woensdag 13 april 2016

Portugal, over regen, wind en opgeven...

onze derde wandeldag
startte grijs
we wisten het hoor
de buienradar had het voorspeld
dat het ging regenen
natuurlijk
we wisten wel hoe het kwam hè
één van ons
had toch wel zonnecrème bij zeker!!!
zogezegd omdat ze een brandwondje had
ja ja
niet naar de goede raad van de rest willen luisteren ja...
en dus kregen we een natte dag aan ons broek
 
het ontbijt maakte al veel goed!
zo veel
zo lekker
en onze picknick was deze keer ook super
een drankske
een sappeke
lekkere broodjes
stuk fruit
en een pakske koekskes
DAT vinden wij een lunchpakket!!
en toen vertrokken wij
allemaal goed ingepakt
tegen de regen
allé
allemaal...
de anderen...
ik KAN daar zo goed niet tegen
(met mijn hoogsensitiviteit hè)
die wandelbroek
die zat niet goed
dus toch mijn rokske
diene regenjas
dat ging nog
maar die kap
pffff
en dat regenhoesje over mijn rugzak
dat was ook teveel werk
 
het miezerde
heel de voormiddag
mijn rokske werd ne keer of 5doornat
maar er was zoveel wind
dat het snel ook weer droog werd
 
het was nog mooi
maar toch minder mooi dan met goed weer
 
maar we bleven tegen elkaar zeggen
dat het weer toch nog meeviel
ook toen we een
KEIGEVAARLIJKE
LOODRECHTE
AFDALING
moesten doen
waar er beneden in het vissersplaatske
zo wat plaatselijke vissers dan staan te zien
hoe wij daar bijna op ons gat afschoven
maar het was al bij al nog wel mooi
toen kwam er weer een lang en saai stuk
langs een drukke baan
maar we kwamen gelukkig in een plaatske
waar we iets konden gaan drinken
het was nog voormiddag
dus het werd een koffieke
en staan er daar in den toog toch weer geen cakejes
en gebakjes zeker !!
joepie
en voor geen geld
ga bij ons nu eens ergens
ne koffie met een stukske taart eten!!!
awel daar kostte dat 4euro 40
voor ons vier samen hè !!
het leek zelfs dat het ging opklaren
dus we vertrokken weer vol goede moed
maar de regen stopte niet..
er was wel veel afwisseling
we kwamen door een stuk
dat precies een oerwoud was
we hoopten dat het mulle zand
door de regen wel hard zou worden
niets van
bleef mul
we kwamen ook weer aan de kust
daar was het WIND
Goedele dacht echte storm
maar ik gok eerder op windkracht 5 of 6
GELUKKIG
kwam de wind van de zee
en blies de wind ons naar het land toe
want anders hadden we niet meer verder gedurfd
we liepen daar echt vaak op het randje van die kliffen hè
en dan zo'n rukwinden
we verloren af en toe ons evenwicht bijna
ziet ge op de volgende foto trouwens de waterval ?
 
daar helemaal in de verte ?
daar moesten we over
OVER
en ten eerste stond dat water
van die beek redelijk hoog
met al die regen
en moesten we erover springen
SPRINGEN
VLAK NAAST DEN AFGROND
maar ten tweede
de wind blies dat water gewoon terug
zoals een olifant met zijn slurf spuit
werden we daar nog eens goed nat ook
onze picknick
moesten we ergens onder een boom opeten
gelukkig stonden er toch al wat blaadjes of naalden aan die boom
zodat we nog "redelijk droog" zaten
en we bleven denken dat het nog ging uitklaren
maar niks van
de regen werd alleen maar erger
feitelijk was het echt niet plezant meer
en de weg bleef maar duren
volgens onze stappenteller
moesten we er al bijna zijn
maar volgens de wegwijzers
was het ineens nog een 6 km
dus we verloren echt wel een beetje de moed
zeker omdat we op die kliffen niet meer gerust waren
gladde stenen
en dan die rukwinden
en toen begon het te gieten
maar te gieten
precies of ze stonden met ne gieter boven ons hoofd
maar ineens was daar ook een dorpje
we vluchtten het binnen
het bushokje was al ingenomen
dus kozen wij
voor het overdekte terras van een restaurantje
man man man
ge had ons daar moeten zien staan
druipnat
van kop tot teen
het water druppelde uit ons kleren
van ons haren
er verscheen een plaske onder ons
we stonden daar
met ons armen zo een beetje van ons lichaam
gewoon te druppen
hadden wel zin in iets warms
maar dierven niet naar binnen
zo nat als we waren
binnen zat het restaurantje natuurlijk vol
al die mensen gapen naar ons!!!
pff
trokken we ons zelfs niet meer aan
we waren gewoon blij
dat we in die wolkbreuk
droog stonden
nadat het ergste was afgedrupt
zochten we onze handdoek
ik bekloeg het mij ondertussen
dat ik die hoes niet over mijn rugzak had getrokken
vanbinnen ook veel nat
we droogden het ergste af
en gignen binnen ne warme choco bestellen
allé Tania ging diene bestellen
ik weet niet meer hoe ze het gedaan heeft
maar ze heeft kunnen uitleggen wat we wilden
ondertussen ging ik naar de wc
dat is ook een gedoe
zo een kloddernat wandelrokje
(zo één met een short eraan vast)
naar beneden trekken
en dan terug aantrekken
dat schuift niks hè
maar allé
zo lang had het nu toch niet geduurd
maar toen ik weer van de wc kwam
zei Tania:
onze Duitse vriendinnen
hebben voor ons een lift geregeld
 
