dinsdag 30 april 2013

peuken...

't was mij vorige week al opgevallen
toen ik de bloemenborders aan het wieden en opkuisen was
en vandaag heb ik de gazon afgedaan
en weer viel het mij op
overal liggen peuken
oude
maar ook verse
potverdekke
ik zal toch niet achter mijn eigen gat
terug aan het roken zijn zeker?

zondag 28 april 2013

vrouwenweekend deel 4 + uitslag give-away

het toffe van dat wolweekend is,
ook al zijn we met alleen vrouwen op schok,
dat er daar niet geroddeld wordt
ook niet over die dat niet mee zijn
of over andere mensen
en ook niet geklaagd of gezaagd
niet dat de koffie te slap of te straf of te koud of te warm is
niet dat er gesnurkt wordt
(en er wordt een pakske afgesnurkt)
dan zoeken ze gewoon een ander plek
(ik ben zo ooit eens in een lege kamer wakker geworden, zelf)
niet dat den douche koud is of een te slap straaltje water
niet dat de ene wat meer helpt dan de andere
dat is ongelooflijk
maar dat is super relaxed!

waarover praten we dan wel?
natuurlijk over eten
hoe kan het ook anders met 24 vrouwen
er is er altijd wel eentje op dieet
en we leren elkaar de trukken (nee niet overgeven ofzo, maar welke koekskes of sauzekes ge toch moogt eten, zo'n trukken)
de restaurantjes van ons streek worden besproken
er worden receptjes uitgewisseld

natuurlijk ook over ons kinderen
bij sommigen gaat het nog over klein kinderen
met reflux, huilbuien, korte nachten, puffen en aërosollen
bij grote kinderen gaat het over andere dingen
één van ons zou  bijvoorbeeld 5jaar van haar leven willen afgeven
als daarmee de puberjaren van haar kinderen zonder kleerscheuren voorbij zijn
een andere vertelt dan weer dat de puberjaren van hare zoon
pas op zijn 19 gestart zijn volgens haar
tot dan een braaf joenk
maar dan is het begonnen
nu op zijn 26 loopt hij nog steeds met ne sweater constant met zijn kap op
en spaart hij in zijn kamer om een pizza-doos-toren te bouwen tot aan het plafond
spijtig genoeg niet altijd met lege pizza-dozen
waarmee we dan getroost zijn:
het kan dus altijd nog erger

ook over ons mannen
geen geklaag en gezaag hoor
wel de "plezante verhalen"
sommige verhalen gaan al jaren mee
van ene die 's nachts ('s morgens eerder) in zijne auto op de oprit in slaap was gevallen
(ja met een stuk in zijn kl.........)
en elke keer viel hij met zijn hoofd op zijn stuur
waardoor zijn claxon afging
hij efkes wakker schrok
en het van voor af aan opnieuw begon

maar er komen af en toe natuurlijk nieuwe verhalen bij
bijvoorbeeld van de broer van één van ons
diene was overtlaatst ook 's nachts thuisgekomen
(in lichtelijk beschonken toestand)
zijn moeder had gevraagd:
"wat komde gij hier doen?"
ah, slapen hè moe
moeder keek eens raar
zoon ging slapen
komt na een half uur weer beneden:
nogal verlegen
"a ja, ik woon hier niet meer zeker"
hij woonde al een jaar alleen.....
en zo hebben we allemaal wel één of ander verhaal te vertellen
en lachen wij ons dus krieken
pas op
eigenlijk hebben wij heel brave mannen!
toen één van ons na het weekend thuis kwam
rook het daar zo fris
"awel, ge hebt toch niet gekuist zeker?"
" a ja, dat moest toch van u?" zei de brave man
"he????" de vriendin wist van niets
a ja, ge had toch nen sms gestuurd:
thuis opnemen aub
voor de nederlanders:
thuis is een soap op de VRT
en opnemen = dweilen in ons dialect
diene joeng had dus heel het appartement gedweild....

enfin, volgend weekend zullen er zeker weer verhalen bijkomen
want dan zijn het hier Bierfeesten..........

efkes nog laten zien wat ik dit weekend gemaakt heb:

een verjaardagskaartje gemaakt voor het petekindje
kan ze ophangen achteraf
ik dacht: nu heb ik het gevonden:
kaartjes omhaken
maar dat is ferm moeilijk
zo rond een kartonneke
maar toch nog eentje gemaakt
om in ons wc op te hangen
tekst zie hier
ik had ooit zo eens kaartjes met gedichtjes gekocht
van Plint
maar ik vind die gedichtjes veel te mooi
om weg te geven....
dus ik ga rond ze allemaal een randje haken
en in ons wc ophangen
nette vroeg wat dat met het wc te maken heeft
niets
daar is gewoon plaats
en tijd om te lezen
en een piramidetasje
met rits!
ik word er nog een handige in!

ik weet niet hoe andere blogsters altijd zo'n schoon foto's kunnen trekken op ne witte achtergrond
ik doe het buiten op de terrastegels.....
en dan nu.....
de uitslag van mijn eerste giveaway
ik heb iedereen een getalleke gegeven en MDH laten kiezen
en het werd:
stuur je je adres eens door als je wil?
mag op email:

en voor de verliezers
niet getreurd!
de zon schijnt en ze gaat nog schijnen
ik ben er zeker van
woensdag een dagske congé
en ondertussen zit ik al aan 116 volgers
en bij 150 doe ik er nog ene!

groetjes
vee

vrijdag 26 april 2013

vrouwenweekend deel 3

in mijn vorig bericht ben ik geëindig op vrijdagavond
of allé, het was eerder vrijdagnacht
wat gebeurde er op zaterdag allemaal?
op zaterdagochtend zie je direct het verschil tussen de
"ouw garde" en de "nieuw lichting"
de ouwkes, die zijn rond 7uur al op
die wassen zich, die komen koffie zetten en sjabberen
die babbelen nog wat bij( a ja, we hebben elkaar heel de nacht niet gezien)
die gaan naar den bakker
die zorgen voor het ontbijt

de jongere soort
die liggen zo lang ze kunnen in hun bed
die komen vijf minuten voor vertrek
halsoverkop beneden om te ontbijten, bijbabbelen , douchen en tandenpoetsen
allemaal tegelijk op die vijf minuten

ge zou kunnen denken dat het komt omdat er nog wat moeders tussen zitten
maar helemaal klopt dat toch niet
want er zitten er evengoed tussen zonder kinderen
die ook heel vroeg uit de veren zijn
't zal toch echt de leeftijd zijn

dan hebben we ons dus in twee groepen opgedeeld
wat de "flauw madammen"(nen hoop ouwkes + een zwangere)deden, dat kon je in een vorig bericht  al lezen
want daar hoorde ik bij
wat de erge tikken
(een deel van de jongere dus, maar toch ook enkele ouwkes
die wij stiekem van ADHD avant la lettre verdenken)
deden,
zal ik hier proberen te vertellen
maar ik was er zelf niet bij
het is van "horen vertellen" dus
die zijn in de voormiddag gaan paardrijden
nu had degene die dat had vastgelegd wel gezegd
dat het er allemaal al waren met ervaring
ze had precies de indruk dat die mensen geen zin hadden om met beginners op schok te gaan
maar de meesten hadden dus weinig of geen ervaring
wat dus achteraf voor hilarische verhalen zorgde
erop geraken (op dat paard dus) was al een hele opgave
en er dan twee uren blijven opzitten
nog veel erger
ze zijn door de rivier gereden
(er waren er met natte voeten)
op steile rotshellingen
(zonder helm)
door de bossen en de distels en de doorns
er waren er die een redelijk jong beest hadden
dat nogal eigenzinnig deed
en naar de andere paarden hapte
enfin
ze hebben het allemaal overleefd
en behalve iemand met een teek tussen haar.....
zijn er geen ongelukken gebeurd

in de namiddag is die groep dan nog gaan paintballen
(ik zei toch dat dat ADHDgevallen tussen zitten)
ook dat hebben ze overleefd
enkelen zagen eruit als ne smurf toen we ze zagen
(helemaal blauw van de verf)
maar ze hadden ook allemaal vreselijk blauwe plekken
op heeeeel rare plaatsen....
plekken die er achteraf uitzagen als zuigplekken
(leg dat maar uit aan uw klanten in de bank op maandag)

allé, ze hebben zich ook reuze geamuseerd
maar ik had echt geen spijt dat ik voor het kasteel en de pannenkoek in het boekendorp had gekozen

's avonds hebben we nog gebarbecued
die ADHDgevallen stuiven dan direct den bos in om hout te sprokkelen om een kampvuur te maken
die zijn echt niet te doen zenne
het was hoop en al 7 graden......
trouwens, hout???? nen halven boomstronk halen die dan uit den bos...

allé, het was een reuzetof weekend
en ik raad het aan alle vrouwen aan, om af en toe ne keer zonder uw eigen man/kindjes/familie
maar wel met vriendinnen (nen hoop of enkelen) weg te gaan
die kunnen ons echt wel missen thuis hoor!




dinsdag 23 april 2013

vrouwenweekend deel twee

wat deden we zoal op dat weekendje?
om te beginnen: proberen er te geraken
en degenen die er geraakt zijn: wachten op de rest
zij leerden ons:
het is niet slim om met het eten te wachten
en ondertussen wel in de witte wijn te vliegen.....
sommigen waren al "wat in de wind" gelijk wij vroeger zegden
maar na het eten (spaghetti)
en rond een uur of negen
toen iedereen aangekomen was
was het tijd voor ons "gezamenlijk spel"
ooit hebben ze ons eens ergens gedropt
midden in den bos
(zonder drank!!)
we hebben al een nachtelijke orientatietocht gedaan
(toen hadden we ons fleske jenever mee)
ne keer een spel waar we met tv-worstjes naar een kom moesten mikken
(met onze mond)
en waar er ook wel wat drank"verzet" werd
deze keer was het een soort kwiske
met vooral doe-opdrachten
oa: just-dance van Wii
het duurde al nen hele tijd eer we dat geïnstalleerd kregen
(slechts één van ons had er wat verstand van)
bleken de batterijkes van zo een kaske leeg te zijn
op zoek....
batterijkes uit elektrische tandenborstels (allé, dat zijn dan geen elektrische zeker....) proberen
uiteindelijk blijkt er dan toch iemand te zijn
die dat gewoon in haar sjakos heeft
(ikke niet, er steekt veel in bij mij, maar batterijkes dus niet)
doet mij trouwens denken aan die interim bij ons in het vijfde
ze had voor een proefke een "platte batterij" nodig
achteraf is ze bij de koffie aan het vertellen dat dat proefje dus helemaal niet lukte!
duurde efkes eer we doorhadden hoe het kwam...
(voor de Nederlanders: in het Vlaams is een platte batterij = een lege batterij....)
allé, en dan wijle weg hè
gelijk zotte dozen staan dansen voor den teevee
proberen die bewegingen achterna te doen
altijd nen tel te laat natuurlijk
maar het was plezierig
en veel gelachen
daarna nog wat buiten gestaan op het terraske
(er zijn toch nog wat rokers bij)
met de gitaar
wat liekes zingen
er waren toch geen geburen
tegen dan stonden er bij de meesten toch al veel streepjes bij hun naam
(we moesten streepjes zetten om achteraf den drank af te rekenen)
en dan naar ons bed
de rest zal ik later wel eens vertellen

nu nog efkes tonen wat ik ondertussen ook gemaakt heb:
met mijn petit-pan stofke een rokje
ja ik weet dat het kidsclothesweek is
maar ik zeg foert:
ik maak iets voor mezelf!
en die rits
daar doe ik ook niet meer aan mee
ne rekband zal ook wel goed zijn

en voor Milleke en Sonia maakten we ook nog kleedjes
thuis
en op school!
want we hebben met de kinderen van het derde en vierde een mini-projectje gedaan
en bij mij konden ze zien hoe je van een patroon
een kledingstuk kon maken
in dit geval hebben we drie keer een rokje voor Sonia
en één keer een broekje voor Milleke gemaakt
die twee zijn gewoon gepromoveerd tot klasmascotte!

en dat ze zelf mochten stikken
(onder strenge begeleiding van de juf)
dat vonden ze helemaal super!
moest het de periode van Sinterklaas zijn
er zouden veel naaimachines op het lijstje staan
ze konden het goed
er had er maar ene aan een knoppeke zitten prutsen toen ik efkes wegkeek
niemand heeft met de stofschaar in papier geknipt, dus ik heb de stofpolitie niet moeten bellen
sommigen hebben veel tijd verspeeld met het zoeken naar hun naald....
(ze moesten allemaal een draad in een naald foefelen)
maar we waren allemaal blij met het resultaat
groetjes!
vee


zondag 21 april 2013

GPS-en andere autoproblemen

we zijn terug van ons weekendje
het was weer super

alleen
waar zoeken ze het toch altijd?
deze keer was ons huisje letterlijk in niemandsland
tussen de twee borden:
Bienvenue en France
en
Welkom in Belgie
gevolg:
niemand had gsm-bereik
ook niet op het terras
of in de hof
nergens.....
en om er te geraken....
ook niet simpel
we zaten dus met 4 in den auto
+ "de madam"
madam Garmin dus
eerst al een gedoe of we nu aan dat napje moesten lekken of niet
hij geraakte toch geïnstalleerd
op den autosnelweg geen probleem
dat de ring weer vast zat,
daar kan de madam niet aan doen
maar eens we van den E411 af waren begon het
ik weet wel dat vrouwen twee dingen tegelijk kunnen doen
maar ik vrees dat dat voor vrouwen van boven de 40 afneemt
ik kan dus niet:
autorijden
babbelen
luisteren naar madam Garmin
en kijken naar dat schermpje

ik vond dat heel moeilijk
ik sloeg dus ook alles dicht,
toen er opeens een belleke ging
want ik dacht dat ik nen afslag had gemist
maar ze wilde gewoon zeggen dat ik te snel reed
(ikke, te snel!!!!!!)
(mijn zus denkt trouwens dat ik kan meedoen met zo'n Vitaya programma:
niet Extreme Verzamelwoede
of Extreme gierigaards
of Extreme Couponning
maar wel
Extreme Traagheid)
maar we zijn er geraakt!

den dag erna gingen we een kasteel bezoeken
de "flauwe" dus
degenenen die niet op een paard durfden
er waren genoeg auto's, dus ik reed gewoon mee
amai
voor den eerste keer in mijn leven echt last gehad van wagenziekte
maar zooooooo erg direct!
een half uur in den auto zitten afzien
(mijne gebuur trouwens ook)
alleen maar zigzagweggekes
en op en neer
toen we er eindelijk waren
groen uit den auto gestapt
echt moeten bekomen
dan dat kasteel binnen
was dat toch wel niet
"uitzonderlijk gesloten" zeker!!!!
het was helemaal afgehuurd door de
Kandidaten Vlaamse Jagers
(we vonden al dat er opvallend veel dikke bakken op de parking stonden)
allé, voor niets afgezien dus
dan maar naar het boekendorp
(na eerst een overdosig Touristil en Motilium)
we splitsten ons daar op
en na een half uurtje kreeg ik van de anderen al nen sms:
Vee, welke pannenkoek moeten we voor u bestellen?
dus ik ook maar naar dat terraske
(Franse boeken lees ik toch niet zo gemakkelijk)
en daar kreeg ik deze schattige kaart:


't zijn toch sjoekes zenne, mijn vriendinnekes :-)
nog meer beleefd, maar daar schrijf ik later wel nog over
efkes nog stoefen met een maaksel van donderdag:
randje rond een kussen gehaakt (lag al van in de zomer te wachten)
en daarnet nog naar "De winkelstraat" gefietst!!!
helemaal met de fiets
moemoe vond dat ik het heel flink had gedaan
en daar bij "Bambiblauw" deze stofkes gekocht:
en dan....
juist beseft
dat ik toch een kieken ben
ik begin al die namekes voor de give-away op te schrijven
zie ik ineens staan: tot 28 april
28 april????
dat moest helemaal niet 28 april zijn!!!
dat moest morgen zijn:
21 april dus
allé, het trekken van de gelukkige winnaar zal nog een weekske wachten
en morgen , joepiejee
nen dag congé!!!!


donderdag 18 april 2013

We zijn weer weg

MDH vindt dat ik overdrijf
dat ik tegenwoordig meer weg ben dan thuis.....
en dat klopt misschien wel een beetje
na Londen

en Gent
en de Dardennen
gaan we dit weekend weer eens weg
deze keer met de Wolsters
dat zijn de oud-chiroleidsters van ons dorp
alle madammen van hierboven in Londen zijn daar ook bij
wij waren samen leidster , vroeger, ooit, lang geleden
behalve mijn (blonde) zus (staat naast mij)
die was leidster na ons, want die is een pakske jonger
wij zijn dus eigenlijk van haar nog leidster geweest
dat Wol weekend (Weerdse Oud Leidsters) is altijd een ferm plezant
dat varieert van veertigers tot twintigers
en wij komen goed overeen
dat is een gekwetter van morgenavond tot zondag als het gedaan is
maar pas op hè
dat is nog een ferm actief weekend
"de jeugd" organiseert het
en die denken dus echt dat wij veertigers echt nog zo sportief zijn als we ons voordoen
we hebben al moeten
rapellen (ik dus NIET)
speleologiejen (ik dus wel omdat ik niet meer terug kon, nooit meer!)
rotsklimmen (ik zeker niet, ben niet zot!)
mountainbiken( zonder mij!)
carten(schrik van snelheid)
railbiken(dat lijkt makkelijk, maar zowat het vermoeiendste dat er is, zeker met de slappe lach)
geblinddoekt ne keigevaarlijke tocht doen (ik MOEST gewoon mee)
touwenparcoersen (het enige jaar dat ik niet mee was)

(en met ne kater is dat allemaal nog een pakske erger)

ik stelde elk jaar voor om eens een workshop cupcakes te organiseren
of granny's haken
ik wilde zelfs tante-hilde-poppen leren maken
maar ze hapten niet....

dit jaar is het paardrijden en paintballen geworden
maar gelukkig is er ook een alternatief
(allé, ik moet nu niet overdrijven, vorige keren hebben we ook eens een namiddagje sauna gedaan, en ook al eens een prallinnefabriek bezocht, en een kwekerij van slakken, en de abdij van Maredsous met proeverij)
we kunnen ook een kasteel bezoeken
en het boekendorp Redu
ge weet al waar ik voor gekozen heb zeker...
een paard, dat is veel te hoog
als ik ne cowboy had willen worden, was ik wel naar Texas verhuisd
en paintballen, ze zeggen dat dat zeer doet
dus geef mij maar het boekendorpje
met een terraske achteraf!
komt dik in orde

sebiet dus inpakken
en morgen achter school direct weg
ik ben chauffeur
maar dat is wel riskant
zo zonder GPS
we waren eens zo hard aan het babbelen in den otto
dat we gewoon op de verkeerde autosnelweg zaten
en eer we dat door hadden....
ok, het was richting Walen, dat wel
maar verkeerde kant
vorig jaar ook klink verkeerd gereden
tot we uiteindelijk op een bosweg terechtkwamen
en daar door zo'n diepe plas moesten, dat we dachten dat mijn autooke ging vastzitten
wij vertrekken dus altijd vrij vroeg
maar komen bij de laatsten aan
kan geen kwaad
ons pintje staat koud!
ja, als we zo in chirosfeer zijn, dan smaakt een pintje toch weer goed
verder is dat lachen en lachen en lachen
(hè Ilse: het masien!!!!)


en is dat nu overdreven ?
zoveel weekends zijn dat toch niet.....
in mei alleen maar naar Rome met moemoe en de zussen
en in juni alleen nog eens naar de Maasmechelen in de Dardennnen
(ja , wij gingen op vriendenweekend altijd naar Fabioladorp in Maasmechelen, maar nu gaan we eens ergens anders naartoe, dus noemen we dat Maasmechelenindedardennen)

oja en nog vergeten:
als we zondag terug zijn
naar De Malt in Boortmeerbeek
waar een beurs is die wel tof lijkt:
ik ga zelfs sportief proberen te zijn
en met ons moemoe met de fiets ernaartoe!
dus moest ge daar ook zijn
en ge ziet daar iemand met haar tong op de grond
hijgend, zwetend , puffend en blazend
rood!
deze keer niet van de zon, maar van de inspanning
veel kans dat ik dat ben :-)
tot maandag allemaal!
dan trek ik de winnaar van mijn give away

vee

maandag 15 april 2013

Give Away tot 28 april 2013

ik zit bijna aan 100 volgers
en ik voel mij toch een beetje moreel verplicht om ne give away te doen
omdat ik zelf altijd graag meedoe
en zelfs al eens gewonnen heb
dus is het nu mijnen toer ne keer hè
pas op
dat was nog niet gemakkelijk
wat ga ik weggeven?
iets dat mooi genoeg is, maar niet zo mooi dat ik het zelf zou willen houden
ik ben precies niet zo vrijgevig
eigenlijk
iets dat in nen omslag past!
ik ben echt niet van plan om daar nog eens veel post-kosten aan te spenderen
ik ben dus ook wel gierig
precies
en liefst iets dat ik zelf gemaakt heb,
maar waar ik dus geen spijt van zou hebben
om het weg te geven

mijn eerste gedacht was
een tantehildepop met uitzet
maar....
daar ga ik nog efkes te veel hartzeer van hebben
om dat zomaar weg te doen
maar!!!!!
bij 200 volgers doe ik het wel
na lang nadenken is het het volgende geworden:
6 lapjes stof (ongeveer 50 op 50)
(waar ik zelf nog genoeg van heb, dus ik moet niet echt spijt hebben)
twee ritstasje
(vind ik zelf heel schoontje, maar ik kàn het eindelijk)
en 6 magneetjes
(die maak ik gewoon graag)
die bloemen krijgt ge er niet bij
die gaan de post niet overleven

wat moet ge doen?
ge hoeft geen volger te worden/zijn
ik vind dat ge volger moet zijn/worden als ge het echt graag lees
ge moet geen vraag beantwoorden
of de origineelste ...schrijven
gewoon een reactie is genoeg
volgende week maandag doe ik alle namekes in een potteke
en ik trek
(ik weet al dat er zoiets gelijk random bestaat, maar dat ga ik niet durven)

en verder nog een goeie raad:
als de eerste zon er is
en ge hebt veel tijd
ga dan NIET
NIET
drie uren in de zon zitten
in ne witte bh van Marlies Dekkers
ik zeg u maar dit:
ge kunt nu niet meer zien
of ikden BH aan of uit heb
(allé, aan de stand van mijn borsten kunt ge het nog zien)
al mijn vel eromheen ziet knalrood
met witte lijntjes van al die bandjes
niet slim Vee
niet slim

en eer dat dat wegbruint.....
dat duurt nen tijd
enkele jaren geleden had ik in Spanje met de eerste zon ook in BH gewandeld
(dat was in de middle of nowhere, trouwens ge ziet het verschil bijna niet met ne marlies en nen bikini)
en toen stond heel dat ruitjespatroon op mijne rug gebrand
en dat heeft lang geduurd eer dat weg was


zaterdag 13 april 2013

Milleke en Sonia

ik ga u het sprookje vertellen van Milleke en Sonia
Sonia woonde al lang in de veranda bij moeke Veerle
ze had al enkele zusjes en een broertje, maar die waren al lang geadopteerd
toen vroeg het metekindje van moeke Veerle om voor haar ook een jongenspop te maken
zij had al "Roosje"
en dan kon Roosje verliefd worden en al wat ge maar wilt
(voor kinderen van 6 jaar hè)
dus maakte moeke Veerle gisterenavond een jongenspop
dat ging heel goed
tot ze de pop wou opvullen
bleek
ten eerste dat er niet genoeg vulling was
ten tweede dat ze het achterhoofd met de verkeerde kant naar buiten had gestikt
hij is waarschijnlijk de enige pop in poppenland met haar langs den binnenkant van zijne schedel
om los te tornen,
was er al veel te veel gestikt
met veel te kleine steekjes
geprobeerd om het haar er met plakvlieseline op te krijgen
wat niet makkelijk is als dat hoofd al in elkaar gestikt is
en zeker niet als ge fleece probeert te strijken
dat verandert in vilt...
maar met veel engelengeduld is het gelukt
en het valt bijna niet op
vandaag naar de knutselwinkel in Hofstade voor vulling
mijn ogen daar dicht gehouden of ik was met een volle zak andere spullen thuisgekomen
en de pop verder opgevuld en dichtgemaakt
zie ne keer wat een schoon koppel:
maar.....
alletwee nog zonder gezicht
pff ik zie daar zo hard tegenop, tegen die gezichtjes borduren
dus belde ik de fee van Pinokio op
en ik vroeg of ze mijn poppen ook efkes levend kon toveren
eerst moest ik beloven om niet meer te liegen
en toen zwaaide ze met haar toverstaf
en kijk nu:
nu zijn ze "echt"
ik vermoed dat het metekindje voor de naam Emiel gaat kiezen
(er zitten er twee in haar klasje en die zijn nogal populair!)
daar maakte ik dan Milleke van
en ik vind dat de meisjespop een Sonia is
één probleempje is er nog
Milleke is al voorbestemd voor Roosje...
een gearrangeerd huwelijk dus
weet niet hoe we dat moeten oplossen

en als gijle nu gedacht had dat dat alles was wat ik de laatste dagen gemaakt heb?
mis zenne!
op donderdag was Lisse in de Banier gaan magneetjes bijhalen
en ze bracht spontaan (van mijn centen) nog een lapje stof mee
om een ritstasje van te maken
hoe ik ook opkeek tegen ritsen
ik moest nu wel
en ik dacht: direct dan!
en echt waar
een half uurke later was het al klaar

gisteren maakte ik er direct nog wat bij:
en vandaag nog eentje voor in mijne boleo-zak
ik maakte ook whoopie 's
schoon dat wel
maar ik heb er ene gegeten
en de rest was voor de kippen
dat was zo ne kant en klare mix
trok op niks
de cake was droog en direct heel hard
de vulling smaakte naar plastiek
en op de sjocolat bovenop kon ge uw tanden breken
en dan haakte ik nog wat magneetjes
a ja
want lisse had er naar Katrientje Vanalles gebracht
maar eerst toch laten vallen dat zij dat ook wel schoontjes vond
en haar vriendinneke (die was blijven slapen, dat is zo met ons Lisse, die slaapt ofwel bij een ander, ofwel komt er iemand hier slapen,dat is nen echte "loper" gelijk wij zeggen)
haar vriendinneke zei dus: oh ik vind dat ook wel schoon
ja wat doet ge dan als ge de populaire moeder wilt uithangen
ge haakt er nog wat bij:

zo, dat was het voor de Paasvakantie
aan 100 000 ben ik niet geraakt :-)
maar ik heb toch een heel voldaan gevoel!
ik kan er weer efkes tegen!
morgen genieten van het zonneke (hopelijk, want vandaag, elke keer als ik mij in de ligzetel legde, was ze weg, zouden mijn benen nu zo lelijk zijn????)
en wat in den hof werken
en.....
al wat prepareren voor de give-away
want ik zit nu echt bijna aan 100
en als ik dat onder't school moet maken
dan ga ik stress hebben :-)

groetjes allemaal!
vee

donderdag 11 april 2013

poppenmoeders

ik schreef gisteren een berichtje over Katrien die mij verraste met een blik thee!
awel
ik heb haar terug-verrast
dat is gelijk:
alwagezegtzijdezelf
maar dan positief: iemand terugverrassen
ik haakte voor haar 5 magneetjes en versierde ook een doosje om ze in te steken
(6dingen trouwens)
en ook nog 6 onderleggerkes
ik wist dat ze dat tof vond, want met onze sprookjestocht had ze zo geprobeerd om die te winnen...
ik was van plan om ze op haar school af te geven
maar er waren al twee blogvriendinnen die mij haar adres lieten weten
dus ons Lisse, die toch met de fiets efkes naar 't stad reed
heeft ze afgegeven
en ze liet al weten dat ze er heel blij mee was
(ik zit dus al aan 12)
dan beplakte ik nog een dekseltje van een bokaaltje met papier en podgemodge(soort knutsellijm)
het is niet zo goed gelukt
(niet te zien op de foto)
misschien omdat het papier te dik was
of de podgemodge te oud
ik vond diene gisteren toevallig in mijn kast
ik vermoed dat hij daar al zo'n 15 jaar stond
het petekindje waar ik dinsdag efkes op heb gebabysit
(feitelijk hebben nette en ferre erop gebabysit)
(en feitelijk is ze al 6 jaar, dus ook geen echte baby meer)
het petekindje liet dus weten dat ze voor haar tantehildepop nog geen broekje had
dus maakte moeke Veerle natuurlijk een broekje
en een bloesje erbij
en een paar schoentjes
(anders geraakt ze nooit aan 100 000, zit nu dus al aan 16 )
ziet ge trouwens waar ze tegen leunt???
mijn grannydeken is bijna af!!!!
ik doe dat zo graag
die poppenkleedjes maken
ik denk dan altijd aan het kind dat daarmee gaat spelen
ik denk dat dat komt door een trauma uit mijn jeugd
allé, trauma
ik heb geen trauma's meegemaakt
ik ga trouwens eens aan moemoe vragen op wat voor dag ik geboren ben
want ik denk echt dat dat een zondag was
ik heb het gelukkigste leven dat ge u maar kunt voorstellen
maar allé, af en toe heb ik ook wel eens iets "ergs" meegemaakt
en één van die ervaringen ging over poppenkleedjes
ik weet niet of de herinnering helemaal klopt
moemoe moet maar bijschaven
ik denk dat ik een jaar of 6 of 7 was
groot genoeg om mee de kerstkadootjes te kopen!
we waren in den Bazaar in Mechelen
en daar liep ik tussen de poppenkleedjes
en ik vond er eentje dat ik heeeeeel graag wilde
voor mijn Annemie
dat was mijn popje
ja, een been kwijt
kaal achteraan op haar hoofd
en er staat een oog scheef ook
maar dat was mijn popje!
nog altijd trouwens, want ze ligt in de schuif van mijn nachtkastje
en dat er eens iemand die zou durven wegdoen zie!!!!
ik weet nog dat moemoe toen in de winkel wel 38 keer heeft gezegd dat het poppenkleedje veel te groot ging zijn voor Annemie
maar ja
koppig hè
en toen het eindelijk kerstavond was
en ik mijn kadootje eindelijk mocht opendoen
en Annemie heel ongeduldig aan het wachten was
toen was de teleurstelling dubbel zo groot
wat zeg ik: 67 keer zo groot
en nog wat groter
dat kleedje paste langs geen kanten
zelfs niet als ge de mouwen wat oprolde
of de broekspijpen
ik dus tranen met tuiten geweend
ik was/ben genen bleiter, dus het moet op diene moment voor mij echt wel een grote teleurstelling geweest zijn
maar die lieve moemoe
die had iets achter de hand
geen "passend" poppenkleedje
maar wel een boek:
het was op diene moment maar een beetje troost
maar achteraf gezien was dat boek 1000 keer toffer
het feit dat ik het nog altijd heb, zegt genoeg zeker!
er stonden zo'n leuke verhaaltjes in
van het toverpannetje waar soep uitkwam tot heel het dorp overstroomde
of van de muts die moeder maakte
en die iedereen, inclusief de koning wilde afnemen
en nog zoveel toffe verhalen
die ik telkens opnieuw en opnieuw las

maar ik denk toch dat het door die ervaring komt
dat ik nu zo graag poppenkleedjes maak
(ziet ge nu wel dat ik nen enorme gelukzak ben, als dit één van mijn slechtste jeugdherinneringen is, met een goede afloop nog wel)

en nu heb ik nog 3 dagen tijd
ritstasjes heb ik nog niet gemaakt
(ook al liggen er ritsen in alle maten klaar)
en die ipad heeft ook nog altijd geen hoes
en ik ging voor het dochtertje van een vriendin nog een communie-kadootje maken

maar wat ga ik doen?
het petekindje vond het spijtig dat ze geen "jongenspop" heeft
dan kunnen ze verliefd worden
en trouwen enzo
(meisjes blijven toch meisjes hè)
dus tegen haar verjaardag gaat de dees hier ervoor zorgen dat ze een jongenspop krijgt
@zus: zwijgen hè

en de teller staat op : nog 99 843

den andere teller: diene van de volgers staat op 94
allé, als ik aan de 100 geraak moet ik toch echt ook eens ne giveaway doen
ne keer uitzoeken wat dat kan worden
groetjes allemaal!

vee

woensdag 10 april 2013

Blogfilosofie

moeder, waarom blog de gij?
ja, jong....waarom?
oorspronkelijk begon het om mijn creaties te tonen
 op een andere manier dan via email
ik vond het ook wel plezant om te schrijven
en achteraf mijn eigen belevenissen opnieuw te lezen
ik was wel gevleid als ik complimenten kreeg
over mijn maaksels en over mijn schrijfsels
MDH zit hier soms luidop te lachen
(raar, als ik praat moet hij nooit lachen)
ik heb altijd het gevoel dat alleen de mensen die reageren
de blog ook echt lezen
en dat zijn eigenlijk "onbekende" mensen voor mij
maar ook van de vrienden, familie, kennissen, collega's
zijn er blijkbaar die hem lezen
dan spreken die over iets, waarvan ik dan denk:
hoe weet die dat?????
en dan blijkt het van den blog te zijn
awel, dat streelt mijn ego toch een beetje
dat het de moeite is om te lezen
(of zouden die dat gewoon uit curieuziteit allemaal doen? kan ook wel)
sommigen vragen mij ook
of ik niet te veel op dienen blog zet
of ik mij niet te bloot geef
(ik ben zoooooo preuts, ik geef niets bloot, wees maar gerust)
maar ik denk echt wel na over wat ik schrijf
en als ik het wil schrijven,
ook al is het misschien kritiek op 't één of 't ander
FOERT
wij leven hier toch wel in een vrij land zeker
en ik schrijf geen leugens op
en ja er zal al eens een spelfout in staan
en taal fouten ook
en jaaaaaa ik ben een juf
en voor juffen is dat VERBODEN

maar!!!
den blog zorgt ook voor super leuke momenten
zo kreeg ik gisteren een hele plezierige reactie van een nieuwe volgster:
die had zo'n toffe reklam gemaakt op  haar blog
maar de aller
aller
aller
leukste verrassing kwam 's avonds
toen ik eindelijk klaar was met al die vieze voetafdrukken weg te poetsen
toen werd er gebeld
en er stond iemand aan de deur met een pakje
nu wil het toeval
dat ik juist nog op haar blog was geweest
en naar de foto's van "aan de zee " had gekeken
en ik herkende dus: Katrien !
ik had haar al eens efkes ontmoet met de sprookjestocht
maar toen was ik zo op van de zenuwen
dat ik amper wist wat zeggen
 onlangs had ze mij gevraagd voor mijn adres
nu dacht ik dat haar zoontje misschien een tekening had gemaakt voor mij
(ja sinds hij mij een vertelprinses heeft genoemd, is de pol mijnen afgod)
of dat ze iets had voor school
maar nee
dit bracht ze mij:

ne pot oplos-appel-thee
waar ik een paar maanden geleden over geblogd had
(dat ik diene hier nergens vond, en dan maar in Londen dure had gekocht)
zomaar voor niets had die dat bij hè
met nog een schattig kaartje erbij
terwijl ze zelf amper tijd heeft, want ze zijn heel veel werken aan hun huis aan het doen
awel!
ik vond dat tof
en ik heb gisteren voor haar ook iets gemaakt
ik weet haar niet wonen
maar ik weet al wel hoe ik dat ga oplossen
hierover later meer
dus Katrien
dat is gene echte SWAP (of hoe noemen ze zoiets)
maar ik wil u terug verrassen zenne!
en den thee
hij smaakt zalig
't is niet zone schone pot als diene van Londen
maar den thee zelf is veel lekkerder
en ik volg uwen tip: ik kap hem gewoon over

en Katrien heeft mij nu ook echt uitgelegd waar het winkeltje in Mechelen is
en hoe ik ernaartoe moet rijden
dus de volgende blikken
die haal ik zelf!





dinsdag 9 april 2013

toch nog een poging

om aan die 100 000 te geraken zelle
ik ga wat foefelen!
zondag was het feestje voor onze Ferre
we waren met 19 mensen
eigenlijk hadden we met 20 kunnen zijn
want de oudste heeft een deftig lief
allé ik bedoel niet dat het nen deftige jongen is
(dat weet ik nog niet goed, ik ken hem maar een beetje)
maar het is "deftige verkering"
en dus moet hij hier thuis toch eens officieel voorgesteld worden
en we dachten dat het feestje van onze Ferre wel een goei gelegenheid was geweest
maar uiteindelijk was het toch nog wat vroeg
en kwam hij toch nog maar niet mee
gelukkig maar, achteraf bekeken, gezien de staat waarin sommige gasten naar huis zijn gegaan
(thuis op het salontafel vallen en ribben breken, zegt het u iets??????)
nu niet dat dat bij ons de gewoonte is
maar soms lijkt iets water, maar is het wat straffer....
soit
ik maakt dus 19 superlekkere aperitiefglaasjes met rode biet en forel
19 voorgerechtjes (scampi's in een roomsauseke)
19 hoofdschotels: heel eenvoudig: kalkoenrollade met kroketjes, slaatje en peperroom- of champignonsauseke (uit een potteke, maar met wat extra erbij, precies echt)
19 dessertjes (panacotta van witte chocolade)
en 19 cupcakejes voor bij de koffie
en dat alles aan een heeeeeeeel strak schema!
feestje begon om half twaalf en om twee uur moesten er 7 kinderen op de chiro zijn!!!
ik voelde mij gewoon klaar om een restaurant te beginnen!
dat zijn er dus 95 hè

op zaterdag had ik eerder nog 2 verjaardagskaarten gemaakt
de twee laatste voor dit schooljaar
oef!

