ik kwam deze tekst ergens op tinternet tegen
en ik vind dat wel ne goeie
ik wilde er in de klas iets mee doen
ik schreef hem op het bord
(vertaald naar het Nederlands natuurlijk)
eerst zag ik ze kijken van:
Wat krijgt ze nu weeral
maar toen vroeg ik:
wat leer je daar nu van?
tja....
het eerste antwoord was:
dat ge geen borden moogt kapot gooien
toen kwam er iemand met:
dat ge beter plastieken borden koopt
ok
tijd dus voor filosofisch gesprek
ze begrepen het wel
dat sorry zeggen soms wat gemakkelijk is
en dat het geen toverwoord is
dat alles weer oplost
dat alles weer oplost
maar toen....
toen kwam er eentje haar agenda laten nakijken
die passeert langs de bank van een ander
waar al heel den dag een trofee stond op te pronken
want ze was tweede geworden op een judotornooi
bam!
trofee op de grond
in twee stukken
awel
het was geen prettig moment
en ik kan het ook niet prettig beschrijven
het was eigenlijk een beetje een rot-moment
voor allebei
alledrie
allé, er waren er veel die ermee inzaten
dat proefondervindelijk bewijzen
pfff
het hoeft niet altijd zenne
groetjes
vee
super !
BeantwoordenVerwijderen(allez, niet dat rotmoment he, de waarde van het voorbeeld is super)
Geen leerling die de wijsheid die je wou overbrengen, nu nog vergeet. Wel zonde dat het op die manier moest gebeuren.
BeantwoordenVerwijderenOcharme dat judokake... en nog meer ocharme 't ander kind! Ik voel het rotmoment tot in mijn tenen! Heb je hen een beetje kunnen troosten?
BeantwoordenVerwijderenow jemig, nee dan helpt een sorry ook niet.
BeantwoordenVerwijderenAi ... :-(
BeantwoordenVerwijderenoei, dat was nu ook niet de bedoeling hé. :-(
BeantwoordenVerwijderen