ik hoorde het efkes in Keulen donderen
allé
in Lissabon dan
 
Duitse vriendinnen???
een lift???
 
ik dacht echt eventjes
dat er een sprong in de tijd was gebeurd
of dat ik in een andere dimensie zat ineens
 
maar ik zal toch langer dan gedacht
op de wc hebben gezeten
 
want inderdaad
er was ondertussen veel gebeurd:
twee Duitse vriendinnen
waren naar het terras gekomen
de twee Dames hadden ook in ons vorige hotel gezeten
ze hadden ons herkend
zij hadden in het restaurant gezeten
en waren dus niet zo nat
maar ze zagen het niet zitten om verder te wandelen
in dat slechte weer
en zij hadden een lift gebeld
nu waren ze zelf komen vragen
waar wij naartoe moesten
naar het zelfde stadje
en zelfs naar hetzelfde hotel!
en toen stelden ze voor
dat wij zouden meerijden
want het was een buske
dat ze gebeld hadden
dat moesten ze ons geen twee keer vragen
wij dus mee
oef
oef
oef
want het heeft nog efkes geregend
we bedankten de duitse dames hartelijk
allé ja
ze hadden nog iets goed te maken
na den oorlog
(oooooo stout van mij)
 
de chauffeur reed nog met ons
helemaal naar het strand
waar hij ons normaal gezien
had moeten oppikken
die transfer hoorde bij de service van het hotel
hij was ook heel fier op zijn strand
want het is één van de mooiste van Portugal
zei hij
wij stonden daar echter wat in de kou
en wilden zo snel mogelijk
weer in den auto
en naar het hotel
hij had het zelf ook snel door denk ik
hij had daar 6 bibberende madammen
dus mochten we weer instappen
en bracht hij ons tot voor de deur
we gaven de chauffeur een fooi
want we moesten eigenlijk niets betalen
maar we waren zo dankbaar voor de redding!
en zo kwamen we
kloddernat
aan in ons derde hotelleke
 
ik weet niet
wie er daar bij Andersreizen
verantwoordelijk is voor het kiezen van de hotellekes
maar die persoon heeft dat goed gedaan !!!
het was weer een pareltje
eigenlijk was het bijna een heel straatje
we voelden ons eventjes in
Notting Hill

met een prachtige molen op de achtergrond
(de foto's zijn de volgende dag genomen
toen de zon weer scheen)
het verschil met Notting Hill
was vooral het niveau
van ons kamer tot aan het hoofdgebouw
was denk ik 150 m stijgen/dalen
onze kamers waren mooi
we warmden ons op
douchten ons warm
kregen zin in nen aperitief
deze keer was er spijtig genoeg geen salonneke
en omdat we hadden moeten opgeven
(faal faal faal)
waren we ook redelijk vroeg in de namiddag aangekomen
dus gingen we naar het winkeltje 50 m verder
zo een piepklein shoppeke
waar heel de familie naar die rare mevrouw kwam kijken
met haar blote benen
en haar teensleffers
(valse birckenstocks die even gemakkelijk zitten)
maar ze hadden chips
en ze hadden wijn
en meer moesten wij niet hebben
op ons kamer
uit ons glazen voor ons tandenpoetsen
 
we zien ook voor den eerste keer ons ingrid haar hielen
 
die heeft afgezien
door het wandelen in dat mulle zand
had ze op haar twee hielen
een UBERBLEIN gekregen
bloot vlees
gruwelijk om te zien
echt waar
de Bleinen der bleinen waren dat
 
allé ja
ze was al in twee helften verbrand
dit kon er nog wel bij
maar we hadden er wel compassie mee
straffe zus heb ik trouwens
want die heeft daar nog dagen mee gestapt
zonder een kik te laten
 
