hoe schoon ons Nette
op haren alleen kon spelen
met elk prulleke da ze in haar pollen kreeg
( ze vulde trouwens zelf nog aan
dat ze eens met het onkruid dat ik aan het wieden was
popjes had gemaakt om mee te spelen,
stokjes waren lijfjes,
en plukjes gras enzo werd het haar,
en dat ze op kamp altijd koppelke speelt
met haar mes en vork)
( ze vulde trouwens zelf nog aan
dat ze eens met het onkruid dat ik aan het wieden was
popjes had gemaakt om mee te spelen,
stokjes waren lijfjes,
en plukjes gras enzo werd het haar,
en dat ze op kamp altijd koppelke speelt
met haar mes en vork)
bij ons Lisse lukte dat niet...
ons Lisse die had vriendinnekes en vriendjes nodig
of ons
of haar zus
of....
die wilde samen spelen
als er dus volk was
was die content!
gelukkig woonden er in onze straat
veeeeeeel kinderen
en voor de rest sprak ze genoeg af
in de weekends en de vakanties
dan was er meestal wel een logeetje voor haar
ofwel ging zij ergens slapen
die was (is) ne gansen dag "op schok"
maar het liefste van alles
speelde ze gezelschapsspelletjes
pap? pelleke pele ?
(pap, spelletje spelen?)
is nog steeds haar uitspraak
tja
ze moet het aan haar vader vragen
ze moet het aan haar vader vragen
want ze weet dat haar moeder spellekes haat
ik kan er niet aan doen
ik speel echt niet graag spellekes
ne keer Yathzee
of scrable
of rummy cub
of iets simpel met de kaarten
tot daar aan toe
de rest is echt
TEGEN MIJN GOESTING
gelukkig doet MDH dat wel graag
en kan hij moeilijk nee zeggen
tegen zijn Lisseke
dus wordt er hier nog altijd veel gespeeld
momenteel is het
master mind
daarvoor was het
Boonanza
(lig ik wel plat van het lachen
als ik die bezig hoor
als ik die bezig hoor
dan kopen die allemaal bonen enzo
echt een raar spel)
echt een raar spel)
Times up
Jungle Speed
(daar krijg ik serieus de zenuwen van)
en ooit heb ik de vergissing begaan
haar het kaartspel
Kolonisten van Catan te leren
ik heb dus al moeten beloven
op onze vakantie in Spanje
dat zeker ene keer met haar te spelen
ook al probeer ik van:
de Ferre kan dat ook zenne !
niks van
ik heb het aan mijn been
wat ons Lisse ook wel graag deed
was creatief bezig zijn
(het kind IS mijn dochter hè)
ze heeft zo al vanalles gemaakt:
een kussen geknoopt (zo een smyrna ding)
zelf een fotoboek gescrapt
met kraaltjes gewerkt
met macramédraad vanalles maken
borduurwerkjes
borduurwerkjes
daar kon ze echt mee bezig zijn
één keer heeft ze ook leren haken
volgens mij zat ze nog in de lagere school toen
volgens mij zat ze nog in de lagere school toen
en ze kon het goed!
ze haakte een hele sjaal voor zichzelf
met verschillende kleurtjes zelfs
en ze hield het vol
tot de sjaal lang genoeg was
en ze hield het vol
tot de sjaal lang genoeg was
ze maakte alleen één vreselijke fout...
toen ze klaar was
knipte ze al die losse eindjes af...
ik had het te laat gezien...
ze heeft die sjaal dus maar een paar keer kunnen aandoen
want dan kwamen overal die draadjes los
ik kon het echt niet meer oplossen
ik kon het echt niet meer oplossen
daarna heeft ze niet veel meer gehaakt
ocharme
ocharme
zo speelde
(speelt,
ze is 18,
er zijn 4 vriendinnekes in den hof,
ze is 18,
er zijn 4 vriendinnekes in den hof,
ze hebben gezwommen,
in de zon gelegen,
chips gegeten en de Flair besproken,
en nu zijn ze Peking Mysteries aan het spelen)
ons middelste
groetjes
Vee
Wee gezelleg geleze se :)
BeantwoordenVerwijderendaarvoor doe ik het!!!
VerwijderenDie berichtjes van u kan ik niet lezen zonder ne smiley te maken...zo uit het leven gegrepen...geniet maar van je bende, goede vakantie nog, groetjes
BeantwoordenVerwijderendank je wel voor dit mooie complimentje!
VerwijderenTof kind! Alla der mama!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk verhaal weer, krijg alleen al een vette lach op mijn gezicht van jouw geweldig taalgebruik! :-)
BeantwoordenVerwijderenSpelletjes doen is altijd leuk (als ik win tenminste ;-))
Zo verschillend dat ze toch kunnen zijn hé maar met even veel liefde verteld, dat is duidelijk :-) Ocharme het kind haar sjaal, ik hoop dat ze ooit nog opnieuw begint te haken... ene ... Kolonisten van Catan is echt wel de max hé Vee!
BeantwoordenVerwijderenWeer een verhaal in woorden, waar je dochter voor mijn ogen vorm krijgt en ik haar Echt zie.
BeantwoordenVerwijderenHeel ander kind, ook weer in liefde groot gebracht.
Ik was tien dagen op kamp en ik voelde dat ik hier dringend moest bijlezen.
BeantwoordenVerwijderenVee, uw verhalen toveren altijd een glimlach op mijn gezicht!
Plezant om te lezen hoe uw kinderen graag speelden/spelen. :-)