeerd een rits te stikken
nog maar eens gezien dat ik daar gene krak in ben

een draagtasje

en heel heel veel lapjes van de CAL deken
feitelijk vind ik de kleuren tegenvallen...
maar het haken is heel plezant
en de katoen voelt zalig
dus ik blijf voortdoen
 
groetjes
vee
 
 

zaterdag 15 november 2014

soep op ne zaterdag

als kind lustte ik geen soep
echt niet
ik zat daar nu ook niet te braken of te kokhalzen
(ik was een brave)
maar ik was elke keer blij
als mijn bord of mijn kommeke
leeg was...
wij hadden van ons buurvrouw
dat was de "Franse madam"
dat was een echt Franse madam
die tot aan haar dood geen Vlaams heeft gesproken
wij moesten van ons moeke
altijd "Bonjour Madame" zeggen
en mijn zus noemde die dan ook
"de Bonjoermadam"
ons buurvrouw ging elk jaar
met haar man (Brusselaar, sprak wel Vlaams)
op vakantie naar Frankrijk
naar de Mont Saint Michel
wij moesten dan haar dikke verwende poes gaan eten geven
en dan bracht ze voor ons iets mee
zo hadden we 4 eierpottekes
4 sjattekes
en ook ne keer 4 soepkommekes
 
nu gaan mijn zussen roepen:
OOOO VEE
GIJ HEBT DIE
 en dan
OOOO EN ER IS ER EENTJE WEG
tja... er is er inderdaad al eentje gesneuveld
en ook wat oortjes
maar uit deze kommetjes
aten wij soep
er waren er 3 met een meisje
en 1 met een jongen
(wij waren thuis met 4 meisjes
waarom er ene jongen tussen zat
geen idee)
en elke keer was ik blij
ten eerste:
als ik het tekeningske zag verschijnen
want dat wilde zeggen
dat mijn soep bijna op was
en ten tweede
als het een kommeke met een meisje was
ja
op één of andere manier
wilde ik  dat jongenskommeke ni
 
maar ik wijk af
soep was dus echt niet mijn lievelingseten
en bij ons was dat nog van
"den ouwen stempel"
eerst soep
en dan pas patatten
elke dag soep dus
 
verse soep
heel af en toe was het soep uit blik
en die lustte ik wel
erg hè...
nu snap ik dat niet meer
maar vroeger
brrrrr soep met brokken
vooral stukskes selder
zo vies!!!!
 
op zaterdag werd er altijd soep gemaakt
in mijn herinnering toch
ik vond zaterdagochtend geen tof moment
ons moeke was altijd druk in de weer in de keuken
in mijn herinnering dus altijd met groenten
wassen
snijden
koken
en dan alles in de snelkoker
die dan zo'n vreselijk irritant geluid maakte
en dat leek mij een levensgevaarlijk toestel
en om dat af te wassen!!!!
met dat rubber dingkske
bweikes
 
ondertussen ook de gewone klussen
(tja een huishouden van 6
dat stopt ge niet efkes in het weekend
dat besef ik nu ook wel)
dus moest er ook was opgehangen worden
en gestreken
en boodschappen gedaan
en afwassen
toen hadden wij nog geen droogkast
of afwasmachien hè
en ...
en ...
en....
en natuurlijk moesten wij helpen
en ik vond dat niet altijd tof
op één of andere manier
heb ik de geur van soep
(en dan vooral van selder)
gelinkt aan dat gevoel
 
ondertussen zijn we zo'n 35 jaar later
en ge moogt eens raden wat ik op zaterdagochtend doe
met veel plezier
en met veel genot
terwijl ook het wasmachien draait
en de droogkast
en het boodschappenlijstje ligt klaar
en ik moet ook naar de fietsenmaker
en het kippenhok schoonmaken
en ...
en...
en...
en wat nog?
juist :
IK MAAK SOEP
ik snijd groenten
alles in ne pot
(gene snelkoker
dat echt niet!)
dat ruikt ook zo lekker!!!!
maar dan
pak ik de mixer
en mix ik alles fijn
ik hou nog altijd niet echt
van brokskes of vezelkes in mijn soep
en ge moogt ook eens raden
welke soep mijn kinderen lusten...
juist....
die uit blik......
 