's avonds was er geen dinerke in het hotel
maar er was wel een plaatselijk restaurantje
dat ons aangeraden werd
we gingen er naartoe
door een wirwar van straatjes
en trappekes
en steegjes
nogal een geluk dat we het vonden
echt wel een geluk
want man man man
hoe lekker was het daar
als ge ooit in
ODECEIXE
(vraag me niet hoe ge dat uitspreekt)
komt
ga dan naar
Taberna Do Gabao
het is er eenvoudig binnen
niet supergezellig
als de deur openstaat
trekt het
(daarmee dat die stoel daar stond)
maar den ober
MIGUEL
is supervriendelijk
zo ene wilt ge als schoonzoon
en het eten was
spotgoedkoop
en zaaaaaaaalig lekker
voor 12 euro had ge daar een bord verse vis!!!!
 
die hij eerst was komen showen
ik weet niet of dat was
om taalbarrières te overwinnen
maar toen we wilden bestellen
kwam hij met een hele schotel verse vis
die hij toonde
ik kon het niet laten
en bestelde ook vissoep
(ik denk voor 3 euro)
mjamie
het enige spijtige
de cheesecake was op...
dat was nu nen tegenvaller
;-)
maar ik bestelde iets anders
zeker zo lekker
en wat de Miguel had aangeraden
de mangomousse
moet ook goed geweest zijn
ingrid en tania
bleven maar lepelen en uitschrapen
 
ik kreeg nog een vreemde sms
een Duitse vraag
om Whatsapp te installeren
 
ja
hallooooo
op mijne gewone gsm of wat???
 
we moesten daarna nog 1000 km stijgen
gelukkig konden we zo wel niet verloren lopen
we moesten gewoon altijd
OMHOOG
ons dessert was al verteerd toen we op ons kamer kwamen
nog eventjes lezen
en dan snel naar dromenland
want!!!!!
den buienradar
(lang leven de smartphones)
voorspelde
SCHITTEREND WEER
 
 

8 opmerkingen:

  1. Ohhhhhhh Vee... die bleinen van Ingrid! Dat is nog velen erger dan die regen. Aiaiai dat moet zeer gedaan hebben. Ook al was er regen ik vind dat je prachtige foto's hebt... geweldig mooi die storm op de rotsen. Misschien wel niet om door te wandelen en z..knat te worden ... misschien hé... maar wel prachtig. Wat ik me afvraag...maak jij je verslagskes ginder op reis al? Hoe dat gij dat zo allemaal tot in detail kunt onthouden is me anders een groot vraagteken.
    Allé op naar de volgende zonnige dag!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. awel dat klopte wel: mooi was het ,maar niet plezant om door te wandelen, ik heb een schriftje bij en daar noteren we per dag zo wat staakwoorden in, en als ik die herlees, dan herbeleef ik heel den dag weeral en kan ik dat opschrijven, tenminste als ik niet TE lang ermee wacht...en ik denk dat ik onderweg ook al "in mijn hoofd"
      aan het schrijven ben hoor

      Verwijderen
  2. Bah, in de regen wandelen, da's niet fijn ... ik vind dat jullie dat heel flink hebben doorstaan én bovendien nog mooie foto's hebben gemaakt ook! Maar die bleinen ... oeioeioei, die zien eruit alsof je zus de volgende dagen geen stap meer zou kunnen verzetten. Ik krijg al zeer in haar plaats!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. In de regen wandelen is niet fijn maar het was daar wel prachtig! Gelukkig hebben jullie heerlijk kunnen eten en bijtanken. Maar jeetje die blaren van Ingrid...Hoe heeft ze de rest van de dagen dat gedaan? XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dat is een ongelooflijke straffe! die vertrok al mankend en ze zei dat het na een tijdje wel verdoofde, ze vertikte het om een lift te vragen: ik kom om te wandelen hè, zei ze, in den otto zie ik niks zulle

      Verwijderen
  4. Heerlijk... Alsof ik een vliegje ben en lekker droog onder de kap van de één of de ander alle meemaak. Wat kan je heerlijk vertellen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Allereerst een diepe buiging voor Ingrid. Respect.
    En ik ben blij dat jullie veilig en met een vol buikske het einde van de dag gehaald hebben! :-))
    Lieve groetjes,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen