donderdag 27 februari 2020

moeke Vee is niet mee met ieceetee


het is geen geheim
dat ik mij niet zo goed voel
in dit digitale tijdperk
ik hou echt niet 
van al het computergedoe
dat ik ooit deze blog heb kunnen maken
mag een wonder heten
ik hou er niet van
ik kan er niet mee werken
ik heb een soort van allergie denk ik
maar dan andersom
ik krijg geen boebelen of jeuk
de computers daarentegen...
 die flippen gewoon
als ik in de buurt kom

ondertussen hebben wij in de klas
ook een digitaal bord
waauw
zullen veel mensen denken
help!!!! 
denk ik
en terecht hè
na het eerste schooljaar
kreeg ik als
"eindejaarsafscheidscadeautje"
een kadertje
met de tekst:
"keep calm and don't kill the computer"
ok 
dat was het eerste jaar
maar ondertussen al ons derde jaar
en dat gaat dus echt niet veel beter
zo had ik een paar weken geleden
het allervreemdste ooit
ik was breuken aan het uitleggen
op dat bord
en ineens
(ja dus echt ineens)
toen ik iets wou schrijven
kwam er een hele rare kribbel op het bord
precies een garde 
ja dat woord kenden we goed
want we hadden pas chocomousse gemaakt
en ze hadden dat woord echt moeten leren van mij toen
dus niet: klopper
maar garde!
allé dus ineens verscheen er zo ne garde op het bord
groot hè 
zie
dan verschiet ik
dan spring ik echt een stukje achteruit
dan pak ik met twee handen naar mijn hart
WAT IS DAT !!!
geen idee
...
allé, garde kunnen gommen
voort les geven
over die breuken
maar zo te pas en te onpas
verscheen er ineens weer  een garde
zie
dat is plezant sè
dus juist als ge probeert duidelijk te maken
hoe ge  breuken kunt vereenvoudigen
dan komt er over die breuk een garde
UIT HET NIETS
dan beginnen alle kinderen te roepen:
juf klik eens op dat tekentje!
nee op dat!!!
ik denk op dat!!!
dan springen er ook altijd een paar goei zielen recht
om mij te proberen helpen
alles
behalve breuken
....
de collega 
(jong, van al het ICTgedoe goed op de hoogte)
uit de klas ernaast gaan halen
maar die vond het ook niet
en ze had het zelf ook voor!
dan ben ik feitelijk altijd wat blij
dat dat toch niet alleen aan mij ligt
enfin
dan maar zonder bord proberen
(oooo ik verlang zo hard naar mijn krijtbord
ik kon daar ook  zo mooi op schrijven)
maar ineens vond ik het!
ik zelf hè
weet ge nu wat dat was?
echt waar
zo stom!!!
de muis van mijn laptop
(ja ik heb ook echt nog een muis nodig)
lag op de lessenaar, maar zo een klein beetje schuin 
op mijn latje
met een hoekje
en DAT  was het!!
daardoor kwamen er altijd gardes op mijn bordschema!!!
enzo is dat elke dag iets anders!
ik word echt gesaboteerd door dat bord


maar dat is dus niet alleen mijn bord hè
dat stopt niet
neem nu de bibliotheek
sinds een goed half jaar
is dat ook allemaal digitaal
scannen met uw kaart
en zo uw boeken zelf uitlenen
ik vind dat eigenlijk niet tof
ik heb dat ook tegen die mensen in de bieb gezegd
ik vond dat babbelke altijd plezant
maar ja
zij kunnen er ook niet aan doen
ze helpen graag hoor
maar dan voel ik mij zo een oerdomme
dat ik dat niet alleen kan
en ik word daar ook wat zenuwachtig van 
en elke keer is er wel iets!
vorige keer wilde ik persé betalen
stond ik daar aan dat betaalkaske
toen kwam de mevrouw zeggen
dat ge alleen moet betalen voor reservaties
niet voor gewone ontleningen
(ik had het maar 17 keer geprobeerd zenne)
en vandaag was het weer van dat
ik had twee boeken gereserveerd
(okéééé dat is wel handig
dat ge dat online kunt)
dus...
ik ga aan de balie mijn boeken vragen
ik ga naar het betaalkaske om te  betalen
ik hoor ondertussen
dag juf!!!!
een manneke van vorig jaar met zijn mama
dan ben ik altijd toch wel fier
als ze zo roepen van: Dag Juf !!!!
ik betaal dus
ik neem mijn boeken
ik ga er mee naar buiten
EN DAT ALARM GAAT AF
Luid
heeeeeel luid
en ook al weeeeeeet ik
dat ik niets gestolen heb
toch heb ik het schuldigste gezicht ooit
helemaal rood
dat manneke met zijn mama al aan het lachen
of aan het denken van :
ja ja wij betrappen de juf hier
 
ondertussen gaan die gedachten aan 100 per uur
"ik heb dat etiketje van mijn nieuwe jeans toch afgeknipt?"
"zou er parfum in mijn sjakos zitten?"
"hoe ben ik dan binnen geraakt???"
allé
wat was het ?
weer keistom
ik had mijn reservatie wel betaald
maar ik had mijn boeken zelf niet gescand
....
echt hè
....
stom
ik weet het wel
maar ik vind het dus niet tof
en als ge nu denkt:
die is achterlijk!
dat ben ik dus niet hè
ik vond laatst een rapport van vroeger terug
waar ik echt een pak slimmer ben dan ik dacht!
maar daar vertel ik een volgend keertje misschien wel over
 
enfin
de werkjes die ik hier toon
zijn gemaakt 
met een gewone naaimachine
want tegenwoordig zijn die naaimachines dus ook al digitaal hè
als er ooit
geen gewone meer zijn
dan is het gedaan met naaien voor mij
gelukkig zullen haaknaalden
en breipriemen
nooit digitaal worden
hoop ik 

groetjes!
 
 


 

 
 

 
 

donderdag 13 februari 2020

Die keer aan het viskraam.....


We waren ooit
voor de verandering
aan de zee
en we gingen naar
de avondmarkt
altijd plezant 
zo van die marktjes
en altijd lekkere dingen te vinden
zo is er daar een kraam
en die hebben een soort van
pannenkoekenautomaat
dat is echt een machine
die pannenkoeken bakt
fascinerend
en het zijn lekkere
maar toen die keer
had ik goesting
in een fishburger
 ik ga dus aanschuiven
bij het fish-and chips kraam
er waren nog mensen met dat gedacht
want er stond een goei rij
de meeste mensen
gaan dan wat op hun smartphone tokkelen
maar ik heb dat (nog steeds) niet
dus ik amuseerde mij
met de mensen voor mij
af te luisteren

dat koppel was druk aan het bespreken
wat ze zouden bestellen
en ze hadden direct mijn aandacht
want die gingen zo iets raars bestellen!!!
ik dacht eerst dat ik het niet goed verstaan had
maar ze bleef dat maar herhalen
toen dacht ik dat het misschien een speciaal dialect was
ik heb daar namelijk een probleem mee
ik ben niet slecht in talen
ik trek echt mijn plan
maar als de mensen een beetje met dialect klanken spreken
dan is dat dus Chinees voor mij
(ook de reden dat ik nooit aan zee zou kunnen lesgeven
wij zeggen dat vaak
we gaan daar wonen
en juffen hebben ze overal wel nodig zeker
maar dat zou echt niet gaan
ik ga die kinderen en die ouders gewoon niet verstaan)
zo waren we eens in Londen
en die mevrouw aan de kassa
die vraagt:
Niddebek?
dan verstijf ik
dan gaan die radarkes in mijn hoofd aan het werk
die zoeken alle woorden die ik ken uit het Engels
en die proberen daar dan iets zinnig van te maken
die mevrouw herhaalt dat nog eens:
NIDDEBEK ???
 ik weet niet wat antwoorden
de paniek slaat al een beetje toe
komt ons Nette van achter mijn schouder
en die zegt tegen die mevrouw:
no, she doesn't need a bag

en dan zuchtend:
moeke toch!

enfin
ik hoor die mevrouw voor mij dus zeggen:
ik ga kimberlings bestellen
K I M B E R L I N G S
ik moest nu niet antwoorden
dus ik kon rustig nadenken
en toen had ik het door!!!
KIBBELINGS
 je kon daar ook kibbelings bestellen!!

ooo
ik op mijn lip aan het bijten
om niet luidop te gaan lachen
ja ja kimberlings
dat was lekker
met nog een goed sauseke
en diene man maar knikken
misschien wist hij zelf ook niet wat ze wilde zeggen

maar het was nog niet gedaan
toen begon ze te twijfelen
of ze geen Samira garnalen zou bestellen
mijn ogen werden weer groot
mijn oren werden gespitst
ja ja 
ze zei toch wel echt
SAMIRA garnalen
dat moesten dus 
surimi garnalen zijn
echt, hou dan uwe lach maar in

en nu zou het schitterend geweest zijn
moest ze ook nog gebakken
CARLAMARES had besteld
maar dat was dus niet het geval
misschien maar goed
want ik vrees dat ik dan echt in mijn broek had gedaan
van het lachen
groetjes allemaal!!
 en ja 
de werkjes  op de foto
zijn allemaal zelfgemaakt!

 

 

maandag 10 februari 2020

zwarte spruiten

ik wil vandaag
over twee dingen vertellen
ten eerste over mijn laatste handwerkprojectjes
helemaal verzot ben ik erop
baby-jasjes breien
eigenlijk 
"bobonne-jaskes"
superplezant
want ik kan veel kleurtjes gebruiken
en het gaat snel vooruit
ik brei ze nog niet voor onze eigen familie
het is voor een project
"wrapped in love een warm welkom in deze wereld"
echt een warm initiatief
ze willen moeders 
die het wat moeilijk hebben
zelf ook eens een geschenkje laten uitkiezen
dus ze krijgen het niet 
(dan moeten ze altijd blij zijn met wat ze krijgen)
nee ze mogen zelf iets uitkiezen
daarom zijn de "voorschriften" vrij streng
om niet te veel verschil in jasjes te hebben
en wat nog het allertofste is
ze geven ook dekentjes weg!!!!
en laat dekentjes haken 
nu een andere grote hobby van mij zijn
ik ben dus volop aan het haken 
en breien
en haken en breien
wie meer info wil
moet eens op hun facebook gaan kijken
 en dan het tweede waarover ik wil vertellen
die titel
zwarte spruiten
verdient even wat uitleg
ik kook graag
redelijk graag
ik vind alleen
dat het soms zo lang duurt
ik probeer mijn tijd
altijd zo efficient mogelijk te besteden
dus terwijl er iets aan het koken is
of aan het bakken
dan doe ik andere dingen:
de aardappelen al schillen
het afwasmachien leegmaken
toetsen verbeteren
de was ophangen
de vuilbak buiten zetten
een sudoku oplossen
boodschappenlijstje maken
ja
soms ook wat facebooken

en ik weet niet hoe het komt
maar als ik spruiten klaarmaak
dan loopt het mis
in ene keer
zijn die spruiten
ipv een beetje "aangestoofd"
helemaal zwart geworden
ik heb dat niet bij wortelkes
niet bij bloemkool
niet bij champignonnekes
alleen bij spruiten
wat mijne man onlangs in het restaurant
verwonderd deed opmerken:
ahaaaa er bestaan ook groene spruiten

okeeeeee
af en toe heb ik het wel voor bij iets anders
als ik de groenten klaarstoof
voor de soep
dan is dat ook al wel gebeurd
vorige week
had de preisoep 
een heel donkerbruine kleur

maar het is echt niet altijd
de schuld van facebook
of sudoku
of andere klusjes

soms is het ook mijne oven 
die rare kuren doet
zo aten we vandaag
"boomstammetjes"
die moeten zo een drie kwartier
in de oven
op 180°C
dan zijn ze goed gaar
ik vind dat wel gemakkelijk
gewoon in een ovenschotel
in de oven
en na een tijdje klaar!
na ongeveer drie kwartier
(ja ik kan er ook niet aan doen
dat dat kookwekkerke niet goed marcheert)
was ons eten klaar
de boomstammetjes
hadden wel een krokant korstje
lichtelijk
(donker)bruin....
 en weet ge nu 
wat den MDH
in het whatsapp groepje van de femmelie zet
(ter info: al 2 kinderen het huis uit)
(nog ter info: ons moeke vee heeft nog steeds geen smartphone
en dus ook geen whatsapp)
 wat zette hij dus?
de stouterik!!!!
en hij moest er dan zelf zo hard om lachen
dat hij het mij maar liet lezen:
 DE BOOMSTAMMEKES
KWAMEN PRECIES
UIT EEN AUSTRALISCH BOS !!!!
de snoodaard
tot volgende keer!