pfffff
het is mijnen dag niet
of juist wel?
allereerst de rare blogupdates van een andere blog
(zie vorig bericht)
nu denk ik wel dat het "opgelost" is
volgens mij is een blog die ik volg
"gehacked"
ik zou echt niet weten hoe het kan
(ondertussen is het opgelost, ik heb de blog gevonden
en kunnen verwijderen)
allé, dat had ik juist bedacht
toen ik naar de bank moest
kom toe aan de bank
(oef, nog parking vooraan op straat)
ik stap uit
ik vind dat mijn sjakos zo licht weegt
ja....
portefeuille ligt nog thuis
(gelukkig was ik niet eerst naar de winkel
en stond ik daar ook nog niet met een volle kar
aan de kassa)
terug naar huis
portefeuille mee
weer naar de bank
parking op straat is bezet
dan moet ik maar achteraan op de parking gaan parkeren
dat doe ik niet graag
ik heb daar ooit eens "vastgezeten"
dan was ik per ongeluk over het borduurke gereden
met twee zijwielen
toen hing mijn auto vast
en zijn die van de bank mijn autoke er moeten komen over heffen
genant....
er is daar achteraan ook veel te weinig plaats
om voor een vrouw(gelijk mij)
te parkeren
er is 1 reuzeparking
maar dat is een blauwe....
en uit principe doe ik dat dus niet
daarop parkeren
(heb daar ooit eens met een chique madam woorden over gehad
daar op die parking trouwens)
allé ik rij dus toch naar vanachter
ja die blauweparking was nog vrij
dan stonden er 4auto's
maar de allerlaatste parking was nog vrij
ik daarnaartoe
nu stond er daar naast
nen dikke witte blinkende KiaJeep
OVER DE LIJN GEPARKEERD
ik denk dan spontaan:
"het is niet omdat ge met zonen jeep rijdt
dat ge recht hebt op 2 parkings zenne"
dus ik manouvreer mijn autooke er nog naast
dat lukte justekes
maar.....ik kon niet meer uitstappen
ik ben echt dikker dan 3 cm
langs den andere kant stonden nog wat struikjes
dus ik wring mezelf over de versnellingspook
(dat gaat niet zo goed met een te spannende jeans aan)
en ik stap uit langs de passagiers
in de struiken dus
maar ik denk:
"hà, ik sta hier toch maar goed
en straks is dienen andere weg
en kan ik gemakkelijk wegrijden"
maar terwijl ik stond aan te schuiven in de bank
bedacht ik:
"oei, dienen andere geraakt vanzeleven niet meer in zijnen auto"
ai
"ja dat moet hij zelf maar weten"
"het is trouwens zijn eigen schuld"
(geen moment komt het in mij op
dat het ook een zij zou kunnen zijn hè)
allé na lang wachten
zijn we klaar in de bank
en als ik naar buiten ga
komen er twee mannen binnen
die passeren mij
ineens schiet dienen ene vent achter mij:
"zijde gij van da peugeoke?"
slik
"ja, is er iets??"
den ene was een gastje van een jaar of 16
zag er een lief vriendelijk manneke uit
maar den andere
brr
het type dat ge niet graag zat in het café tegenkomt
aan den dikke kant
met zo 'n afzakkende jeans aan
zonder model
met een bouwvakkersreet om U tegen te zeggen
zo het type: 'de Joerie'
diene lompen boer voerde het woord:
"aaaaah, eindelijk, ik had het bijna in de struiken gezet"
ik doen of mijn neus bloedt
"wat? mijn autooke? waarom dat ???"
en toen begon hij hè
dat ik daar onmogelijk had kunnen inrijden
zonder schade aan zijn auto toe te brengen
en dat ik mijn papieren al maar klaar moest houden
als hij ook maar éééééén kraske vond
(oei, ik vrees dat zo'n aanrijdingsformulier er niet eens in ligt)
en dat hij het de volgende keer ging oppakken en ergens anders neerzetten
(pfff, lachen met mijn bipperke,den dikzak)
ik in mijn eigen langs den ene kant wat lachen:
hihi, eigen schuld, moet ge u maar beter parkeren!!!!
(dat heb ik wijselijk maar niet gezegd,
ik vrees dat ik een toek op mijn neus had gekregen,
hij leek mij het type dat vrouwen slaat)
ik wist ook heel zeker
dat ik hem niet geraakt had
(ik ken het geluid van blik tegen blik)
dus ik was er nog gerust in
maar ook wat met de poepers...
ik ben dus echt niet zo'n goede chauffeur
en achteruit rijden is mijn sterkste punt niet
en stel stel stel dat ik hem dan zou raken
(ik stond echt op 5cm denk ik)
allé ik klim dus
KEI ELEGANT
langs de passagierskant weer in den auto
ik draai mijn rameke af
ik klep mijn spiegel dicht
ik bid en duim en slik een paar keer
ik rijd PERFECT achteruit
ik wacht in mijnen auto
met den irritantste smile op mijn gezicht
ondertussen is meneer bouwvakkersreet
bijna met een vergrootglas
zijn zijkant aan het inspecteren
ik wacht nog steeds geduldig
met de breedste glimlach
(dat jonge gastje lachte eens verontschuldigend)
en toen moest hij toegeven
dat er NIETS aan was
den onnozele lomperik
allé, het lukte mij daar ook nog om te draaien
zonder accidenten
en ik reed weg
maar man man
toen kreeg ik pas den daver
niet in mijn knieën
maar in mijn (linker) kuit
die begon keihevig te bibberen
allé
ik voelde mij toch keigoed
whoehahaha
met zijn onnozel blinkend jeepeke!!!!
groetjes
vee