Schotland 2007, deel 1

ik wil jullie vertellen over onze eerste wandelvakantie

7 jaar geleden ondertussen al....

gelukkig heb ik achteraf een uitgebreid verslag geschreven

en zijn er ook veel foto's

want het was echt een onvergetelijke ervaring

lees maar mee

                 Schotland verslag deel 1

Na jaren vergaderen en afspreken en overleggen en opzoeken en aankopen en boeken op internet, kunnen we op maandag 2 april 2007 dan eindelijk vertrekken.Goedele heeft deze morgen nog half Zemst afgereden om aan oplossoep te geraken….

De drie appelsienen staan om half negen in Weerde en Eppegem klaar om aan hun grote avontuur te beginnen. S&S voeren ons naar de luchthaven in Charleroi (Brussels South volgens Ryanair).

 We zijn er goed op tijd, de mannen vertekken met de kinderen naar Centerparcs en daar staan we dan. Bij het inchecken horen we al dat onze koffers te zwaar zijn, ja, 15 kg is niet veel, zeker niet als er haardrogers en kilo’s eten meegaan… En dan hebben we Goedele haar snoep nog niet meegerekend. Ze blijkt nadien een kilo bijgekomen te zijn! Maar we moeten gelukkig niet bijbetalen. Dan de security nog passeren. Bijna moeten we zonder Goedele vertrekken. Ze wordt gefouilleerd en haar rugzak grondig onderzocht. Maar allé, ze mag toch verder. Waarschijnlijk waren het haar boterhammekes in zilverpapier of haar aluminium drinkbus. En anders den drugs die ze bij had (ons Isostarpoeder dus). In de wachtzaal amuseren we ons al met de andere mensen te bekijken en commentaar te geven. We beginnen met het tellen van de “rossen”. Wat later mogen we op de vlieger. We hebben geluk en zitten naast elkaar. De vlucht verloopt prima, mooi weer, zodat we uitzicht hebben. Af en toe vergissen we ons, denken we dat we over de zee vliegen, maar het is gewoon de lucht die we zien, omdat de vlieger wat scheef hangt… Met veel sjesten bestellen we iets om te drinken, maar dat hadden we beter niet gedaan, want we landen al voordat het op is. Geeft niets, smaakte toch naar het houten lepeltje.

En dan zijn we er :Schotse bodem!!! En het is goed weer!!!

Onze bagage hebben we direct en ook de trein vinden we redelijk snel. Spannend, we moeten naar Glasgow Central Station. Op de trein zien en horen we echte Schotten. We liggen krom met de conducteur die een hele rit zijn laptop probeert in orde te krijgen. Ocharme, in Glasgow is het hem  nog altijd niet gelukt. Er zijn ook wat jonge Schotse pubers die een poging doen er punkerig uit te zien en zich ook zo gedragen. Pfff, als ze niet oppassen trekken we aan hun broek, ze hangt nu al tot over hun heupen. We rijden Glasgow binnen en de buurt ziet er echt wel marginaal uit….maar het station is knap. Lijkt op Antwerpen Centraal maar nog mooier. Een groot glazen dak, zodat het er heel licht is, en het is heel proper en netjes en modern.Bij het uitstappen met al onze pakken en zakken loopt Goedele  bijna de computerconducteur omver. Tot hiertoe valt alles al goed mee. Gelukkig hebben we een plan van Glasgow om nu het busstation te vinden. We moeten de binnenstad dus helemaal doorkruisen….Maar het is nog steeds goed weer. We vallen wel op met onze reiszakken met wieltjes (goddank voor die uitvinding!). De meeste mensen nemen een taxi denk ik. Maar wij zetten door! Op een pleintje rusten we even uit en daar worden we aangesproken door een mevrouw die een enquête afneemt over Robert Burns. Gelukkig weten we tenminste dat dat een Schotse dichter is, anders zou het menske wel teleurgesteld geweest zijn. Maar ze is heel vriendelijk en legt ons uit waar het busstation is (we waren er vlakbij) en ze vertelt ons ook hoe we Crianlarich (onze volgende halte) moeten uitspreken. We deden het feitelijk redelijk goed.

Het busstation is heel groot! Maar we vinden galant onze bus en mogen al snel opstappen. Nu komen de highlands echt dichterbij. 

Tot hier deel 1.

hoe het verder verloopt met de drie appelsienen (we hadden toevallig alledrie dezelfde oranje jas gekocht...) lees je binnenkort wel!