serooskerke, oftwel 8 keer de deltawerken over op 1 weekend.....

ik heb al ooit verteld over onze WOLweekends

de WOLsters

dat zijn de Weerdse Oud Leidsters

van de chiro

chiro is

(moesten er mensen zijn die dit niet weten)

een Vlaamse Jeugdbeweging

jeugdbeweging

gelijk welke

dat is het allerbeste ooit uitgevonden

daar maakt ge vrienden

daar wordt ge zelfstandig

daar kweekt ge karakter

daar leert ge tegen ne stoot kunnen

daar leert ge leven in ne groep

daar tast ge uw grenzen al eens af

tegen de leidsters durft ge al eens brutaler zijn

dan tegen uw ouders thuis

(maar wees gerust , die leidsters hebben ook hun grenzen

en terecht)

daar loopt ge met uw blote benen

en uw kort uniformrokske

rond bij MIN10

en uiteraard zonder jas

daar proeft ge al eens van een pintje

(één kriekske voor 10 meisjes)

daar doet ge in de tent

al eens een nachtje door

(lekker stoer ! )

daar doet ge van de schrik in uw broek

omdat ge in het midden van de nacht 

(lees elf uur)

helemaal alleen

(lees met ne man of 30 )

door een verschrikkelijk donker bos moet

(lees een aangeplant dennenboske

van ne zakdoek groot)

en daar deden wij nog

heeeeeeeel veel

dat ons ouders niet mochten weten

awel

maar als ze niet oppassen

dan zijn die leidsters en leiders

MET UITSTERVEN BEDREIGD

echt hè

ge wilt niet geloven

hoe erg de ouders tegenwoordig

ZAGEN EN KLAGEN

en direct zo agressief!!!

ge moogt van mij gerust bellen

om te verwittigen dat hun kind niet kan komen

(die beleefdheid hebben er weinig)

om te vragen of er misschien hulp nodig is

op het eetfestijn

(daar denken ze nog niet aan)

om te bedanken voor het toffe kamp

of het fijne weekendje

of de plezante zondag

(dat doen sommigen gelukkig al wel eens)

om eens te horen of er gene jas is achtergebleven op de chiro

(ah ja, zonder jas rondlopen uit stoerdoenerij

DAT is van ALLE tijden)

maar nee

bellen tegenwoordig

dat is om de LEIDSTERS onder hun voeten te geven

en te beschuldigen 

en om een 

SCHRIFTELIJKE VERKLARING

te

EISEN

ja!!!!

EISEN!!!!

die betalen ochottekes 25 euro lidgeld

voor een heel jaar, die ouders

die leidsters

dat zijn allemaal studentjes

die dat in hun vrije tijd

VRIJWILLIG doen

maar ja!!!!

die ouders eisen een schriftelijke verklaring

omdat hun kind

thuis vanalles is gaan vertellen

en die dat uiteraard geloven

amai

wij stammen nog uit den tijd

dat toen wij zelf leiding waren

wij in een paar gevallen

zelfs twijfelden

of we de ouders van sommige zaken

wel op de hoogte zouden brengen

omdat we wisten dat die kinderen

SERIEUS onder hun voeten gingen krijgen

wij krijgen als leerkracht 

ook bakken kritiek

en lelijke verwijten te horen

maar ik ben een vrouw van bijna 50 jaar

ik sta  met mijn dikke kuiten stevig in het leven

ik heb geleerd om te  relativeren

ik denk :

pffff

ge zult er nog mee afzien later

met uw verwend kind!

en toch raakt het mij ook elke keer weer

diene kritiek

en dat

"mijn-kind-schoon-kind-doet-nooit-iets-mis"

maar ik krijg tenminste loon

om mij wat te troosten

die leiding ocharme

die zijn jong

die doen dat gratis en voor niks

en die krijgen nog veel  ergere en brutalere dingen te horen

echt hè

als die allemaal FOERT zouden zeggen

ik zou het begrijpen

maar die blijven beleefd

die slikken

en die doen gelukkig voort

voor de kinderen en ouders

die wel een echt chirohart hebben

ja het zit mij hoog

en het moest er even af !!!

maar nu het verhaal van 

SEROOSKERKE

vorig jaar was het dus weer ons weekendje

generaties leidsters ondertussen

leeftijd varieert van 50 tot 25

wij gaan dus samen weg

om nog eens "chirooke" te spelen

nee

ons uniform

dat hebben we niet meer aan

dat pastte eigenlijk al niet meer

toen we zestien jaar waren

laat staan dat we er nu nog in zouden kunnen

we gaan ook niet met de bus

we rijden zelf

maar!!!

ze 

(de organisatrices)

maken de rit ernaartoe toch avontuurlijk

we hebben zo eens coördinaten moeten volgen

(dat liep slecht af, onze smartphone was niet smart genoeg)

en gekleurde wimpels moeten zoeken

(dat was voor de oudjes,

wij dus,

levensgevaarlijk want wij reageerden veel te laat,

dat was zo een spel van:

een rode wimpel is naar rechts

een blauwe naar links) 

maar dit jaar

hadden we het goed gepland

we waren met TWEE auto's

alle oudjes samen

want eendracht maakt macht

en hoe meer zielen...

we spraken af aan ons kerkplein

één van ons was jarig

en ooooooo

we gingen lekker stout en stoer zijn

we hadden CAVA mee voor in de auto

nee nee

de chauffeurs niet

ocharme

die hebben zich dat beklaagd

al veel gegibber en gelach

en we vertrokken vol goesting

deze keer hadden we een adres gekregen

waar we naartoe moesten

het was den DECATHLON  in Antwerpen

daar moesten we 

op de parking

een nieuwe "aanwijzing" zoeken

ja vroeger in de chiro

was dat een dorpsspel

waar we pijlen en opdrachten moesten zoeken

of een bosspel als we op kamp waren

maar nu is dat dus een 

LANDSPEL  hè

allé

wij dus van

"lang zal ze leven"

met ons plastic bekertjes cava

naar Antwerpen

stel u dus 10 vrouwen voor

op ne vrijdagavond

na het werk allemaal

nog niet gegeten

man/kinderloos

we waren nogal uitgelaten
...

op de parking van Decathlon

stonden toen nog twee soldaten

te bewaken

die zullen ook gedacht hebben:

WAT IS ME DAT HIER

wij waren immers al de vierde of vijfde wagen

vol vrouwen

die al lachende die parking afzochten

naar een nieuwe aanwijzing

we hebben feitelijk nog chance

dat ze ons niet opgepakt hebben

de volgende aanwijzing

bracht ons over de Nederlandse grens
(land-spel? landDENspel ja! )

vlak voor die heel grote brug

van de deltawerken

voor die brug

is een frietkot

en daar moesten we zijn

we gingen nog eens rond met de flessen cava

en we kregen honger

en we dachten:

we doen nog eens stout

ipv direct door te rijden naar het weekendje

(want we gingen daar iets te eten krijgen)

gaan we eerst een frieteke steken

we voelden ons zo stiekem

zo

"we-doen-lekker-niet-wat-de-leidsters-willen" 

zeker toen er een andere auto uit Weerde

ook de parking opreed

wij doken weg

om ons te verstoppen

want:

die mogen dat niet gaan vertellen

allé, dan zijn we er wel naartoe gegaan hoor

om hun ook een cavaatje aan te bieden

maar zij gingen toch direct doorrijden

zij waren braver

enfin

na het frieteke

moesten we dus die brug over en daar naar een dorpje

ook daar vonden we snel de nieuwe aanwijzing

nu moesten we naar een adres in Serooskerke

wel vreemd

de GPS kende de straat niet

nog vreemder

...

we moesten terugkeren

weer die lange brug over

weer voorbij dat frietkot

tot we in Serooskerke waren

die brug

dat is dus niet de brug over Vilvoorde hè

dat is volgens mij 

een brug van 7km lang!!!

precies over de zee!!!

in Serooskerke aangekomen

vonden we dus die straat niet

met de GPS

we reden wat rond

en zagen uiteindelijk inboorlingen

(ja als we met de chiro op schok zijn

dan praten wij zo)

die de straat niet kenden

andere inboorlingen gezocht

die ons vertelden dat die straat er helemaal niet was

WAT?!?!

nee hoor

die straat was er niet

die woonden daar al lang

die waren heel zeker

maar!!!!!!!

wisten wij wel dat er nog een ander Serooskerke was??

echt niet!!!