alles komt terug zeggen ze dan hè
 
groetjes
vee
 


woensdag 12 november 2014

als-ie maar geen Belgacom-mederwerker wordt...ze schopppen hem misschien half doo oo ood ....(op den toon van dat liedje hè )

amai
de stoom komt hier mijn oren weer uit
deze keer niet door de klantendienst van Fortis
maar door nen andere "klantendienst"
alhoewel klantendienst
echt een VERKEERD  woord is
ze zouden dat beter
klantenPESTERIJ
of
klantenKLOTERIJ
noemen
veel DIENST
is er namelijk niet aan
en het gaat...
over....
BELGACOM
niet den eerste keer trouwens
van belange niet den eerste keer....
ooit had ons moemoe ne keer een probleem met Belgacom
en ik ging dat eens "efkes" oplossen
dat "efkes oplossen"
draaide eropuit
dat ik voor den Belgacom shop
heb staan scanderen
samen met ons Nette
onder heen een weer gestamp
van
TELENET !
TELENET !
TELENET !
waarna het probleem uiteindelijk toch werd opgelost
en waarna ons moemoe thuis telefoon kreeg
van de medewerker van Belgacom
(laten we hem Rudy noemen)
om mijne nummer te vragen
(de Rudy had wel moemoe haar nummer
omdat we voor haar factuur waren komen reclameren)
die brave moemoe gaf dat
en ik kreeg efkes later telefoon
hij wou wel een afspraakske
met dat koleriek vrouwmens blijkbaar
dat afspraakske is er niet van gekomen zenne!!!
 
allé
later kwamen er nog kweddelen
dan werkte het bakske van den digitale televies niet
of was er iets met de gsm abonnementen
regelmatig zijn er toch problemen
zo ook vandaag....
ik kom thuis
wil de emails checken
en dat werkt niet op de Ipad
raar
maar ook niet op de pc...
pertang internet werkte wel....
(trouwens pertang dat betekent hetzelfde als nochtans
maar ik twijfel altijd of het nochtans of nochthans is)
 
ik probeer naar de klantendienst te bellen
PROBEER
ik wist het op voorhand zenne
dat het ging mislukken
ik haaaaaat het
zo'n computerstemmen
ook al omdat ik niet weet
hoe ik mijn gsm op luidspreker moet zetten...
elke keer weer
nummerkes ingeven
op hekje drukken
en dan maar wachten
met zo'n onnozel
irritant
muziekske
de eerste TWEE keren
werd ik na 20 seconden dat muziekske
(ik zat dus al in de fase:
een medewerker zal u dadelijk helpen
ik was al blij)
gewoon afgesloten
geen verbinding meer
 
dan begint het al te koken hè
de volgende keren
was er zogezegd elke keer iets mis
met het ingegeven nummer...
ook al was dat elke keer hetzelfde
 
dan kookte ik nog meer
 
afkoelen vee
afkoelen
 
nog ne keer proberen
o jaaaaa
nog vergeten
eerst had ik al twee keer de stroom eens helemaal afgeschakeld
soms helpt dat ook
dat is ook elke keer
een paar minuutjes wachten
alles terug opstarten
maar dat was het dus ook niet
 
allé
nog eens proberen op de klantendienst
nu kreeg ik iets anders te horen:
er was te veel volk aan de lijn
het zou tussen 2  en 10 minuten duren
dat vond ik eigenlijk nog best te doen
heel goed te doen zelfs
ik wilde gerust wachten
maar dat mocht ik niet kiezen....
ik mocht alleen kiezen
tussen:
teruggebeld worden binnen 15 minuten
of teruggebeld worden deze avond
na 19 uur
ik koos voor dat eerste
moest nog eens het nummer ingeven
en kreeg toen de melding
dat ze gingen terugbellen
na
hou u vast hè
116 854 749 632
minuten?
seconden?
uren?
dagen?
dat zei het stemmeke er niet bij
maar de verbinding werd wel verbroken
 
ik denk dat de stoom dan al uit mijn oren kwam
en ik grabbelde een factuur bij elkaar
(om de gegevens allemaal te hebben)
en ik vertrok dan maar
naar de BELGACOMWINKEL
ter info: 10 km verder!!!!
 
ons Nette verzuchtte
uit de grond van haar hart:
"oef, bennekik blij
dat ik niet bij Belgacom werk"
 
onderweg naar daar
krijg ik telefoon
dus ik zet me aan de kant
het was de technieker
die na
116 854 749 632
minuten?
seconden?
uren?
dagen?
ging terugbellen
ik leg uit dat ik nu wel al onderweg ben
en dat hun klantendienst op niet veel trekt
en wat het probleem was
 
en de man antwoordt:
ja mevrouw
er is een algemeen probleem met de mails
het zal vanavond wel opgelost zijn
 
toen ben ik ONTPLOFT
niet omdat er een algemeen probleem is
dat kan altijd
maar wel
omdat ze dat dan moeten melden!!!!
als ik naar de klantendienst bel
is dat nu zo moeilijk
even een bandje van:
als u belt ivm email-probleem,
dit is een technische storing
die zo snel mogelijk wordt opgelost
 
moeilijk kan dat toch niet zijn
 
maar nee
de mensen aan het lijntje houden
letterlijk dan!
 
ik verontschuldigde mij bij de man aan de telefoon
(ik had wel een beetje hard geroepen)
 
en besliste om toch nog door te rijden
naar de Belgacom-winkel
ik was er toch al bijna
en ik ging daar ne keer
GOED OP MIJN STREPEN STAAN
 
plan was:
ik doe alsof die technieker mij niet heeft gebeld
(ah ja, moest ik al weten
wat het probleem was
dan moest ik niet meer naar de winkel zelf
dat zou belachelijk zijn)
 
dan moeten ze in de winkel zeggen
dat er een algemene storing is
dan kan ik daar van mijn oren maken!
en IETS eisen
ja ik wist nog niet goed wat
maar ze hadden mij tot daar "gelokt"
en  naar daar rijden
dat kost mij naft en tijd
desnoods gaven ze mij
een paar gratis films ofzo
kon mij niet schelen
maar ze
GINGEN
IETS
vergoeden!!!
 
dat was het plan
 
ooo
maar ik ben zo'n kieken
het is helemaal mislukt....
 
de Belgacom medewerker was.....
ge raadt het al:
de RUDY
ik kreeg al alle kleuren als ik hem zag afkomen
hij begon met te zeggen:
dag mevrouw, ik ben Rudy
en ik:
ja ik weet het
en toen had ik mijn tong kunnen afbijten...
 
ik dierf dus niet zo van mijn oren maken
als de vorige keer
want ik was bang dat de rudy
mij zou herkennen
en weer zou flirten
EN DAT KON IK EFKES NIET HEBBEN
 dus ik legde het email-probleem voor

ik dacht:
nu gaan ze zich verexcuseren
dat er een algemene storing was
en blablabla
maar...
DIE WISTEN VAN NIETS
dus die begonnen niet van een storing
en ik kon er nu ook niet meer mee afkomen
want dan zou ik door de mand vallen
waarmee weer eens bewezen is:
EERLIJK DUURT HET LANGST
 
 hij ging het zo regelen:
er ging een technieker naar mij bellen
om twintig over twee
dan ging ik zeker thuis zijn
en diene ging dat DIRECT oplossen
en hij gaf mij zijn eigen nummer
voor als er nog eens een probleem was
dat nummer heb ik NIET willen meenemen
ik heb gezegd:
gijle moet al ulle klanten evengoed behandelen
uwe nummer moet gewoon overal beschikbaar zijn
en voor iedereen
 
maar verder kon ik niet van mijn oren maken
want ik WIST zogezegd nog niet
dat het een algemene storing was
(ik vond het wel raar
dat ze dat in de  winkel zelf niet wisten zenne)
allé
ik dus naar huis
met lege handen
 
en ik ben nog meer "gestraft" zenne
het is ondertussen half vier
en er heeft nog gene technieker gebeld
en ik kan de Rudy niet bereiken
want ik wilde zijn nummer niet
stoem kieken dat ik ben
 
allé
ik zal maar hopen
dat vanavond de emails in orde zijn zeker...
 
maar ik overweeg
toch heel erg
om eens bij Telenet te gaan horen
 
't zal daar wel 't zelfde zijn vrees ik
allé
 
groetjes
vee
 
 