dat is dus al 97
gisteren maakten we een uitstap naar Utrecht (98 !!! )
wij gaan soms stappen met 4 vriendinnen
we zijn al eens naar De West-Higlandway in Schotland geweest
(schitterend, nog steeds mijne favoriet, in short gewandeld in de Paasvakantie)
naar Andalusie twee keer al zelfs, zo schoon
EN ZO EEN GOE WEER !!!
al ne keer naar Portugal (het slechtste weer in heel mijn leven)
maar elk jaar, dat kan onze portemonnee niet aan
dus doen we af en toe een uitstappeke in de buurt
gisteren dus onder ons gevieren naar Utrecht
dat is dus getetter en gebabbel vanaf dat we in den auto stappen
tot we om half acht weer thuis waren
hees ben ik ervan!
we hadden ons op een Park en Ride gezet en dan met de sneltram naar het centrum
daar waren er werken in de stationsbuurt, dus mijn planneke was niet duidelijk meer
we staan aan een verkeerslicht wat te zoeken hoe we moeten stappen
als we worden aangesproken...
....door nen Belg!
of hij ons kon helpen, want hij woonde daar al 10 jaar
ik vroeg of hij dat geroken had, dat wij ook Belgen waren?
nee, zei hij, maar ge kon er niet naast "horen"...
zoveel gekwetter dat we maakten....
allé, diene jongen heeft 10 minuten lang alles van Utrecht aan mij proberen te vertellen
die drie ander eerst lachen achter zijne rug
dan ongeduldig teken doen dat ze voort wilden
maar ik ben dan weer zo een beleefde
in elk geval
ik heb niets onthouden van wat hij vertelde
maar we hadden ne reuze dag!
Utrecht heeft mij niet echt van mijn sokken geblazen (sorry Utrechtenaars)
maar het was gezellig
lekker gegeten (ook al duurde het zo lang dat we dachten dat ze de pompoenen voor mijn soep nog aan het zaaien waren)
heel heel toffe winkeltjes ontdekt
schattige straatjes
en we zijn weer allemaal bijgepraat!

vandaag maakte ik eerst een projectopening
(99 !!!)
we gaan met het derde en vierde leerjaar een weekje klasdoorbrekend werken rond.....
van katoen tot kledingstuk
maar dat moet dan toch een beetje aangekleed en aangekondigd worden hè
ik maakte ook de maandplanning
(honderd olé olé)
en daarna wat rappe projectjes
(anders gaat het niet lukken)
mijn 6 schuifjes van Ikea met papier bekleed
(106)
ik maakte een propere stapel van nieuwe stofjes in de kast
en ik versierde met papier en washi-tape twee potjes
en ik maakte een stoffen hoesje voor een kartonnen doosje
dat maakt voor vandaag dus 110
en nu....
nu moet ik elke kamer in het huis proper maken
IK DOE NOOIT MEER GROTE KUIS
NOOIT MEER
NOOIT MEER
ze kwamen vandaag ne nieuwe chauffageketel hangen
de berging helemaal leeg gemaakt
(ik moet dus nu op zoek naar patatten als ik die moet schillen, en op zoek naar waspoeder als ik wil wassen)
dus ik wist, ik had er mij op voorbereid, en ingesteld
dat ik de berging (allé dat zijn er feitelijk zelfs twee) ging moeten opnieuw poetsen
de vloer had ook meer de kleur van modder dan van de witte tegels
maar
owee owee
die mannen moesten natuurlijk ook aan de thermostaat (badkamer)
en aan elke chauffage in het huis komen prutsen
zelfs boven
ik heb hier nu dus een
KOT VOL VIEZE VUILE VOETSTAPPEN
daar had ik mij niet op voorbereid
en dat is nu toch efkes slikken
allé, het is wel nen hele schone blinkende chauffageketel.........
dat wel....
en ik moet maar 99 859 dingen meer maken
pffff een makkie
ik heb nog 5 dagen!!!!

vrijdag 5 april 2013

100 000 dingen maken

dàt gaat precies niet lukken....
daar gaat de vakantie te kort voor zijn
maar ik heb al wel wat gemaakt hoor:
een nieuw jurkje voor het poppeke dat nog altijd geen gezicht heeft
ik doe dat niet graag, die gezichten
ik ga die poppen weggeven met stiften bij
dat ze er zelf een gezicht op tekenen!
(dit is al 1)
ik wou ook nog eens een tasje maken
een echt sjakos voor mezelf
(ik heb pertang nu al twee boeken met patronen en op pinterest kweeniehoeveel ideetjes)
die had ik nu nog niet nodig (pas een boleo gemaakt)
maar in de rest van het stofke nog een meninake
(dit is al twee)
 daar kan de pop dan in, samen met al haar kleertjes
ik haakte ook vier bloemekes (om als knoopje te dienen)
(we zitten al aan zes)
ik moet het alleen nog afmaken
dan heb ik ook afgesproken met mezelf
(ja, ge weet dat toch nog hè, ik spreek tegen mezelf)
dat ik mijn grannydeken ga afwerken
de laatste 20 granny's gehaakt

(26 !! )
ze staat al in elkaar, ben nu nog aan de rand bezig
dan ook nog drie verjaardagskaarten voor de kinderen in de klas


(29)
ik maakte ook stukken
' t was lang geleden, maar vandaag nog ne keer mijn vingers tussen de deur van den auto gekletst
deze keer gene ring om mij te redden
twee blauwe nagels
en een pak vel eraf
(twee kapotte vingers, dus 31)

verder heb ik al heel de week gepoetst
en gepoetst
en gepoetst
wie dat ooit uitgevonden heeft:
lenteschoonmaak
die moesten ze in het gevang steken
tien jaar lang
ik vind daar dus niets aan
ik voel ook helemaal die behoefte niet
maar elk tijdschrift staat ermee vol
en iedereen heeft het erover
dus ge voelt u gewoon verplicht om dat ook te doen
allé, ikke toch
gevolg:
als er nu in de veranda iemand durft rommel maken, ga ik uit mijn vel gaan
als er iemand met vuile vingers op mijn keukenkasten komt ook
en al zeker niet met plakpollen op de ruiten!!!!!!
mijn huis riekt helemaal niet fris
want ik heb met Detol gepoetst
het riekt  gelijk het kamptoilet van vroeger
ge weet wel, zo'n kommeke met Dettol , dat aan de wc stond
en dat niemand ooit gebruikte
maar dat stond daar
want "da moest"
awel zo riekt het hier dus
als ik dan poets! dan kan  het maar effenaf tegoei ontsmet zijn
en de rest van de grote kuis
dat gaat voor  de grote  vakantie zijn
volgende week wil ik echt wel een beetje meer maken
ik moet er nog 99 969

ps: moest er iemand naar de Primark van Luik willen gaan, één van deze dagen?
niet doen
Nette is juist terug van daar
ze heeft hem leeggekocht....

