Over Maastricht, Mosselen en Mannekes die gaan afzien

vrijdag mijn tweede citytripje

naar Maastricht deze keer (alweer eigenlijk)

een collegaatje wilde wel mee

wij hebben eigenlijk niet zo heel veel contact met elkaar

allé,wel als collega natuurlijk

en als wij elkaar buiten school tegenkomen ook wel

maar wij zullen zo niet uit ons eigen samen iets doen

nu dus wel

en , eerlijk gezegd,

collegaatje niet schrikken hè

ik keek er een klein beetje tegen op

BELACHELIJK

onze snetter heeft niet stil gestaan

vanaf dat ze om 9 uur in mijn auto is gestapt

tot een uur of 5 in de namiddag

want eigenlijk hebben wij heel veel gemeen

en heel veel om over te vertellen

en over 't werk

oei, daar hebben we het hoogstens 5 minuten over gehad

we waren zo erg aan het tetteren

(wat ik in den auto eigenlijk niet graag doe)

dat ik in Maastricht den afrit gemist heb

(er waren werken....verzachtende omstandigheden)

en eer ik dat gemerkt had

waren we de volgende afritten ook al gepasseerd

en onderweg naar Eindhoven en Amsterdam

dan langs de luchthaven en helemaal binnendoor teruggereden

want op de autosnelweg stond er in die richting een monsterfile

we deden er dus drie kwartier langer over dan voorzien

maar....

de markt maakte dat goed!!!

collegaatje haakt en naait ook graag vanalles

en ze vond de markt dus al even geweldig als ik

we moesten elkaar echt tegenhouden

en werden echte gierige pinnen

5euro per meter????

geldwolven!!!!

terwijl bij ons de gewone prijs minstens 10 euro per meter is

ne mens raakt gemakkelijk iets gewoon hè

allé allebei ne goeie voorraad stof

dan iets gaan eten

dan wilden we toch de stad nog wat bezien

maar eerst zeker eens langs diene boekenwinkel in die kerk

(we hebben wel een heel andere smaak van boeken,

zij leest "echte" boeken

ik de flutboeken)

langs de Xenos

(hebben we bij ons nog niet)

waar we ook 100 000 toffe spullekes zagen

naar het wolwinkeltje

langs de Kruidvat

want in Nederland kunt ge daar goedkoop medicijnen kopen

waar ge bij ons een voorschrift voor moet hebben vaak

en toen.....

was onzen tijd bijna op

en we hadden nog niets van "de stad" gezien

behalve winkels...

dus nog efkes door wat straatjes gewandeld

zodat we toch een beetje een ander beeld van Maastricht kregen

schoon

ik kom zeker nog terug

misschien eens NIET op een vrijdag.....

alllé

wij dus terug want ik had om 6 uur afgesproken met de rest van de familie

om MOSSELEN te gaan eten in de tent

het zijn Zomerfeesten in ons dorp

dan staat er weer een grote feesttent

en kan je mosselen gaan eten

op vrijdag is er ook een optreden van één of andere

Vlaamse Zanger

dit jaar stonden Nicole en Hugo op het programma

awel

die waren GEWELDIG

die twee speelden het klaar

om op een half uur

heel die tent

(alle mensen zaten nog aan tafels te eten)

recht te krijgen

aan het dansen

of toch mee zwaaien vanop hunne stoel

zoveel enthousiasme en energie dat die uitstralen

ja

ik wil bekanst mee op cruise!!!!

maar veel heb ik er niet van kunnen genieten

want mijn mosselen

zijn mij niet bekomen

(ik had alleen cola erbij gedronken!!!

geen wijn of bier)

om 11 uur met een vieze maag naar huis

en daar goed ziek geweest

echt ziek

ziek van eerst bibberen van de kou

en dan zweten  van de hitte

en alle mosselen moesten er weer uit

twee dagen ziek geweest

wat maar 1 voordeel heeft:

de weegschaal rondde vanmorgen weer eerder

naar de 65

dan naar de 70 af......

deze zomer voor mij dus geen mosselen meer

en dan is gisteren ons Manneke vertrokken op kamp

's morgens vroeg

om half 7

nen hele zaterdag was hij zenuwachtig

dat hij iets ging vergeten...

en zondag morgen

5 minuten voor hij aan het chiroheem moet zijn

bedenkt hij dat hij zijn banden niet had opgepompt

zo kennen we onze Ferre......

maar dan was hij toch weg

en ze zullen afgezien hebben

gisteren hebben ze 150 km gereden!!!

tot in Han sur Lesse

rond 20 uur 's avonds kregen we eindelijk de verlossende sms

de langste sms ooit geschreven:

ben er

meer energie zal hij niet gehad hebben

vandaag een 50 km

tot in het putje van de Ardennen

en dan morgen de laatste 15

zodat ze toch niet al te kapot aan hun kamp beginnen

allé

ik bewonder hem wel!!!

hij is van postuur bij de kleinsten van den hoop

heeft maar ne gewone fiets

(gene koersfiets

het kind heeft gierige ouders die dat niet willen kopen)

en de conditie van zijn moeder

(nul komma nul)

dus hier thuis is het al NEN HELD

en hij mag voor de rest van de vakantie in de zetel liggen

en niksen

't is te zeggen

als hij ooit nog met zijn fiets terug thuis geraakt

want dat gaat nog een ander verhaal zijn

dat gaan ze op één dag proberen

whoehaaaaaaa