zondag 9 november 2014

Halloweentocht

ik was dus een zalig weekske aan de zee
(met oudjaar zijn we trouwens terug weg)
maar ik moest op vrijdag wel terug zijn
want ik deed mee met de Halloweentocht
van de oudleidsters
in Weerde moeten ze niet komen zingen op Halloween
haribo mag nog zo veel proberen
hier komen de kinderen zingen op 11 november
heel den dag door
mijn mand met tof snoep staat al klaar:
snoep-ogen
rollekes met wel 8 chicken (kauwgom)
snoep-pizza
dus op Sintemetten zijn wij heel gul
maar op Halloween moeten ze niet beginnen
maar allé
langs den andere kant
dat verkleden en griezelen
is toch wel plezant
dus organiseren wij een wandeling
waar onderweg wat griezelige en enge dingen te beleven zijn
wij kregen met twee de opdracht:
darmen-etende-zombie
uit te beelden
ik moest dus aan darmen geraken...
een collega op school
slachtte juist die week hun koe
(ja wij wonen echt nog in een boerendorp hè)
en die wou gerust wat darmen overhouden voor mij
maar dat vond ik wat vies
ik vond een andere tip:
nylon kousen vullen met confituur
maar vreesde dat dat een plakkerige boel ging worden
dus ik knutselde zelf iets
keukenrol
ketchup
en huishoudfolie
werd dit:
de vriendin trok een hemd aan van de man
ik schminkte mij als een zombie
nog een namaakbijl
en het spektakel kon beginnen !
we moesten om 17.30 aan onze post klaarzitten
we zetten kaarskes
er was griezelmuziek
(den eerste keer
dat we dat ceedeeke hoorden:
waauw tof!
maar na 38 keer dezelfde nummerkes
kwamen ze ons oren uit !!!)
vriendinneke ging op de grond liggen
achter een haag
ik hakte dan zogezegd in haar buik
en haalde er dan darmen uit
ja...
het moet wel griezelig zijn hè
 
wij zaten dus klaar
en klaar
en klaar....
maar er passeerde niemand
tja...
de tocht begon wel pas om 18 uur
en wij zaten ver over den helft...
dus normaal was het wel
maar we waren toch ook wat ongerust
er zou toch wel volk komen...
 
spijtig genoeg
hadden we voor onszelf
niets meegenomen om te drinken
behalve 1 fleske water
eigenlijk was het plan
om zo een fleske van iets straf
bij ons te hebben
niet persé omdat we het lekker vinden
maar gewoon:
om ne keer STOUT te doen
maar bij brave trezekes
hadden daar dus niet aan gedacht
 
gelukkig
na ongeveer een uurtje wachten
kwamen de eerste wandelaars
en ze bleven komen
want er kwamen er in totaal 670 !!!
en dit kregen ze bij ons te zien
doe uw ogen dicht
als ge niet tegen bloed kunt !

die rode verf
hangt trouwens nog op mijn handen...
allé het was geslaagd
ze vonden het
EIKES !!!
  ZO VIES !!!
OOO NEEEEEEE !!!!
 
een scoutsleidsterke
tegen haar mannekes:
"kindjes, niet kijken!!!!!"
 
van een koppelke dat passeerde
deden we de jongen zo hard opspringen
dat we denken dat het meiske het gaat uitmaken
zo ne schrikschijter
 
er waren twee meisjes
die heel hard begonnen gillen
en uit elkaar stoven
de ene liep verder
en de andere liep terug
en die andere dierf ons bijna geen twee keer passeren
 
we hoorden achteraf
dat er toch een paar kinderen
's nachts van gedroomd hadden
oei oei
 
heel grappig was ook
als er kinderen van de school waren
en ik die hun naam noemde
hihi
soms heb ik toch een slecht karakter hè
 
zelf hebben we vooral heel hard gelachen
ook toen ongeveer na den 300ste wandelaar
de darmen "loskwamen"
ze vielen uit elkaar
ik moest echt voorzichtig zijn
maar ik had pertang
een lang stuk gemaakt ?
en toen ontdekten we
dat de darmen
helemaal tot in Marianne haar  mouw
waren gekropen
tot aan haar ellebogen begot!!!
 
allé
ons bijdrage was geslaagd
ik had trouwens met nog iets anders meegewerkt
de organisatrices
(twee daarvan zijn mijn citytripvriendinnekes)
hadden gevraagd:
Vee, gij kunt stikken hè?
ikke:
ja
zij weer:
wij hebben lange kleren nodig
maar echt bijna een meter langer dan normaal
in het wit
met heel lange mouwen
ikke:
ja ja
 