meenden die dat

zijn er twee dorpen

die Serooskerke heten

op een 30 km van elkaar

hebben die Hollanders 

nu echt niet meer fantasie

om een andere naam te bedenken???

nu begrepen we

hoe het kwam

dat we die brug dus al twee keer hadden overgestoken

we hadden niet teruggemoeten

maar verder....

alleen had onze GPS ons naar het verkeerde Serooskerke gebracht...

enfin

wij dus ALWEER die brug over

ondertussen was het al best laat

en waren wij heel blij

met die frietekes

toen we dan eindelijk 

ter plaatse waren aangekomen

was het gewoon al donker...

alweer was de rit ernaartoe

toch wat mislukt

maar toen was het nog niet gedaan...

die brug

die is verdoemd jong

we zitten nog maar aan 3 keer

dat was op vrijdag dus

op zaterdag

toen was er in de voormiddag

een bezoek gepand aan een schapenkaasboerderij

die lag...

juist!

over het water!!!!

wij lachen in den auto

toen we

onze vierde keer

over die brug reden

het bezoek aan die boerderij was supertof

we hebben een schaap geschoren en alles

en toen reden we  om te lunchen

weer terug

over de brug

de vijfde keer dus 

ze hadden ergens gereserveerd in een broodjeszaak

want voor 25 mensen is dat zo makkelijk niet

we hadden onze bestelling moeten doorgeven

en daar was wat misgelopen

zodat het daar veel langer duurde dan gepland

het was lekker!

en gezellig!!

maar er was voor de namiddag ook iets gepland

en het lukte al niet meer

om daar nog op tijd te zijn

dus onze organisatrices

als wat nerveus

krijg 25 vrouwen maar eens in beweging

als ze nog een koffieke aan het drinken zijn

en een stukske taart als dessert willen

(ik dus)

enfin

dan tonen ze ons een papier

met het adres

waar we naartoe moesten

(we hadden nog steeds geen idee 

wat of waar)

wij moesten een foto nemen van het adres

want ze hadden maar zo één papier

en ernaartoe rijden

wij in onze auto
gaven dat adres niet in
in onze gps

wij  volgden gewoon den auto

van de andere oudjes
die voor ons reden

maar op de één of andere manier

speelden we die kwijt

allé

we dachten dat we die aan het volgen waren

maar ineens bleek 

dat het nen andere auto was

met andere mensen

en rarara

waar waren we toen we dat doorhadden

op

de

brug

....

echt waar

wij reden weer op die brug

die oneindig lange brug

waar ge ook niet kunt draaien
wij kregen zo ongeveer alle kleuren van de regenboog
want we wisten dat dat niet de bedoeling kon geweest zijn
maar

wij moesten die brug weer helemaal over

alweer

onze zesde keer 

toen kregen we toch wat zenuwen

want we waren al te laat.....

sowieso...

allé

we willen naar die foto kijken

is dat toch wel bewogen zeker

onleesbaar

stonden we daar

aan den overkant van die brug

en we wisten niet waarnaartoe

slik 

slik

slik

uiteindelijk maar gebeld naar de "leidsters"

ah ja

want ge zult zien

niemand anders pakte op

om met een heel klein hartje

en nogal lacherig uit te leggen

wat we voorhadden 

"WAAR ZITTE GIJLE ?????"

aan den overkant van de brug

"WAT DOEDE GIJLE DAAR !!!!"

ja sorry

wij volgdende verkeerden otto

en wij hebben het adres niet

"HOE GIJLEN HEBT HET ADRES NIET"

nee

onze foto was bewogen

allé

we moesten dus

terug over de brug

dat hadden we wel gedacht

onze zevende keer 

en waren veel te laat op de afspraak

en iedereen had op ons moeten wachten

en toen mochten wij niet meer samen in de groep

als er iets technologisch of modern aan te pas kwam

echt jong

wij zijn zo'n sukkels daarmee

allé

we hebben gelachen zenne

hahahahahaha

want de zon scheen

en we waren toch weer bij elkaar

en weg van thuis

maar hoe het toch komt

dat wij dat altijd voorhebben

en die anderen die kunnen dat wel

we weten het niet

en onzen achtste keer dan

dat was toen we naar huis reden

echt waar

8 keer die brug

ik kan bijna gids spelen

o ja

tussendoor vind ik borduren

ook plezant

groetjes

vee