maandag 1 april 2013

De laddertjeswandeling

we zijn juist op Paasweekend geweest
met de familie( ja hoor, met ons moemoe)
naar de Dardennen
naar Poupehan, aan de Semois
een zaaaaaaalig huisje : De Pastorie
voor wie de streek niet kent:
daar waar de Semois heel veel kronkelt
veel bergop (Rochehaut )/bergaf (Frahan)
de buurt van Bouillon
tegen de Franse grens
er zijn daar wel 28 000 wandelingen
maar we hebben al ondervonden...
de bewegwijzering kàn echt wel beter
vorig jaar waren we in Carslbourgh
en hebben we geprobeerd de beroemde wandeling
Tombeau du Géant (graf van de reus) uit te wandelen
ik zeg dus echt: geprobeerd
want plotseling  waren de "pijltjes" verdwenen
weg....
wij willen dan natuurlijk niet teruggaan
en denken: wat verderop zullen we de weg wel weer zien
uiteindelijk komt ge dan,
vlak naast de rivier
(gelukkig is de semois over het algemeen ne vrij rustige rivier)
in de braambessen/struiken terecht
dan denkt ge dat daar boven precies een wegske loopt
wat niet klopt
dan gaat ge maar met heel de familie gewoon den heuvel op
recht omhoog (want zo gaan die heuvels aan de Semois)
ook de moemoe (die verdient feitelijk een medaille zenne)
op handen en voeten
hopend dat ge niet op een rotsformatie botst
want daarvoor zijn we niet geëquipeerd
allé, bovenop den berg toch weer op het wegske geraakt
waar we op vertrokken waren
maar dat graf....
toen niet gevonden
enkele weken later met de vrienden van Lebbeke naar Rochehaut op weekend
ook een wandeling naar dat graf geprobeerd
toen was ineens de oversteekplaats over de semois "verdwenen"
we waren toen al zo'n 8 km onderweg
(met een bende pubers niet echt evident)
en de "oversteekplaats" was verdwenen
ooit had er volgens de plaatselijke locals( Vlaamse campingbewoners)
een bootje gelegen dat ge met een touw kon overtrekken
maar dat was al lang geleden
daarna kon je, bij laag water, de Semois proberen over te steken
er was ne mens dat aan het proberen
met zijnen hond
den hond durfde zelfs niet
wij dus heel de weg terug....
met die pubers.......
naar dat graf gaan wij dus niet meer op zoek

maar deze keer gingen we de wereldberoemde wandeling
"les echelles" maken (de laddertjes)
veel info vonden we niet echt op tinternet
wat foto's van den Okra(bejaardenclub) die de wandeling hadden gedaan
en ook dat we nummer 84 moesten volgen
wij dus met ons familie
in leeftijd varierend van 5 tot 70 (bijna toch)
aan die wandeling begonnen
onderweg kwamen we een bordje tegen,
met zowel in het Frans als het Vlaams de tekst:
af te raden voor "gevoelige" (impressionnant)
ja"gevoelig" dat betekent bij mij
iemand die moet bleiten bij ne film gelijk ET
bijvoorbeeld
wij dus verder
het begon bij een nogal avontuurlijke (lees: plezierige) afdaling
ge kent dat hè, een smal wegske
 langs rotstrappekes
u vasthouden aan de bomekes
af en toe al efkes schuiven
voor ons was ook een groep bezig
ook met veel kinderen
wij die  voorbijgestoken
want we doen dat niet graag
op het tempo van een ander
(allé, ik bleef wel wat achter, ik ben zo traag....)
beneden aan de Semois gekomen
gaat onze groep direct naar het bruggetje over een beekje
naar een wegje, waar wat wandelaars aankwamen,
 gelukkig had ik een vaag plannetje
en het gevoel dat we verkeerd waren
ook al omdat die anderen niet volgden....
klopt, we waren dus mis
omdraaien
en weer hingen we achter die andere groep
vanaf dan werd het wel al "moeilijker"
het "pad" was niet echt goed te zien
lag nogal moeilijk
was nogal steil
veel over rotskes klimmen
afdalen op ons gat (want anders vielen we wel op ons gat)
en heel den tijd achter die mensen
die toch wel heeeeeeel traag avanceerden...
uiteindelijk was het echt wel file
mijn zus schoof toen naar beneden
op mijn andere zus
op de moemoe (die gelukkig stand hield)
veel gelach
maar zeg, die mensen
die gingen maar niet vooruit
(we waren het er al over eens, dat het scoeten waren geweest vroeger,
zeker geen chiro)
ze zagen ook het pad niet meer
waren al een beetje in paniek aan het geraken
ze moesten over een mini-ravijntje waar een mini-beekje stroomde
de papa's waren echt elk kind erover aan het heffen
(maar dat waren echt wel grote kinderen zelle, die waren echt een beetje overbezorgd)
allé, toen ze uiteindelijk toch voorbij dat "moeilijke punt " geraakt waren
en onderweg naar beneden
hadden ons mannen al ontdekt dat ge even goed gewoon rechtdoor kon klimmen
en dan kwam ge ook op het pad
want!!!!!
ze zagen het eerste laddertje
oké, die mensen waren we dus weer kwijtgespeeld
en we hopen dat ze er uiteindelijk toch geraakt zijn
dat ze niet hebben moeten overnachten aan het water
(ja, als we zagen hoe onhandig ze dat eerste stukje al hadden afgelegd....)
want het ergste moest nog komen
het vervolg was dus alleen maar:
klimmen: recht omhoog
of dalen: recht omlaag
soms met een laddertje (dat was nog het handigste, behalve als ge ne rugzak op uwe rug had, of nogal aan de gezette kant waart, want ge moest door een ijzeren "tunnelke" precies op die ladderkes)
maar meestal door u vast te houden aan bomekes
of wortels
of stukken rots
of desnoods bramen
maar telkens weer een helling van 100%
en als er nu iets is dat ik niet kan..........
allé, elke keer als we weer ergens op waren geraakt
was ik compleet buiten adem (en al bijna twee jaar geen sigaret aangeraakt)
een hart dat klopte aan 200 per uur
volgens mij nen hele lage bloeddruk, want ik was nogal licht in mijn hoofd
echt efkes languit liggen in de bladeren
pfffffff
KAPOT
KAPOT
KAPOT
was ik
ze moeten niet geloven
als ik ooit 70 word
dat ik dat nog doe
zelfs niet als ik ooit 50 word
ik doe dan niet meer!
het is dus een wandeling van niet veel meer dan 5 km
maar ze duurt precies uuuuuuuuuuuren
en met gevoeligheid heeft dat niets te maken
dat is gewoon de keivermoeiendste wandeling daar in de streek
wat zeg ik?
in heel de Dardennen volgens mij
allé
die kleine Freya van bijna 5 jaar
die deed dat op haar duimpje
en die moemoe van bijna 70
ook bijna
maar die Vee
die doet dat niet meer
(dacht ze.....want de dag erna gingen we weer wandelen, waren we weer nummerkes aan het zoeken, vonden die niet echt goed, kwamen we toch weer niet aan die ladderkes terecht zeker!!!!)