en toen begon het gezweet
ik kan wel stikken
maar geen kleren maken!!!!
en nog wel voor 4 personen
en dat moest toch een beetje passen
maar veel geld mocht het ook niet kosten
en toen kreeg ik een geniaal idee
(soms ben ik toch een slimme zenne)
ze moesten elk een t-shirt brengen
en daaraan maakte ik mouwen
en een rok vast
ik heb gevloekt
HEEL HARD
want dat was niet om te lachen
precies honderd meter stof die onder mijn machien moest
spotgoedkope voeringstof
toen ik het eerste kleed zelf paste
ben ik er bijna mee verongelukt
ja
dat kan ik niet goed uitleggen met woorden
dat had ge toen moeten zien
maar het komt erop neer
dat ik met dat kleed
op een stoel was gaan staan
om een foto te nemen
tot daar was het gelukt
maar toen was ik van de stoel gestapt
met dat kleed nog rond de stoel
en toen zat ik vast
ik geraakte er bijna niet meer uit
maar allé
de kleren waren gelukt
en terwijl ik
een vieze darmenetende zombie mocht zijn
(arme ik)
waren zij
4 feeërieke wezens
die te midden van een bellenblaasmachine
en een sprookjesachtig muziekje
stonden te dansen
zij stonden het laatste op de wandeling
en dat was een beetje
om de kinderen de enge dingen te laten vergeten
 
schoon hè
ik was toch een beetje fier
heel fier zelfs!
 
groetjes
vee
 
 


maandag 3 november 2014

Wat ik dee aan de zee (ja het moet rijmen hè)

ik ging dus alleen naar de zee
MDH was er op zaterdagavond en zondag
maar voor de rest:
ALLEEN
 en ik vond dat zalig...
ojeee
nu klink ik toch echt als een asociaal mens
maar dat ben ik niet
(allé ik vind dat toch niet)
ik ben keigelukkig met mijn gezinneke
ik zie mijn familie graag
ik heb supertoffe vriendinnen en vrienden
en ik kom met mijn collega's heel goed overeen
maar...
ik ben ook graag
"op mijnen alleen"
alleen doen waar IK goesting voor had
en naar niks of niemand moeten omzien
ja...
egoïstisch kunt ge dat noemen
maar het kan mij niet schelen
ik heb ervan genoten
 
pas op!
ik had alles goed voorbereid:
ze MOCHTEN mee
ik had iets gehuurd voor 6 personen!
ik had alles gepoetst voor ik vertrok
de was en de strijk was gedaan
(ja ik kan er ook niet aan doen
dat ze de wasmand van de badkamer boven
pas naar beneden brachten
vlak voor ik vertrok)
ze kregen genoeg geld
ze gingen zelf voor eten zorgen
en ze kregen zelfs den auto
dus ik voelde mij
NIET SCHULDIG
waarom zou ik?
ze zijn groot genoeg hè
ik had ook geen overdreven taken achtergelaten:
auto kuisen voor ze ermee rijexamen gingen doe
(ze is erdoor trouwens)
eigen slaapkamer deftig stofzuigen
de bladeren ne keer bij elkaar vegen
en meer moesten ze niet doen
ik gun hun ook vakantie zenne :-)
 
en dus was ik weg
alleen!
en wat vind ik daar nu zo plezant aan?
ALLES
dat uitzicht
ik krijg er niet genoeg van
 
 
dat gezellig klein appartementje
dat wordt niet vuil hè
tegen dat ge boven zijt
zijn uw voeten proper
en ge hebt heel dat appartement gestofzuigd
op den tijd dat ik thuis de living kan doen...
 
 
bijna genen afwas
ik maakte zo weinig mogelijk vuil
en de geïmproviseerde strijkplank
moest niet opgeruimd worden
 
 
stikken zoveel ik wilde
zonder dat iemand last had van het irritante geluid
ik kon dat ook allemaal laten staan
 
eten wat ik wilde
lees: ongezond
veel koffiekoeken of andere zoetigheid
broodjes
en 's avonds een traiteurmaaltijd van den Delhaize
echt geweldig
koken ging zo:
mmmm ik krijg precies een hongerke
ik neem de lift naar beneden
ik ga de straat uit
ik steek over
ik ga den Delhaize binnen
ik kies uit hun bakskes maaltijden
er eentje uit
(volleeeeeeedig mijne meug trouwens:
veel puree met vis
chicken tikki masala
patatjes met Gentse Waterzooi
en nog veel meer lekkers)
ik neem iets van frisdrank mee
ik betaal
ik steek de straat weer over
ik neem de lift naar het achtste
ik steek dat bakske in de microgolf
en ik eet het op
VOOR DEN TEEVEE
uit dat bakske
bespaart weer afwas
en langer duurde "koken" niet
 
 
als de zon scheen
en ik had zin om naar buiten te gaan
moest ik niet met 1000 dingen rekening houden
ik deed mijn schoenen aan
ik deed de lichten uit
en ik vertrok
ik heb gewandeld!!!
met mijne muziek in mijn oren
zo plezant
ik verbaasde mij er elke keer weer over
hoe goed ik mijn eigen muzieksmaak
toch op dienen Ipod had gezet
dat varieert van
Rammstein
Living next door to Alice
Boney M
Abba
Ik wil terug naar de kust
Op een mooie pinksterdag
....
en ik zing dan luidop mee
pfff
waarom zou ik niet
mogen alleen mensen
die ambitie hebben
om mee te doen met The Voice luidop zingen
ik dacht het niet
oké
midden in 't stad hou ik mij wel wat in
maar op het strand of op het duinenpad
en zelfs langs de haven van Blankenberge:
vollen bak
ik stap ook in een goed tempo
met muziek in mijn oren
ik heb dus veel gestapt
spijtig genoeg
 heeft de weegschaal dat niet goed verstaan
 
en ja dat is egoïstisch....
gewoon willen vertrekken als het mij zint
en niet eerst moeten wachten tot iedereen die
eventueel meewil
ook klaar is
(ja dat gaat toch altijd zo :
zeg ik ga wandelen hè
wil er iemand mee?
ah en dan begint het:
ja maar ik moet nog naar de wc
ja maar ik vind mijn wandelschoenen niet
ja wacht efkes, mijne gsm is juist aan het opladen
ja ik wil mee maar ik ben juist nog een spelleke aan het spelen
ja als mijn bladzijde af is
en tegen dat ge dan weg bent
regent het)
en ja
muziek in uw oren
dat gaat ook niet als ge samen wandelt...
maar ik vind het zo plezant!
 
(aan alle mensen uit mijn omgeving
dat wil dus niet zeggen
dat ik jullie niet meer wil zien
of dat ik niet meer samen wil wandelen
of andere dingen samen wil doen
dat wil gewoon zeggen
dat ik af en toe behoefte heb
aan mijn eigen ding doen
dat begrijpen jullie toch wel hè)
 
allé
ik dacht op voorhand
mmmmm
misschien is dat toch niets voor mij
3 volle dagen alleen zijn
maar ik had er dus geen enkel probleem mee
 
ok
ik geef wel toe:
ik draaide de deur langs binnen vast...
 
en ik dierf niet goed alleen op het terras
ik had schrik dat de deur zou dichtwaaien
(was een loodzware schuifdeur
maar toch....)
 
en op de wc liet ik de deur altijd open
ja...
dat vond ik wat eng
 
en ik babbelde wel veel tegen mezelf
of de poppen
 
 
en ik was ook wel blij dat er wifi was
en ik dus kon facebooken en mailen
 
maar voor de rest
heb ik een zalige week achter de rug
en ik maakt zoveel!







 
allé
en nu stop ik met stoefen
want straks willen alle vrouwen zo een weekje me-time
(ik vind dat een belachelijk woord
maar het dekt de lading wel)
en krijg ik heel mannelijk Vlaanderen op mijn dak
 
groetjes
Vee
 
 
 
 
 
 
 
 


zaterdag 1 november 2014

Het Zeetje

ik ging dus een weekje naar zee
iedereen mocht mee
maar ze hadden allemaal andere plannen
stiekem vond ik dat niet erg
want ik had ook veel plannen
naaiplannen
en haakplannen
ik laadde mijn bipperke helemaal vol
en ik vertrok zaterdag 's morgens vroeg
naar Wenduine
daar had ik een appartementje gehuurd
MET zeezicht
ik was niet alleen op de baan...
en ik ben genen held op de baan...
ik weet niet wat dat is
ik heb echt wel mannelijk genen:
 
geef mij een kaart en ik vind de weg
ik heb zelfs soms
precies een ingebouwde gps
(alleen binnen een gebouw is het een ramp,
als ik een restaurant naar de wc ben gegaan
moet ik de weg terug naar tafel vragen)
 
ik ben geen emo-kip
 
ik hou niet van schoenwinkels
 
ik kan kei-goed een kastje
van den Ikea inelkaar zetten
 
ik laat boeren
luide
als ik wil
maar ook soms als ik niet wil...
 
ik werk in den hof en doe de gazon af
 
maar ik heb mankeer ook wat van die genen
zo kan ik bijvoorbeeld niet kaartspelen
ik begrijp dat niet
als die een kaart uitkomen
dat de medespeler dan moet weten
wat dat betekent
of troefjagen?
ik weet wat dat is
maar ik weet niet
wanneer ge dat nu wel of niet moet doen
kaartspelen met mij is dus niet plezant
men ergert zich nogal eens

wielrennen is nog zoiets dat ik niet snap
hoe ge dat in ploegverband kunt doen?
tenzij die in elkaars rug zitten blazen
of elkaar voortduwen
of de anderen tegenhouden
snap ik niet hoe ge dat als ploeg kunt doen
voor mij is dat simpel:
ge stapt op uwe fiets
en ge rijdt zo snel mogelijk naar de meet...
alleen dus...
 
ook in den auto ben ik dus gene man...
zeker niet op de autostrade
er wordt al eens getoeterd op mij
of ne middelvinger opgestoken
ik ken mijn verkeersregels hè
maar echt anticiperen in het verkeer
dat is niets voor mij
ik durf niets
ik wil niet te rap
en ik snap niet waarom ik uit de weg zou moeten
voor ene die aan aan 160 per uur voorbij wil
het is wel niet zo erg
dat ik zo één ben
die altijd op den tweeden band rijdt
ik heb ne collega die dat wel doet
die is al een begrip op de autostrade
die zegt:
de rechtsten band
dienen is al zo uitgesneden
dat is voor de camions
de linksen band
is voor de snelle
dus ik rij op de middelste
dat doe ik dus niet...
meestal blijf ik achter de camions hangen
en af en toe passeer ik er wel eens ene
en op een langere rit
krijg ik wel wat lef
en deze keer beleefde ik zelfs een glundermoment
ik was ne camion aan het passeren
en ineens zie ik zijn pinkers ook naar links knipperen
eerst een momentje
PANIEK
hèèèèèèèlp
diene gaat mij platrijden
maar toen werd ik echt
 KOELBLOEDIG
 ik keek in mijn spiegel
zag dat er op de snellen band niemand reed
week uit
zo gezwind als iemand met nen BMW
en toen......
TOEN STAK DIENE CHAUFFEUR
ZIJNEN DUIM DOOR HET RAAM
dat ik dat dus goed gedaan had
ooooo
ik zo blij!!!
tot ik achter mij ene met zijn pharen zag knipperen
zo ene die echt met nen BMW reed
en veel sneller wilde dan mij
allé
ik geraakte ondertussen weer op de middelste
dus meneerke knipperlicht kon door
ik heb mijn tong uitgestoken
(toen hij het allang niet meer kon zien zenne)
maar allé
mijnen dag kon al echt niet meer stuk
zeker niet toen het weer
mooier en mooier werd
hoe dichter ik aan de kust kwam
 
nog drie keer ruzie met madam GPS
(ik rij dus heel goed met een kaart
maar geraak er niet met ne GPS)
 
en toen kwam ik aan in Wenduine
weer efkes zweetaanvallen en hartkloppingen
want ze waren daar OVERAL aan het werken
toch een parkingske gevonden
nadat ik wel 10 minuten had gewacht
aan een tramspoor
ik durf daar echt bijna niet over hè
dan op zoek naar het IMMO kantoor
waar ik mijn sleutel ging halen
ik dacht:
ik stap langs den dijk
toen kreeg ik echt alle kleuren
DEN DIJK WAS WEG
heel den dijk hè
dus heel dat stuk
vanaf de inkom van de appartementen
en de winkeltjes en de restaurantjes
tot aan het strand
WEG
grote werken
allé
ik heb er uiteindelijk niet echt last van gehad
maar ik moest wel efkes slikken
ik kreeg de sleutel
mijn appartementje was op de achtste verdieping
dus ik zat hoog genoeg
om wel een schoon uitzicht te hebben
 ik ga er nog meer van vertellen
op nen andere keer
maar ik zal al wat foto's tonen
van de maaksels
hou u vast
want ik ben megaproductief geweest
 
het uitzicht
 
de werkplek
kon ik een hele week zo laten staan
 
 6 poppen!!!
 
 
heel veel poppenkleertjes
 
en ik haakte eindelijk alle lapjes aan elkaar
 
het was zaaaaaaaaaaaaaaaalig
 
groetjes
vee